Rozdział 1 - O ZADANIACH W DZIEDZINIE ROZWOJU HODOWLI I ZWIĘKSZENIU POMOCY PAŃSTWA DLA GOSPODARKI CHŁOPSKIEJ - Zapewnienie niezbędnych środków dla wzrostu hodowli zwierząt gospodarskich i rozwoju bazy paszowej.

Monitor Polski

M.P.1954.A-4.149

Akt utracił moc
Wersja od: 17 grudnia 1953 r.

I.

O ZADANIACH W DZIEDZINIE ROZWOJU HODOWLI I ZWIĘKSZENIU POMOCY PAŃSTWA DLA GOSPODARKI CHŁOPSKIEJ

Zadania dotyczące pogłowia i podniesienia produkcyjności zwierząt.

Zgodnie z wytycznymi IX Plenum KC PZPR dotyczącymi przyspieszenia rozwoju hodowli i w celu powiększenia produkcji mięsa, mleka, tłuszczów zwierzęcych, wełny oraz innych surowców pochodzenia zwierzęcego należy zapewnić taki rozwój hodowli, aby osiągnąć w r. 1955 następujący stan pogłowia:

Bydła około 8 milionów sztuk

(w tym krów co najmniej 5 i pół miliona sztuk)

trzody 10 milionów 750 tysięcy sztuk

owiec 4 i ćwierć miliona sztuk.

W hodowli bydła:

1.
Uznać, iż podstawowym zadaniem produkcji zwierząt na najbliższe lata jest przyspieszenie wzrostu pogłowia bydła przy równoczesnym wzroście mleczności krów i żywej wagi bydła.
2.
Zobowiązać Ministrów Rolnictwa oraz Państwowych Gospodarstw Rolnych do ustalenia rejonowych zadań rozwoju hodowli bydła stosownie do warunków przyrodniczych i ekonomicznych oraz istniejącego stanu hodowli w poszczególnych rejonach kraju.

W zadaniach tych należy uwzględnić:

- znaczne powiększenie stanu ilościowego pogłowia jako główne zadanie w województwach: koszalińskim, olsztyńskim, białostockim, zielonogórskim, gdańskim, warszawskim i w niektórych rejonach województwa lubelskiego, posiadających niedostateczne pogłowie bydła i nie wykorzystane zasoby pasz;

- znaczne podniesienie mleczności krów i średniej wagi bydła jako główne zadanie w województwach, które osiągnęły już znaczną obsadę bydła, a przede wszystkim w województwach: krakowskim, rzeszowskim, kieleckim, łódzkim i w niektórych rejonach województwa lubelskiego;

- zapoczątkowanie produkcji bukatów i wolców opasowych, przede wszystkim w województwach: olsztyńskim, koszalińskim, szczecińskim, zielonogórskim oraz w rejonach województw: białostockiego, rzeszowskiego, gdańskiego, poznańskiego i bydgoskiego, posiadających korzystne warunki paszowe, a zwłaszcza duże obszary łąk i pastwisk lub duże nasilenie przemysłu rolno-spożywczego.

W hodowli trzody chlewnej:

3.
Pogłowie trzody chlewnej w 1955 r. powinno wzrosnąć w porównaniu z 1953 r. o 10-15%.

Ilość loch w rejonach o rozwijającej się hodowli, którą hamuje niedostateczna produkcja prosiąt, a w szczególności w województwach: szczecińskim, koszalińskim, olsztyńskim i opolskim, powinna ulec zwiększeniu.

W pozostałych województwach należy w pełni utrzymać stan loch produkcyjnych, zapewniający planowany przyrost pogłowia trzody chlewnej, oraz dążyć do zwiększenia liczby miotów i poprawy odchowu prosiąt.

