Założenia polityki pieniężnej na rok 1997.

Monitor Polski

M.P.1997.5.33

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1997 r.

UCHWAŁA

SEJMU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

z dnia 24 stycznia 1997 r.

w sprawie założeń polityki pieniężnej na rok 1997.

§ 1. Uchwala się założenia polityki pieniężnej na rok 1997, stanowiące załącznik do niniejszej uchwały.

§ 2. Zobowiązuje się Prezesa Narodowego Banku Polskiego do przedstawienia Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej kwartalnego sprawozdania z realizacji polityki pieniężnej wraz z odpowiednimi wnioskami w terminie nie późniejszym niż dwa miesiące po upływie kwartału.

§ 3. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1997 r.

ZAŁĄCZNIK

ZAŁOŻENIA POLITYKI PIENIĘŻNEJ NA ROK 1997

1. Generalne kierunki polityki gospodarczej państwa wynikają z dwóch zasadniczych celów stawianych gospodarce polskiej w drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych: utrzymywania trwałego i szybkiego wzrostu gospodarczego oraz ograniczania inflacji. Ich konkretyzacją dla 1997 r. stały się przyjęte przez Rząd w pracach nad projektem ustawy budżetowej wielkości: wzrost realnego produktu krajowego brutto o 5,5% oraz ograniczenie wzrostu średniego rocznego poziomu cen konsumpcyjnych do 15% (wskaźnik liczony metodą grudzień do grudnia ma zmaleć do 13%). Warunkiem realizacji tych celów jest współpraca Narodowego Banku Polskiego i Rządu w ustalaniu i realizowaniu polityki gospodarczej, a w szczególności w kształtowaniu polityki ograniczania inflacji.

2. Celem pośrednim polityki pieniężnej w 1997 r. będzie kontrola podaży pieniądza w gospodarce, a celem operacyjnym wielkość przyrostu pieniądza rezerwowego. Osiągnięcie celu inflacyjnego przy przewidywanych obecnie warunkach gospodarczych w kraju i za granicą wymaga ograniczenia przyrostu podaży pieniądza ogółem od 27,4 do 28,6 mld zł, a przyrostu pieniądza rezerwowego do 6,6 mld zł.

3. Do realizacji określonych powyżej celów wykorzystywane będą następujące instrumenty polityki pieniężnej:

- Polityka stóp procentowych będzie prowadzona z uwzględnieniem przewidywanych przez Narodowy Bank Polski trendów w procesach inflacyjnych, sytuacji w bilansie płatniczym oraz kształtowania się stóp rynkowych. Podstawową stopą procentową Narodowego Banku Polskiego będzie w 1997 r. stopa lombardowa.

- Nie nastąpią zasadnicze zmiany w systemie refinansowania banków. Banki będą mogły zaciągać kredyt lombardowy tylko pod rządowe papiery wartościowe i papiery wartościowe NBP. Redyskonto weksli będzie dotyczyło głównie weksli finansujących skup produktów rolnych.

- Polityka kursowa prowadzona będzie tak, aby nie była czynnikiem wpływającym na pogorszenie konkurencyjności polskiej gospodarki. Kształtowanie kursu walutowego realizowane będzie nadal według mechanizmu "kroczącej dewaluacji" w ramach ustalonego z Rządem pasma wahań. Tempo dewaluacji kursu centralnego oraz skala pasma wahań dla kursu rynkowego będą ustalane przez Rząd i Narodowy Bank Polski.

- Polityka rezerw obowiązkowych służyć będzie realizacji wyżej określonych celów polityki pieniężnej. W przypadku spełnienia celu monetarnego Narodowy Bank Polski dążył będzie do obniżenia średniego poziomu rezerw obowiązkowych. Zasada utrzymania rezerwy obowiązkowej na rachunku Narodowego Banku Polskiego i w formie gotówki w kasie banku oraz obowiązujące w 1996 r. proporcje pozostają bez zmian.

- Operacje otwartego rynku prowadzone będą w celu korekty wahań pieniądza rezerwowego, głównie za pomocą operacji krótkoterminowych. Narodowy Bank Polski dążyć będzie do ograniczenia kosztów tych operacji.

4. Narodowy Bank Polski i Rząd będą pracować nad wprowadzeniem dewizowej linii redyskontowej na finansowanie eksportu pod weksle zabezpieczone polisą KUKE.

5. W 1997 r. Narodowy Bank Polski i Rząd będą kontynuować działania zmierzające do lepszego wykorzystania rezerw dewizowych.

6. W ramach przyjętych celów i sposobów realizacji polityki pieniężnej Narodowy Bank Polski będzie tworzył warunki do zwiększenia gromadzonych w gospodarce oszczędności.

7. W celu dalszego wspierania procesów restrukturyzacji sektora bankowego Narodowy Bank Polski w uzgodnieniu z Ministrem Finansów będzie wspierał łączenie banków spółdzielczych ze sobą, w tym banków zrzeszonych poza Bankiem Gospodarki Żywnościowej. Na procesy te Narodowy Bank Polski przeznaczy w formie nisko oprocentowanych kredytów nie więcej niż 20 mln zł.