§ 10. - Zakładowy fundusz mieszkaniowy w organizacjach społecznych.

Monitor Polski

M.P.1974.5.36

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1974 r.
§  10.
1.
Pożyczki na wkład mieszkaniowy lub jego uzupełnienie mogą być przyznawane do wysokości:
1)
pełnego wkładu:
a)
pracownikom wykwaterowywanym z budynków wyburzanych i lokali niezbędnych na potrzeby gospodarki uspołecznionej,
b)
pracownikom przenoszonym służbowo lub werbowanym do pracy w organizacjach społecznych z innych miejscowości,
c)
ciężko poszkodowanym inwalidom,
d)
pracownikom oraz osobom wymienionym w § 7 ust. 1 pkt 9, których dochód miesięczny na jednego członka rodziny nie przekracza 800 zł

- jeżeli nie uzyskają na ten cel pomocy z innych źródeł,

2)
2/3 wkładu - pracownikom i osobom wymienionym w § 7 ust. 1 pkt 9, których dochód miesięczny na jednego członka rodziny nie przekracza 1.200-1.400 zł,
3)
1/2 wkładu - pracownikom i osobom wymienionym w § 7 ust. 1 pkt 9, których dochód miesięczny na jednego członka rodziny wynosi więcej niż kwota ustalona w trybie ust. 2.
2.
Wysokość dochodu na członka rodziny uzasadniającą przyznanie pożyczki na wkład mieszkaniowy, określonej w ust. 1 pkt 2, ustala organizacja społeczna w granicach kwot wymienionych w tym przepisie.
3.
Pożyczki na uzupełnienie wkładów budowlanych do spółdzielni budowlano-mieszkaniowych oraz pożyczki na wkład własny przy budowie domów jednorodzinnych (lokali w małych domach mieszkalnych) mogą być udzielane do wysokości 15% wartości kosztorysowej mieszkania lub domu.
4.
Pożyczki na opłacenie kaucji mieszkaniowej mogą być udzielane do wysokości:
1)
100% kaucji osobom, o których mowa w ust. 1 pkt 1,
2)
50% kaucji osobom, których dochód miesięczny na jednego członka rodziny nie przekracza 1.000 zł.
5.
Pożyczki na pokrycie opłat wymaganych przy zamianie mieszkań mogą być udzielane do 50% wysokości tych opłat, jednak w kwocie nie przekraczającej 10 tys. zł.
6.
Pożyczki na remonty i modernizację mieszkań mogą być udzielane nie częściej niż raz na 10 lat i w kwocie nie przekraczającej 10 tys. zł.
7.
Pożyczki na remonty domów jednorodzinnych mogą być udzielane nie częściej niż raz na 10 lat i w kwocie nie przekraczającej 15 tys. zł.
8.
Podstawą do ustalania wysokości pomocy, o której mowa w ust. 1-7, jest miesięczny dochód netto biorącego pożyczkę, łącznie z dochodem wszystkich wspólnie zamieszkałych członków rodziny, przypadający na jednego członka rodziny, osiągnięty w okresie ostatniego roku. Przez dochód netto rozumie się wynagrodzenie za pracę po potrąceniu podatku od wynagrodzeń i składki na cele emerytalne bądź rentę lub emeryturę. Jeżeli otrzymujący pożyczkę oprócz wynagrodzenia za pracę ma stały dochód z gospodarstwa rolnego lub innych źródeł, dochód ten sumuje się z wynagrodzeniem za pracę. Za dochód z gospodarstwa rolnego uważa się dwukrotną przychodowość szacunkową z gospodarstwa rolnego, określoną dla celów podatku gruntowego.
9.
Pożyczka na uzupełnienie wkładu mieszkaniowego lub budowlanego do spółdzielni budowlano-mieszkaniowej może być udzielona po uprzednim stwierdzeniu, że ubiegający się o przyznanie pożyczki zgromadził niezbędne środki własne na mieszkaniowej książeczce oszczędnościowej Powszechnej Kasy Oszczędności.
10.
Pożyczki z zakładowego funduszu mieszkaniowego udzielane na cele, o których mowa w § 7 ust. 1 pkt 4, podlegają oprocentowaniu w wysokości 1% i wymagają poręczenia. Kwota z tytułu oprocentowania jest odprowadzana do budżetu centralnego.
11.
Jeżeli pomoc, o której mowa w § 7 ust. 1 pkt 8 i 9, jest udzielona w formie pożyczek, to pożyczki te nie podlegają oprocentowaniu i nie wymagają poręczenia ani innego zabezpieczenia.
12.
Rada zakładowa opracowuje projekt zakwalifikowania pracowników i osób wymienionych w § 7 ust. 1 pkt 8 i 9 oraz ust. 2 do korzystania ze środków zakładowego funduszu mieszkaniowego, jak również proponuje wysokość i formę pomocy, w zależności od ich sytuacji mieszkaniowej i materialnej, a w odniesieniu do pracowników - także przydatności zawodowej. Propozycja rady zakładowej staje się obowiązująca po uzgodnieniu jej z kierownikiem zakładu pracy.