4.
Zobowiązać Ministra Rolnictwa do dokładniejszego ustalenia w porozumieniu z Ministrami Skupu i Przemysłu Mięsnego i Mleczarskiego kierunków hodowli trzody chlewnej w poszczególnych rejonach kraju, przy dostosowaniu ras i typów trzody do rozmiarów i struktury bazy paszowej oraz do potrzeb przemysłu mięsnego. W szczególności należy uwzględnić następujące kierunki w rozwoju hodowli trzody:
a)
trzody chlewnej typu słoninowego, przede wszystkim w rejonach gleb żytnio-ziemniaczanych województw białostockiego i olsztyńskiego oraz niektórych powiatów województw: szczecińskiego, koszalińskiego, łódzkiego i warszawskiego;
b)
trzody chlewnej typu mięsnego, przede wszystkim w rejonach gleb cięższych, posiadających warunki uprawy roślin motylkowych i przemysłowych oraz odpowiednio rozwiniętą produkcję mleka, a w szczególności w województwach: bydgoskim, gdańskim, poznańskim, krakowskim, lubelskim i rzeszowskim przy uwzględnieniu istniejącej rejonizacji produkcji trzody chlewnej typu bekonowego;
c)
produkcji trzody chlewnej typu mięsno-tłuszczowego na obszarze całego kraju ze szczególnym uwzględnieniem rasy puławskiej w niektórych rejonach województw: lubelskiego, warszawskiego, kieleckiego, łódzkiego, białostockiego, krakowskiego i rzeszowskiego.
5.
Zobowiązać Ministrów Rolnictwa oraz Państwowych Gospodarstw Rolnych do zalecenia spółdzielniom produkcyjnym i państwowym gospodarstwom rolnym (PGR) stosowania, w celu poprawy jakości pogłowia, międzyrasowych krzyżówek trzody chlewnej.

W hodowli owiec:

6.
Pogłowie owiec w 1955 r. powinno wzrosnąć w porównaniu z 1953 r. o 25%-30%, przy czym udział owiec cienkorunnych powinien wzrosnąć do 25% ogólnego pogłowia. Wydajność wełny od owcy w 1955 r. powinna wzrosnąć w porównaniu z r. 1953 co najmniej o 5% oraz powinna być zapewniona poprawa jakości wełny.
7.
W związku z powyższym zobowiązać Ministra Rolnictwa do określenia w porozumieniu z Ministrem Państwowych Gospodarstw Rolnych rejonowych zadań w hodowli owiec, z uwzględnieniem następujących wytycznych:
a)
zwiększenia pogłowia owiec, ze szczególnym uwzględnieniem krajowej owcy długowełnistej o wełnie jednolitej w województwach: szczecińskim, koszalińskim, gdańskim, olsztyńskim, zielonogórskim, łódzkim, warszawskim i stalinogrodzkim oraz w tych rejonach województw: białostockiego, lubelskiego, wrocławskiego, krakowskiego i rzeszowskiego, które hodują owcę długowełnistą;
b)
nasilenia hodowli owiec merynosowych w PGR i w spółdzielniach produkcyjnych na obszarze całego kraju oraz w gospodarstwach indywidualnych w województwach poznańskim i bydgoskim oraz w przyległych powiatach województw sąsiednich;
c)
zwiększenia pogłowia owiec górskich w południowych rejonach województw: wrocławskiego, krakowskiego i rzeszowskiego;
d)
nasilenia hodowli owiec kożuchowych w południowych rejonach województwa lubelskiego i wschodnich rejonach województwa białostockiego.

W hodowli koni:

8.
Pomimo stałego rozwoju mechanizacji rolnictwa koń będzie spełniał nadal dużą rolę w rolnictwie i transporcie pomocniczym. Hodowla koni powinna być w dalszym ciągu otaczana troskliwą opieką. Głównym zadaniem hodowli koni jest podniesienie ich jakości i upowszechnienie typu konia bardziej dostosowanego do potrzeb gospodarki rolnej.
9.
W związku z powyższym zobowiązać Ministra Rolnictwa do zapewnienia w porozumieniu z Ministrem Państwowych Gospodarstw Rolnych:
a)
stworzenia na potrzeby rolnictwa i transportu rejonów hodowli konia cięższego pociągowego w województwach: warszawskim, łódzkim, białostockim i gdańskim oraz w rejonach wielkich miast i ośrodków przemysłowych;
b)
stopniowego podnoszenia jakości koni przez rozmieszczenie potrzebnej ilości odpowiednich ogierów stosownie do kierunków hodowli konia w poszczególnych rejonach;
c)
zwiększenia pogłowia koni w gospodarstwach indywidualnych na obszarze województw: koszalińskiego, szczecińskiego i zielonogórskiego.

Zwiększenie pomocy paszowej dla gospodarki chłopskiej, uregulowanie systemu dostaw obowiązkowych, rozszerzenie kontraktacji zwierząt rzeźnych i hodowlanych oraz zwiększenie kredytów hodowlanych i zaopatrzenia w materiały budowlane.

W celu zabezpieczenia rozwoju hodowli w 1954 r. uwzględniając trudności w zakresie pasz treściwych, spowodowane słabszymi zbiorami żyta w roku bieżącym, Rada Ministrów postanawia zwiększyć pomoc paszową udzielaną gospodarstwom chłopskim.

