§ 2. - Wzmocnienie służb technicznych.

Monitor Polski

M.P.1962.17.72

Akt utracił moc
Wersja od: 28 lutego 1962 r.
§  2.
1.
Ministrowie (kierownicy urzędów centralnych) nadzorujący przedsiębiorstwa przemysłowe oraz instytuty naukowo-badawcze, biura projektów i biura konstrukcyjne wydadzą, opierając się na zasadach ustalonych w uchwale, w terminie do dnia 31 marca 1962 r. zarządzenia w sprawach wzmocnienia organizacji służb technicznych i zaplecza naukowo-technicznego podległych im gałęzi produkcji. Zarządzenia te powinny obejmować szczegółowe wykazy komórek organizacyjnych i stanowisk pracy zaliczonych w przedsiębiorstwach danego resortu do służby technicznej, przy czym należy uwzględnić istniejący poziom techniczny tej służby i potrzeby jej wzmocnienia, wynikające z planu pięcioletniego i planów perspektywicznych, oraz zadania rozwoju techniki ustalone dla poszczególnych branż. Dużą uwagę zwrócić należy także na zagadnienia międzybranżowe oraz wzmocnienie jednostek organizacyjnych zaplecza naukowo-technicznego działających na rzecz kilku branż (np. międzybranżowe biura projektów, instytuty naukowo-badawcze, ośrodki informacji techniczno-ekonomicznej, ośrodki normalizacyjne itd.) oraz na obowiązki podległych jednostek organizacyjnych, wynikające z porozumień o współpracy i koordynacji branżowej (uchwała nr 195 Rady Ministrów z dnia 9 czerwca 1960 r. o współpracy i koordynacji branżowej - (Monitor Polski Nr 56, poz. 268).
2.
Na podstawie zasad uchwały oraz zarządzeń ministrów zjednoczenia (jednostki równorzędne) rozpatrzą odcinki pracy służby technicznej i zaplecza naukowo-technicznego danej branży wymagające rozwoju i dostosowania do zadań 5-letniego planu gospodarczego oraz przekażą w terminie do dwóch miesięcy od wydania zarządzeń ministrów odpowiednie wskazania zgrupowanym przedsiębiorstwom i podległym jednostkom organizacyjnym. Wskazania dla przedsiębiorstw powinny być rozpatrzone przez radę techniczno-ekonomiczną i zaopiniowane przez kolegium zjednoczenia.
3.
Przedsiębiorstwa produkcyjne oraz jednostki organizacyjne zaplecza naukowo-technicznego branży (placówki naukowo-badawcze, laboratoria branżowe, biura projektów, biura konstrukcyjne itp.), korzystając ze wskazań jednostki nadrzędnej:
1)
przeprowadzą analizę swoich potrzeb w zakresie organizacji i wyposażenia w środki i narzędzia pracy służby technicznej opierając się na analizie stanu obecnego, zadań wynikających z planów rozwoju techniki i własnych zamierzeń modernizacyjnych i techniczno-organizacyjnych,
2)
opracują projekty wzmocnienia służby technicznej i zaplecza naukowo-technicznego,
3)
przedstawią swoje projekty w terminie do dwóch miesięcy zjednoczeniu (jednostce nadrzędnej).

Zorganizowanie służby technicznej w przedsiębiorstwach zgodnie z potrzebami planu i warunkami działalności przedsiębiorstw należy do obowiązków dyrektorów przedsiębiorstw.

4.
Zjednoczenie:
1)
przeanalizuje projekty zgrupowanych przedsiębiorstw i podległych jednostek organizacyjnych pod kątem widzenia planu rozwoju technicznego branży, ogólnobranżowych zamierzeń w dziedzinie rekonstrukcji technicznej, koncentracji i specjalizacji produkcji, organizacji kooperacji oraz prawidłowego, najbardziej ekonomicznego podziału funkcji służby technicznej i zaplecza naukowo-technicznego w zakresie całej branży; w tym celu należy także przyspieszyć wyznaczanie i ustalanie zadań przedsiębiorstw patronackich w dziedzinie pomocy technicznej itp. przedsięwzięć, zapewniających oszczędną, zgodną z potrzebami organizację służby technicznej i zaplecza naukowo-technicznego przedsiębiorstw i całej branży,
2)
opracuje na najbliższe lata projekt organizacji zaplecza naukowo-technicznego branży, obejmujący zarówno zadania i środki dla własnego aparatu zjednoczenia, jak również zadania i środki dla dostosowania aparatu podległych jednostek zaplecza naukowo-technicznego do potrzeb rozwoju branży, a także przedsięwzięcia techniczno-organizacyjne wspólne dla zgrupowanych przedsiębiorstw,
3)
rozpatrzy na posiedzeniu swego kolegium projekty wymienione w pkt 1 i 2; dyrektor zjednoczenia opierając się na opinii kolegium poweźmie najpóźniej w terminie dwóch miesięcy po otrzymaniu projektów, zgodnie ze swymi uprawnieniami, decyzje w sprawach o znaczeniu ogólnobranżowym, międzyzakładowym lub wykraczającym poza uprawnienia przedsiębiorstw i ustali założenia dotyczące realizacji obu tych rodzajów projektów w okresie najbliższych kilku lat,
4)
przedstawi ministerstwu wnioski:
a)
w sprawie uruchomienia przez ministerstwo przedsięwzięć międzybranżowych i międzyresortowych, doniosłych z punktu widzenia potrzeb i zamierzeń danej branży, oraz
b)
w sprawach wykraczających poza kompetencje zjednoczenia,
5)
zorganizuje nadzór i pomoc fachową dla przedsiębiorstw przy realizacji ustalonych projektów oraz przedstawi ministerstwu w okresach półrocznych informacje co do realizacji ustalonych projektów i wniosków.