Rozdział 1 - Zasady przeciwdziałania gromadzeniu zbędnych zapasów. - Zapobieganie tworzeniu się oraz upłynnianiu zbędnych zapasów w przedsiębiorstwach produkcyjnych i w przedsiębiorstwach obrotu materiałami zaopatrzeniowymi.

Monitor Polski

M.P.1959.52.249

Akt utracił moc
Wersja od: 1 lipca 1961 r.

I.

Zasady przeciwdziałania gromadzeniu zbędnych zapasów.

§  1.
1.
W celu usprawnienia obrotu artykułami zaopatrzenia materiałowo-technicznego należy umożliwić przedsiębiorstwom produkcyjnym zaopatrywanie się bezpośrednio u producentów lub w sieci obrotu artykułami zaopatrzeniowymi.
2.
Dla wykonania przepisu ust. 1 zobowiązuje się właściwych ministrów w szczególności do zapewnienia w planie 5-letnim oraz w planach rocznych na podstawie analizy ekonomicznej środków niezbędnych do:
1)
rozbudowy sieci składów organizacji zbytu lub wydzierżawienia przez organizacje zbytu nie wykorzystywanych magazynów w zakładach produkcyjnych i w organizacjach zaopatrzeniowych, przede wszystkim w przypadkach, gdy umożliwi to ogólne obniżenie poziomu zapasów w kraju,
2)
zorganizowania w określonych przypadkach składowisk przeznaczonych na artykuły masowe (np. węgiel, cement), zlokalizowanych w odpowiednich rejonach kraju, w celu zapobiegania sezonowym trudnościom transportowym i zapewnienia równomiernych dostaw dla odbiorców w ciągu całego roku,
3)
uruchomienia w miarę potrzeby punktów sprzedaży detalicznej artykułów zaopatrzeniowych dla odbiorców pozarynkowych,
4)
organizowania w ekonomicznie uzasadnionych przypadkach - dla umożliwienia kompleksowego zaopatrywania się odbiorców - wielobranżowych przedsiębiorstw obrotu hurtowo-detalicznego (artykuły budowlane, sprzęt motoryzacyjny itd.).
§  2.
1.
Usprawnienie zaopatrzenia materiałowo-technicznego odbiorców wymaga ustabilizowania stosunków handlowych między dostawcami a odbiorcami oraz zwiększenia roli i odpowiedzialności organizacji zbytu, a szczególnie ich jednostek terenowych.
2.
W celu wykonania przepisu ust. 1 właściwi ministrowie powinni w szczególności:
1)
opracować w ciągu 3 miesięcy asortymentowe normy minimalnych zapasów artykułów, jakie powinny być przechowywane w składach organizacji zbytu,
2)
skracać obowiązujące terminy składania zamówień, a w miarę możliwości wprowadzać dowolne terminy składania zamówień na podstawie prowadzonej analizy, jak również na wniosek ministrów nadzorujących odbiorców,
3)
umożliwić przedsiębiorstwom produkcyjnym zakup artykułów rozdzielanych w organizacjach zbytu w dowolnych terminach w ramach przydziału rocznego,
4)
w wydawanych przepisach o branżowych warunkach dostaw przewidzieć możliwość stosowania wieloletnich umów dostawy między odbiorcami a dostawcami na podstawie stabilizacji programów produkcyjnych i specjalizacji zakładów, ze szczególnym uwzględnieniem powiązań kooperacyjnych zapewniających odpowiednią jakość, odpowiednio skalkulowane ceny i terminowość dostaw.
§  3.
1.
Zobowiązuje się właściwych ministrów do ustalenia wykazu tych przedmiotów nietrwałych, które powinny być w całości spisywane w ciężar kosztów z chwilą wydania ich do użytkowania, oraz takich przedmiotów nietrwałych, dla których należy prowadzić ewidencję ilościową i okresową kontrolę ich zużycia zgodnie z obowiązującymi normami rzeczowymi, mimo spisania ich wartości w ciężar kosztów.
2.
Zobowiązuje się Ministra Finansów do:
1)
wprowadzenia zasady, że oprzyrządowanie do produkcji ostatecznie zaniechanej spisuje się w ciężar kosztów z chwilą zaniechania tej produkcji,
2)
wydania instrukcji wyjaśniającej, że wpływy i wydatki z tytułu odszkodowania za niewykonanie w całości lub w części zawartych umów dostawy (kary umowne) odprowadza się na rachunek strat i zysków przedsiębiorstwa, przy czym nie wyłącza się ich z podstawy obliczania funduszu zakładowego,
3)
w celu usprawnienia sprawozdawczości - powołania komisji, która przeprowadzi wyrywkowe badanie stosowanego systemu ewidencji środków obrotowych dla rozeznania struktury zapasów w przedsiębiorstwach oraz zebrania wniosków co do ustalenia odpowiednich zmian w sprawozdawczości; w skład komisji powinni wejść przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, Głównego Urzędu Statystycznego, Rady Ekonomicznej przy Radzie Ministrów i właściwego ministerstwa.
3.
Wykonanie przepisów, o których mowa w ust. 1 oraz w ust. 2 pkt 2 i 3, powinno nastąpić w terminie do dnia 1 lipca 1959 r., a przepisu określonego w ust. 2 pkt 1 - w terminie do dnia 1 grudnia 1959 r.
§  4.
Banki finansujące powinny w pełni wykorzystywać uprawnienia w zakresie podwyższania stopy procentowej lub nieudzielania kredytów przedsiębiorstwom wykazującym nieuzasadniony przyrost zapasów.