Ilości pasz treściwych, przeznaczone przez państwo jako bezpośrednia pomoc dla rozwoju hodowli, zostają zwiększone w 1954 r. i osiągną około 750.000 tonn.

Podstawowe ilości pasz treściwych będą skierowane na wieś w ramach następujących form pomocy hodowlanej:

1.
Na premiowanie zwiększonej o 40% w porównaniu z rokiem 1953 kontraktacji trzody chlewnej mięsno-słoninowej.
2.
Na premiowanie w ramach kontraktacji trzody chlewnej bekonowej.
3.
Na premiowanie paszami za dostarczane w okresie od 1 lutego do 31 lipca 1954 r. w ramach obowiązkowych dostaw sztuki trzody chlewnej mięsno-słoninowej o wyższej wadze.
4.
Na pomoc paszową gospodarstwom chłopskim utrzymującym maciory.
5.
Na zwiększoną znacznie pomoc paszową dla gospodarstw utrzymujących rozpłodniki uznane oraz dla hodowców podejmujących w ramach kontraktacji wychów cieliczek, jałówek, buhajków, knurów i tryków.
6.
Na premiowanie paszami dostaw nadobowiązkowych mleka w okresie objętym premiowaniem.
7.
Na premiowanie paszami za wywóz drewna z lasu oraz za prace transportowe wykonywane przez chłopów dla niektórych przedsiębiorstw uspołecznionych.

Poza zwiększoną pomocą paszową, która stanowi poważny czynnik dla ułatwienia rozwoju hodowli w 1954 r., podjęte zostaną dalsze środki dla powiększenia materialnego zainteresowania chłopów w powiększaniu towarowej produkcji zwierzęcej.

Środki te polegają:

1)
na rozszerzaniu zwolnień, ulg i zamienników w systemie dostaw obowiązkowych zwierząt rzeźnych i mleka;
2)
na podwyższeniu premii pieniężnych za terminową dostawę trzody chlewnej w obowiązkowych dostawach;
3)
na stworzeniu dodatkowych bodźców materialnych do podniesienia jakości i wagi bydła rzeźnego,
4)
na zapewnieniu dogodniejszych warunków dla producentów dostarczających w ramach kontraktacji prosięta i warchlaki;
5)
na znacznym powiększeniu w 1954 r. pomocy kredytowej przeznaczonej dla gospodarstw chłopskich na zakup jałówek i krów;
6)
na stworzeniu warunków do znacznie szybszego rozszerzenia hodowli zarodowej.

W sprawie obowiązkowych dostaw zwierząt rzeźnych i mleka oraz rozszerzenia ulg i zamienników w tych dostawach.

Zgodnie z wytycznymi IX Plenum KC PZPR dotyczącymi obowiązkowych dostaw zwierząt rzeźnych i mleka, w celu zapewnienia dalszego wzrostu dochodów małorolnych i średniorolnych gospodarstw chłopskich, uzyskiwanych ze sprzedaży nadwyżek pozostających po wykonaniu dostaw obowiązkowych, Rada Ministrów postanawia:

1.
Rozszerzyć na rok 1954 i lata następne system zwolnień, ulg i zamienników stosowanych w obowiązkowych dostawach zwierząt rzeźnych i mleka.
2.
Ustalić dla obowiązkowych dostaw zwierząt rzeźnych nie zmienione normy powiatowe z roku 1953.
3.
Obniżyć powiatowe normy obowiązkowych dostaw mleka na rok 1954 dla 71 powiatów o 10 do 20 litrów z ha, a normy dla pozostałych powiatów utrzymać na poziomie z 1953 r.
4.
Zwolnić całkowicie z dniem 1 stycznia 1954 roku od obowiązkowych dostaw żywca i mleka gospodarstwa małorolne o powierzchni do 1 ha użytków rolnych.
5.
Zwolnić indywidualne gospodarstwa rolne, którym przydzielono do zagospodarowania odłogi i inne nie zagospodarowane użytki rolne - od obowiązkowych dostaw zwierząt rzeźnych i mleka przypadających z tych gruntów na okres trzech pierwszych lat ich użytkowania.
6.
Zwolnić spółdzielnie produkcyjne, którym przekazano do użytkowania odłogi i nie zagospodarowane użytki rolne, od obowiązkowych dostaw zwierząt rzeźnych i mleka przypadających z tych gruntów na okres trzech pierwszych lat ich użytkowania.

