§ 11. - Zasady ewidencji środków trwałych i ich umorzeń w jednostkach gospodarki uspołecznionej działających według zasad rozrachunku gospodarczego.

Monitor Polski

M.P.1962.36.173

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1962 r.

§  11.

1. Środek trwały nowy lub używany, jak również jego część, otrzymany w wyniku inwestycji, wprowadza się do ewidencji pod datą zakończenia inwestycji. Za datę zakończenia inwestycji, w wyniku której powstał środek trwały, uważa się datę protokolarnego przyjęcia do użytkowania danego środka trwałego, niezależnie od tego, czy nastąpiło równoczesne rozpoczęcie użytkowania środka. Jeżeli faktyczne przyjęcie środka trwałego do użytkowania nastąpiło wcześniej od przyjęcia protokolarnego, za datę zakończenia inwestycji uważa się datę faktycznego przyjęcia środka trwałego do użytkowania.

2. Środek trwały otrzymany nieodpłatnie wprowadza się do ewidencji pod datą sporządzenia protokołu zdawczo-odbiorczego. Jeżeli faktyczne przyjęcie środka trwałego do użytkowania nastąpiło wcześniej od przyjęcia protokolarnego, wówczas środek trwały wprowadza się do ewidencji pod datą faktycznego przyjęcia środka do użytkowania.

3. Środek trwały ujawniony (nie objęty dotychczas ewidencją) wprowadza się do ewidencji pod datą jego ujawnienia.

4. Środek trwały przekwalifikowany ze środków obrotowych wprowadza się do ewidencji środków trwałych pod datą przekwalifikowania określoną w przepisach o przekwalifikowaniu, a w razie nieokreślenia tej daty – pod datą sporządzenia protokołu przekwalifikowania.

5. Pojazd samochodowy, otrzymany w zamian za pojazd oddany do kapitalnego remontu, wprowadza się do ewidencji pod datą protokolarnego przyjęcia pojazdu z zakładu naprawczego.