Rozdział 4 - Zasady finansowania wynagrodzeń i wydatków socjalnych. - Zasady działalności przedsiębiorstw państwowych w 1982 r.

Monitor Polski

M.P.1981.32.287

Akt utracił moc

Wersja od: 5 października 1982 r.

Rozdział  4

Zasady finansowania wynagrodzeń i wydatków socjalnych.

§ 22. Przedsiębiorstwa samodzielnie decydują o wielkości oraz formach zatrudnienia.

§  23.

1. Przedsiębiorstwa samodzielnie ustalają wielkość środków na wynagrodzenia stosownie do możliwości finansowych oraz do potrzeb swojej działalności.

2. Wynagrodzenia obejmują wszelkie wydatki pieniężne oraz wartość świadczeń w naturze lub ich ekwiwalenty, niezależnie od źródeł finansowania, poniesione bezpośrednio przez przedsiębiorstwo z tytułu pracy wykonywanej przez osoby fizyczne na rzecz przedsiębiorstwa.

§  24.

1. Do wynagrodzeń określonych w § 23 ust. 2 nie zalicza się:

1) wynagrodzeń za te prace, od których jest pobierany podatek dochodowy, obrotowy lub gruntowy,

2) wartości świadczeń rzeczowych wynikających z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy,

3) ekwiwalentu pieniężnego za zużyte przy wykonywaniu pracy narzędzia, materiały lub sprzęt, stanowiące własność wykonawcy,

4) innych wypłat określonych przez Radę Ministrów odrębnymi przepisami, nie mających charakteru wynagrodzeń za pracę.

2. Wszystkie wynagrodzenia poza wypłacanymi z zysku do podziału, o którym mowa w § 34 ust. 2, obciążają bezpośrednio koszty działalności przedsiębiorstwa.

§  25.

1. Przedsiębiorstwo ustala należności pracowników własnych i obcych, osób zatrudnionych w systemie pracy nakładczej, osób wykonujących umowę zlecenia lub umowę o dzieło, ajentów i akwizytorów oraz pracowników młodocianych w okresie trwania nauki i uczniów szkół zawodowych dla niepracujących, na podstawie obowiązujących przepisów o wynagrodzeniach, przepisów Kodeksu pracy i postanowień właściwych dla przedsiębiorstwa układów zbiorowych pracy i umów.

2. Przedsiębiorstwo samodzielnie, stosownie do potrzeb i środków, określa formy wynagradzania oraz zasady premiowania pracowników.

3. Zasady ustalania wysokości rekompensat z tytułu wzrostu kosztów utrzymania określają odrębne przepisy. Rekompensaty wypłacane pracownikom obciążają koszty działalności przedsiębiorstw. Rekompensaty wypłacone rodzinom pracowników i dla osób przez nich utrzymywanych są refundowane ze środków Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

§  26.

1. Przyrost przeciętnych wynagrodzeń w stosunku do roku ubiegłego podlega obciążeniu na rzecz Funduszu Aktywizacji Zawodowej.

2. Przeciętne wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1, ustala się jako sumę wydatków na wynagrodzenia w przeliczeniu na jednego zatrudnionego. Poziom przeciętnych wynagrodzeń wypłaconych za 1981 r. ustala się z uwzględnieniem całorocznych skutków wszystkich podwyżek płac, dokonanych w ciągu roku na podstawie uchwał Rady Ministrów.

3. Nie podlegają wliczeniu do podstawy obciążenia:

1) wynagrodzenia pracowników młodocianych, pobierane w okresie trwania nauki zawodu, oraz ekwiwalenty pieniężne, wypłacane uczniom szkół zawodowych,

2) wypłaty rekompensat z tytułu wzrostu kosztów utrzymania,

3) niektóre dodatki do płac, określone szczegółowo przez Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych.

§  27.