W czwartym roku użytkowania obliczać wysokość obowiązkowych dostaw z tych gruntów przy zastosowaniu normy ulgowej w wysokości 50% normy obowiązującej spółdzielnie. W piątym roku użytkowania obliczać wysokość obowiązkowych dostaw z tych gruntów - przy zastosowaniu normy ulgowej - w wysokości 70% normy obowiązującej spółdzielnie. W dalszych latach grunty te obciążać pełną normą ustaloną dla spółdzielni.

7.
Zwolnić z dniem 1 stycznia 1954 r. od obowiązkowych dostaw zwierząt rzeźnych i mleka gospodarstwa rolne o obszarze użytków rolnych nie przekraczających 2 ha, jeżeli:
a)
posiadacz gospodarstwa ma powyżej 60 lat, a w gospodarstwie nie ma innych członków rodziny w wieku ponad 14 lat zdolnych do pracy,
b)
posiadacz gospodarstwa albo członek jego rodziny pracujący w tym gospodarstwie odbywa służbę wojskową i w gospodarstwie nie ma oprócz jednej osoby zdolnej do pracy innych członków rodziny w wieku ponad 14 lat,
c)
posiadacz gospodarstwa ma na utrzymaniu 5 lub więcej dzieci w wieku poniżej 14 lat.
8.
Nie wliczać pastwisk gromadzkich do obszaru użytków rolnych podlegających obciążeniu obowiązkowymi dostawami.
9.
Obniżyć wysokość dostawy zwierząt rzeźnych i mleka gospodarstwom spółdzielczym i indywidualnym posiadającym:
a)
od 30 do 40% użytków rolnych w V i VI kl. - o 20%,
b)
od 40 do 50% użytków rolnych w V i VI kl. - o 30%,
c)
powyżej 50% użytków rolnych w V i VI kl. - o 40%.

Wymienione wyżej obniżki stosuje się od powierzchni użytków rolnych V i VI klasy, posiadanych przez wymienione gospodarstwa.

10.
Zezwolić gospodarstwom:
a)
o obszarze do 2 ha użytków rolnych na wykonanie w całości obowiązkowych dostaw zwierząt rzeźnych dowolnym rodzajem zwierząt rzeźnych lub drobiem albo zwierzętami hodowlanymi lub wełną owczą potną,
b)
o obszarze ponad 2 do 5 ha użytków rolnych na wykonanie 30% zobowiązania dostawy zwierząt rzeźnych dowolnym rodzajem zwierząt rzeźnych lub drobiem albo zwierzętami hodowlanymi lub wełną owczą potną,
c)
o obszarze ponad 5 ha użytków rolnych na wykonanie 30% zobowiązania dostawy zwierząt rzeźnych dowolnym rodzajem zwierząt rzeźnych, zwierzętami hodowlanymi lub wełną owczą potną,
d)
położonym w rejonach o intensywnej hodowli owiec na wykonanie całości zobowiązania rocznego przez dostawę wełny owczej potnej,
e)
specjalizującym się w hodowli owiec poza rejonami hodowli owiec - na wykonanie za zgodą właściwych władz obowiązkowych dostaw zwierząt rzeźnych przez dostawę wełny owczej potnej.
11.
Zobowiązać Ministra Przemysłu Mięsnego i Mleczarskiego do wydawania w porozumieniu z Ministrem Skupu gospodarstwom rolnym położonym w rejonach o niedostatecznej sieci punktów skupu mleka - zezwoleń na wykonanie obowiązkowych dostaw mleka przez dostawę masła osełkowego.
12.
Ustalić z dniem 1 stycznia 1954 r. premie pieniężne dla gospodarstw rolnych, które wykonają obowiązkowe dostawy w żywcu trzody chlewnej zgodnie z terminarzem zatwierdzonym przez prezydia rad narodowych w następującej wysokości:

- 25% obowiązującej ceny skupu w dostawach obowiązkowych za dostawy trzody wykonane w terminach uprzednio ustalonych na okres od 1 stycznia do 30 czerwca i od 1 września do 30 września 1954 r.,

- 40% obowiązującej ceny skupu w dostawach obowiązkowych za dostawy trzody wykonane w terminach uprzednio ustalonych na okres od 1 lipca do 31 sierpnia 1954 r.,

- 20% obowiązującej ceny skupu w dostawach obowiązkowych za dostawy trzody wykonane w terminach uprzednio ustalonych na okres od 1 października do 30 listopada 1954 r.,

- 10% obowiązującej ceny za dostawy trzody chlewnej wykonane przed terminem określonym w terminarzu dostaw.

13.
Przyznać gospodarstwom rolnym, które dostarczą w okresie od dnia 1 lutego do dnia 31 lipca 1954 r. na poczet obowiązkowych dostaw zwierząt rzeźnych tuczniki o wadze nie niższej niż 130 kg, a na terenach określonych przez Ministra Skupu tuczniki rasy gołębskiej o wadze nie niższej niż 115 kg - prawo do nabycia pasz treściwych w wysokości:
a)
0,5 kg paszy treściwej - za każdy kg żywej wagi zaliczony na obowiązkowe dostawy zwierząt rzeźnych,
b)
1 kg paszy treściwej - za każdy kg nadwyżki powstałej z tego tucznika zaliczony na dostawę ponadobowiązkową.

W sprawie umorzenia zaległych dostaw obowiązkowych mleka małorolnym i średniorolnym gospodarstwom chłopskim oraz udzielenia pomocy tym gospodarstwom w nabyciu krów i jałówek.

14.
Umorzyć wszystkim gospodarstwom o obszarze nie przekraczającym 2 ha użytków rolnych, z wyjątkiem gospodarstw ogrodniczo-warzywniczych i mleczarskich, całość zaległości z tytułu obowiązkowych dostaw mleka za rok 1952.

Wykonane przez te gospodarstwa obowiązkowe dostawy mleka za rok 1952 zaliczyć na poczet zaległości w obowiązkowych dostawach zwierząt rzeźnych za rok 1952 bądź na poczet obowiązkowych dostaw mleka lub innych produktów rolnych w roku 1953.

15.
Umorzyć w uzasadnionych przypadkach gospodarstwom o obszarze od 2 do 7 ha użytków rolnych zaległości w obowiązkowych dostawach mleka za rok 1952.
16.
Umorzyć wszystkim członkom spółdzielni produkcyjnych zaległości w dostawach obowiązkowych mleka za rok 1952, przypadającej z tytułu posiadania działek przyzagrodowych.
a)
Umorzyć zobowiązania w obowiązkowych dostawach mleka za rok 1952 członkom spółdzielni, którzy wnieśli do spółdzielni cały posiadany areał, nie przekraczający 2 ha użytków rolnych, w tych przypadkach, gdy byli oni obciążeni obowiązkowymi dostawami mleka z tych użytków.
b)
Zaliczyć członkom spółdzielni, którzy wnieśli do spółdzielni cały posiadany areał, nie przekraczający 2 ha użytków rolnych, wykonane za rok 1952 obowiązkowe dostawy mleka na zaległości w obowiązkowych dostawach zwierząt rzeźnych z 1952 r. bądź na obowiązkowe dostawy innych produktów rolnych za rok 1953.
17.
Umorzyć wszystkim członkom spółdzielni produkcyjnych, którzy wnieśli do spółdzielni cały posiadany areał nie przekraczający 1 ha użytków rolnych, zobowiązania z tytułu obowiązkowych dostaw mleka za rok 1953 w tych przypadkach, gdy byli oni obciążeni obowiązkowymi dostawami mleka z tych użytków.

Dostawy mleka za rok 1953, wykonane przez członków spółdzielni, którzy wnieśli do spółdzielni cały posiadany areał, nie przekraczający 1 ha użytków rolnych, zaliczyć na poczet obowiązkowych dostaw innych produktów rolnych.

18.
Zawiesić wykonanie bieżących dostaw mleka za rok 1954 do dnia 30 czerwca 1954 r. gospodarstwom rolnym o obszarze użytków rolnych do 3 ha (z wyjątkiem gospodarstw ogrodniczo-warzywniczych), które na dzień 1 października 1953 r. nie posiadały krów - pod warunkiem, że podejmą one zobowiązanie nabycia krów lub jałówek w terminie do dnia 30 czerwca 1954 r.
a)
Zwolnić od obowiązkowych dostaw mleka za rok 1954 wyżej wymienione gospodarstwa, jeśli w terminie do dnia 30 czerwca 1954 r. zaopatrzą się w krowy.
b)
Gospodarstwa rolne, o których mowa wyżej, jeśli w terminie do dnia 30 czerwca 1954 r. zaopatrzą się w jałówki, zwolnić od obowiązkowych dostaw mleka za rok 1954 oraz na dalszy okres do czasu doprowadzenia zakupionych jałówek do stanu mleczności.
19.
Przyznaje się na rok 1954 obniżenie obowiązkowych dostaw mleka w wysokości:
a)
200 litrów mleka za każde cielę pozostawione do chowu,
b)
300 litrów mleka za każde cielę pozostawione do chowu, a pochodzące od krowy zapisanej do ksiąg wstępnych lub głównych,
c)
300 litrów mleka za każdego buhaja z tymczasowym świadectwem uznania,
d)
500 litrów mleka za każdego buhaja ze stałym świadectwem uznania.
20.
Zwiększyć znacznie w 1954 r. sumę kredytów długoterminowych i krótkoterminowych, udzielanych małorolnym i średniorolnym gospodarstwom chłopskim oraz członkom spółdzielni produkcyjnych na zakup krów i jałówek.
a)
Przeznaczyć w 1954 r. na kredyty długoterminowe na zakup krów i jałówek do 150 mln. zł, tj. 3 razy więcej niż w 1953 r.
b)
Przeznaczyć w 1954 r. na kredyty krótkoterminowe na zakup krów i jałówek 100 mln. zł oraz na zakup innych zwierząt gospodarskich - 60 mln. zł.
c)
Zobowiązać Ministra Finansów do ustalenia w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa trybu i warunków udzielania kredytów długo- i krótkoterminowych na zakup krów, jałówek i cieliczek.