1. Obciążenie, o którym mowa w § 26, jest płacone z zysku do podziału pomniejszonego o odpis na fundusz rezerwowy, według następującej skali:

Lp.	Procent wzrostu przeciętnego wynagrodzenia	Stawka obciążenia w % kwoty wzrostu przeciętnego wynagrodzenia
1	do 3%	0
2	ponad 3 do 4%	25
3	ponad 4 do 5%	50
4	ponad 5 do 6%	75
5	ponad 6 do 7%	100
6	ponad 7 do 8%	200
7	ponad 8%	400

2. Wysokość obciążenia oblicza się metodą składaną oddzielnie dla każdego przedziału przyrostu wynagrodzeń. Sumę obciążenia stanowi iloczyn obciążenia przeciętnego zatrudnienia oraz kwoty przyrostu przeciętnego wynagrodzenia.

3. Dla obliczenia obciążenia, o którym mowa w ust. 1, procent wzrostu przeciętnego wynagrodzenia zmniejsza się o procent zmniejszenia zatrudnienia w stosunku do analogicznego okresu roku ubiegłego, nie więcej jednak niż o 5%.

4. Obciążenie, o którym mowa w § 26, płatne jest także wówczas, gdy przedsiębiorstwo poniosło stratę.

§  28.

1. Wynagrodzenia z tytułu nagród i premii wypłacanych z zysku do podziału do wysokości 7% przeciętnego wynagrodzenia osiągniętego w 1981 r., ustalonego według zasad określonych w § 26 ust. 2, nie podlegają obciążeniu.

2. Przyrost wynagrodzeń z tytułu nagród i premii wypłaconych z zysku do podziału powyżej wielkości, o której mowa w ust. 1, podlega obciążeniu na rzecz Funduszu Aktywizacji Zawodowej, przy czym obciążenie tego przyrostu w granicach 7-8% wynosi 200%, a powyżej 8% - 400%.

§  29.

1. Funduszem Aktywizacji Zawodowej dysponuje Minister Pracy, Płac i Spraw Socjalnych w porozumieniu z Ministrem Finansów. Zasady tworzenia i wykorzystania tego funduszu określają odrębne przepisy.

2. Środki Funduszu Aktywizacji Zawodowej przeznacza się w szczególności na finansowanie:

1) robót umożliwiających czasowe zatrudnienie osób pozostających bez pracy, jeżeli nie ma innych możliwości ich zatrudnienia,

2) przysposabiania zawodowego i przekwalifikowywania osób czasowo pozostających bez pracy oraz zasiłków dla osób, których stosunek pracy został czasowo zawieszony z powodu okresowego wstrzymania produkcji na skutek braku zaopatrzenia surowcowo-materiałowego lub dostaw energii i paliw,

3) dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia pracowników w nowym zakładzie pracy, jeżeli otrzymali wynagrodzenie niższe od pobieranego w poprzednim zakładzie pracy, z którego zostali zwolnieni w trybie określonym w uchwale nr 169 Rady Ministrów z dnia 17 sierpnia 1981 r. w sprawie dodatkowych świadczeń dla pracowników uspołecznionych zakładów pracy zmieniających pracę (Monitor Polski Nr 21, poz. 195),

4) organizowania przez jednostki gospodarki uspołecznionej - w porozumieniu z jednostkami koordynującymi rozwój drobnej wytwórczości i usług na danym terenie - dodatkowych miejsc pracy w miejscowościach, w których nie ma możliwości zatrudnienia osób czasowo pozostających bez pracy lub zmieniających pracę.

§ 30. Przedsiębiorstwo tworzy na dotychczasowych zasadach:

1) zakładowy fundusz nagród,

2) zakładowy fundusz socjalny,

3) zakładowy fundusz mieszkaniowy.

§  31.

1. Przedsiębiorstwo może samodzielnie uzupełnić środki zakładowego funduszu socjalnego i zakładowego funduszu mieszkaniowego z zysku do podziału, o którym mowa w § 34 ust. 2.

2. Środki zakładowego funduszu mieszkaniowego i zakładowego funduszu socjalnego przedsiębiorstwo gromadzi na odrębnych, oprocentowanych rachunkach bankowych.