Rozszerzenie kontraktacji zwierząt rzeźnych i środków pomocy produkcyjnej udzielanej gospodarstwom kontraktującym.

21.
Zobowiązać Ministra Skupu do powiększenia planu kontraktacji trzody chlewnej mięsno-słoninowej na rok 1954 do wysokości 1.400.000 sztuk wobec około 1.000.000 sztuk w roku 1953.
22.
Zobowiązać Ministra Przemysłu Mięsnego i Mleczarskiego do zakontraktowania na dostawy w roku 1954 1.300.000 sztuk trzody chlewnej bekonowej.
23.
Utrzymać za dostarczone z kontraktacji sztuki trzody chlewnej mięsno-słoninowej i bekonowej korzystne warunki zapłaty oraz premię hodowlaną w postaci sprzedaży pasz, węgla i płótna w wysokości obowiązującej w roku 1953.
24.
Zobowiązać Ministra Skupu do zwiększenia planu kontraktacji prosiąt i warchlaków na dostawę w roku 1954 do wysokości 300.000 sztuk wobec 100.000 sztuk w roku 1953. Zapewnić producentom dostarczającym zakontraktowane prosięta lub warchlaki zapłatę za dostarczone sztuki według ceny kształtującej się w obrocie wolnorynkowym w czasie i miejscu dostawy, a ponadto premię w wysokości 10% ceny zakupu oraz prawo do nabycia 2 kg węgla za każdy kilogram dostarczonych prosiąt lub warchlaków. Łączna zapłata z premią nie może być jednak niższa od 16 zł za kg przy dostawie prosiąt o wadze od 18 do 25 kg oraz od 14 zł za kg przy dostawie warchlaków o wadze od 26 do 45 kg.
25.
Przyznać gospodarstwom rolnym - utrzymującym maciory - prawo do nabycia pasz treściwych za każdy miot wynoszący co najmniej 6 żywych prosiąt w okresie od 1 marca do 30 czerwca 1954 r. w ilości: 40 kg za miot od maciory, a 75 kg - za miot od maciory zapisanej do księgi głównej lub wstępnej.
26.
Zobowiązać Ministra Skupu do powiększenia planu kontraktacji młodego bydła rzeźnego w roku 1954 do ilości 200.000 sztuk wobec 80.000 sztuk w roku 1953.
27.
Wprowadzić nową, korzystną dla hodowcy formę odraczania terminu dostawy zakontraktowanego młodego bydła na okres czasu umożliwiający hodowcy odchowanie sztuki do wagi nie niższej niż 180 do 200 kg, w zależności od rasy bydła. Producentom dostarczającym odchowane bydło wypłacać dodatkową premię w wysokości 200 zł za każdą sztukę, która osiągnie wagę powyżej 180 lub 200 kg żywca, w zależności od rasy.
28.
W celu stworzenia materialnego zainteresowania hodowców w poprawie jakości bydła rzeźnego zmienić z dniem 27 grudnia 1953 r. ceny skupu na całe sztuki lub części sztuk bydła rzeźnego (wyrażone w kg żywej wagi) stanowiące nadwyżkę ponad obowiązkowe dostawy zwierząt - w zależności od jakości tego bydła - w sposób następujący:

cenę bydła I klasy podnieść o 30%, II klasy o 35%, III klasy o 20% i IV klasy o 10%, a ceny bydła pozostałych klas utrzymać na nie zmienionym poziomie.

Rozszerzenie kontraktacji zwierząt hodowlanych i pomocy gospodarstwom chłopskim oraz spółdzielniom produkcyjnym w nabywaniu tych zwierząt.

W celu przyspieszenia poprawy jakości zwierząt gospodarskich w hodowli masowej, jak również w celu zwiększenia materialnego zainteresowania chłopów prowadzących wychów zwierząt hodowlanych na sprzedaż:

29.
Zobowiązać Ministra Rolnictwa do wprowadzenia kontraktacji rozpłodników pochodzących od zwierząt zapisanych do ksiąg zwierząt zarodowych w następującym rozmiarze:
1954 r.1955 r.
buhajów - z obowiązkiem dostawy w wieku co najmniej 12 miesięcy10.000sztuk15.000sztuk
knurów - z obowiązkiem dostawy w wieku co najmniej 9 miesięcy3.000"4.0C0"
tryków - z obowiązkiem dostawy w wieku co najmniej 12 miesięcy9.000"12.000"
30.
Ustalić następujące warunki kontraktowania rozpłodników:
1)
przy kontraktacji buhajów:
a)
zapłatę według obowiązującego cennika zakupu materiału hodowlanego;
b)
prawo do nabycia:

– 150 kg paszy treściwej przy podpisaniu umowy,

– dalszych 150 kg paszy treściwej po upływie 6 miesięcy po podpisaniu umowy;

c)
obniżenie wysokości obowiązkowej dostawy mleka o 500 litrów;
d)
prawo do zaliczenia na życzenie dostawcy dostarczonej sztuki na poczet obowiązkowych dostaw zwierząt rzeźnych gospodarstwom powyżej 2 ha do wysokości 30% wymiaru, gospodarstwom zaś do 2 ha do wysokości 100% wymiaru;
2)
przy kontraktacji knurów:
a)
zapłatę według obowiązującego cennika zakupu materiału hodowlanego;
b)
prawo do nabycia 100 kg paszy treściwej przy podpisaniu umowy oraz dalszych 100 kg paszy treściwej po upływie 6 miesięcy od podpisania umowy;
c)
prawo do nabycia 400 kg węgla;
d)
prawo do zaliczenia na życzenie dostawcy dostarczonej sztuki na poczet obowiązkowych dostaw zwierząt rzeźnych do wysokości 100% wymiaru;
3)
przy kontraktacji tryków:
a)
zapłatę według obowiązującego cennika zakupu materiału hodowlanego;
b)
prawo do nabycia 50 kg paszy treściwej przy podpisaniu umowy oraz dalszych 50 kg paszy treściwej po upływie 3 do 6 miesięcy od podpisania umowy;
c)
prawo do zaliczenia na życzenie dostawcy dostarczonej sztuki na poczet obowiązkowych dostaw zwierząt rzeźnych gospodarstwom powyżej 2 ha do wysokości 30% wymiaru, gospodarstwom zaś do 2 ha do wysokości 100% wymiaru.
31.
Zobowiązać Ministra Rolnictwa do rozszerzenia kontraktacji hodowlanych cieliczek i wprowadzenia kontraktacji hodowlanych jałówek - przede wszystkim od krów zapisanych do ksiąg zwierząt zarodowych, do liczby 75 tys. sztuk w 1954 r. oraz do 100 tys. sztuk w 1955 r., w porównaniu z 25 tys. sztuk kontraktowanych w 1953 r.
32.
Ustalić następujące warunki kontraktacji cieliczek i jałówek hodowlanych:
a)
cenę w wysokości złotych 7,50 za 1 kg żywej wagi dostarczonej sztuki,
b)
dodatek hodowlany wynoszący 10-45% ceny podstawowej, ustalany w zależności od jakości i pochodzenia dostarczonej sztuki,
c)
obniżenie wysokości obowiązkowej dostawy mleka o 300 litrów za każdą dostarczoną sztukę,
d)
prawo do zaliczenia na życzenie dostawcy dostarczonej cieliczki lub jałówki na poczet obowiązkowych dostaw zwierząt rzeźnych gospodarstwom powyżej 2 ha do wysokości 30% wymiaru, gospodarstwom zaś do 2 ha do wysokości 100% wymiaru,
e)
premię uprawniającą do zakupu paszy treściwej w wysokości:

– 100 kg paszy treściwej przy kontraktacji cieliczek z dostawą w wieku 6-8 miesięcy,

– 200 kg paszy treściwej przy kontraktacji jałówek z dostawą w wieku 15-18 miesięcy,

przy czym 50% przysługującej premii paszowej kontraktujący ma prawo nabyć przy podpisaniu umowy, a pozostałą ilość po wykonaniu dostawy.

33.
Zobowiązać Ministra Rolnictwa do zapewnienia rozprowadzenia cieliczek i jałówek hodowlanych, pochodzących z kontraktacji w latach 1954-1955, do spółdzielni produkcyjnych i państwowych gospodarstw rolnych, dla członków spółdzielni produkcyjnych i pracowników PGR nie posiadających krów oraz dla indywidualnych gospodarstw małorolnych i średniorolnych.
34.
Zobowiązać Ministra Rolnictwa do zorganizowania w porozumieniu z Ministrem Przemysłu Mięsnego i Mleczarskiego doboru:
a)
najwartościowszych loszek typu bekonowego z materiału zakontraktowanego i z dostaw PGR do liczby: w 1954 r. - 20.000 sztuk i w 1955 r. - 25.000 sztuk oraz rozprowadzenia tych loszek pomiędzy spółdzielniami produkcyjnymi i indywidualnymi gospodarstwami chłopskimi w celu poprawienia jakości trzody chlewnej w rejonach produkcji bekonowej,
b)
odpowiednich dla chowu loszek z tuczarni Centralnego Zarządu Tuczu Przemysłowego w liczbie: w 1954 r. - 10.000 sztuk i w roku 1955 - 20.000 sztuk oraz do rozprowadzenia tych loszek pomiędzy spółdzielniami produkcyjnymi i indywidualnymi gospodarstwami chłopskimi w rejonach nie posiadających dostatecznej ilości loch.

Poprawa zaopatrzenia gospodarstw chłopskich w materiały budowlane, sprzęt i narzędzia.

W celu wydatnej poprawy zaopatrzenia wsi w materiały budowlane, sprzęt i narzędzia dla potrzeb hodowli Rada Ministrów postanawia:

35.
Zobowiązać Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego do uwzględnienia w planach na rok 1954 zwiększonej ilości materiałów budowlanych przeznaczonych do sprzedaży przez sieć Centrali Rolniczej Spółdzielni "Samopomoc Chłopska" oraz Ministra Handlu Wewnętrznego i prezydia rad narodowych do zapewnienia ich sprawnej dystrybucji z uwzględnieniem w pierwszym rzędzie potrzeb rozwoju hodowli.
36.
Ustalić pierwszeństwo w nabywaniu materiałów budowlanych dla gospodarstw, które:
a)
nabywają jałowiznę lub krowę w ramach pomocy państwa, a także w obrocie sąsiedzkim,
b)
kontraktują wychów materiału hodowlanego lub użytkowego albo utrzymują rozpłodniki uznane za odpowiednie do hodowli,
c)
posiadają zwierzęta zapisane do ksiąg zarodowych,
d)
zostały odznaczone za osiągnięcia w produkcji zwierzęcej,
e)
kontraktują dostawy trzody chlewnej lub bydła rzeźnego.
37.
Zobowiązać Ministra Rolnictwa w porozumieniu z Ministrem Finansów do uruchomienia w 1954 r. kredytów dla małorolnych i średniorolnych gospodarstw chłopskich, przeznaczonych na budowę i rozbudowę pomieszczeń dla inwentarza. Warunki i tryb udzielania powyższych kredytów ustali Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa.
38.
Zobowiązać:
a)
Ministra Rolnictwa do zapewnienia opracowania dla indywidualnych gospodarstw chłopskich typowych projektów budownictwa inwentarskiego, uwzględniających zastosowanie materiałów miejscowego pochodzenia, oraz do szerokiej popularyzacji stosowania tych materiałów przez organizowanie instruktażu, pokazów, wystaw itp.,
b)
Ministra Przemysłu Drobnego i Rzemiosła do uruchomienia, w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa, w 1954 r. - 8, a w 1955 r. - 16 przedsiębiorstw przemysłu terenowego dla produkcji mat i płyt budowlanych ze słomy, trzciny, wikliny itp. oraz do ustalenia rozmiarów produkcji tych materiałów.
39.
Zobowiązać Ministrów: Hutnictwa, Przemysłu Maszynowego, Przemysłu Drobnego i Rzemiosła, Przemysłu Lekkiego - do opracowania w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego i przedstawienia Prezydium Rządu w terminie do dnia 15 stycznia 1954 r. projektu uchwały w sprawie powiększenia produkcji narzędzi i sprzętu dla potrzeb hodowli w szczególności: parników, śrutowników, konwi, wiader, łańcuchów, wideł, grabi, uprzęży, powrozów, zgrzebeł, szczotek itp. przez przemysł państwowy, nadzorowany bezpośrednio przez wymienionych ministrów, przez przemysł państwowy nadzorowany przez terenowe rady narodowe oraz przez przemysł spółdzielczy i indywidualne rzemiosło.