Rozdział 2 - Pracownik pobiera wynagrodzenie miesięczne (lub też ryczałt) płatne wg umowy lub zwyczaju stale dnia piętnastego każdego miesiąca. Ostatnie wynagrodzenie przed reformą otrzymał dnia 15 października 1950 r., następne otrzyma dnia 15 listopada 1950 r. Wynagrodzenie to wynosi po wszystkich potrąceniach dla przykładu zł 21520. Dzielimy 21520 przez 30 dni, bo tyle dni kalendarzowych dzieli w tym przykładzie dzień jednej wypłaty od dnia drugiej wypłaty. Otrzymujemy: - Wypłaty w nowym pieniądzu wynagrodzeń za pracę.

Monitor Polski

M.P.1950.A-117.1451

Akt utracił moc

Wersja od: 29 października 1950 r.

II.

Pracownik pobiera wynagrodzenie miesięczne (lub też ryczałt) płatne wg umowy lub zwyczaju stale dnia piętnastego każdego miesiąca. Ostatnie wynagrodzenie przed reformą otrzymał dnia 15 października 1950 r., następne otrzyma dnia 15 listopada 1950 r. Wynagrodzenie to wynosi po wszystkich potrąceniach dla przykładu zł 21520. Dzielimy 21520 przez 30 dni, bo tyle dni kalendarzowych dzieli w tym przykładzie dzień jednej wypłaty od dnia drugiej wypłaty. Otrzymujemy:

zł 21520 : 30 = 717 zł 33 gr,

kwotę 717 zł 33 grosze mnożymy przez 14, bo tyle dni upłynie od 1 listopada do dnia 14 listopada włącznie: zł 717,33 × 14 = zł 10042,62 po zaokrągleniu zł 10043. - kwotę zł 10.043 - mnożymy przez dwa i otrzymujemy 20.086 nowych groszy, czyli 200 zł 86 groszy w nowym pieniądzu. Tę kwotę wypłacamy pracownikowi.

Po doliczeniu kwoty uzyskanej z wymiany zł 100,43 na ogólnych zasadach pracownik uzyska razem w nowym pieniądzu zł 301,29, tzn., że całość pieniędzy, z których pracownik ten ma się utrzymywać od dnia 1 listopada 1950 r. została mu przeliczona w stosunku 1 zł dotychczasowy = 3 grosze nowe, albo 100 zł dotychczasowych = 3 złote nowe.

Uwaga:

Wyrównanie to nie przysługuje oczywiście pracownikowi, który dopiero rozpoczął pracę w danym zakładzie, instytucji lub przedsiębiorstwie i któremu pierwsza w ogóle wypłata należy się wg umowy dopiero po dniu 1 listopada. Pracownik ten otrzyma swoją wypłatę już w nowym pieniądzu, więc do wyrównania nie ma prawa.

9. Natychmiast po dokonaniu pierwszych wypłat w nowym pieniądzu urzędy, zakłady, instytucje i przedsiębiorstwa przystąpią w sposób zorganizowany (centralnie) do przeliczenia stawek płac i wszelkich do nich dodatków, ze złotych dotychczasowych na złote nowe, kierując się następującymi zasadami:

a) 1 złoty dotychczasowy = 3 grosze nowe

Odpowiednio: 1 grosz dotychczasowy = 0,03 grosza nowego;

b) stawki płac i wszelkie do nich dodatki - gdy ustalone są za godzinę pracy - przelicza się z zaokrągleniem do pełnych groszy w ten sposób, że ułamki nowego grosza wynoszące pół grosza i więcej - przyjmuje się za pełny grosz; ułamki poniżej pół grosza odrzuca się;

c) stawki płac i wszelkie do nich dodatki - gdy ustalone są za miesiąc - przelicza się z zaokrągleniem do 10 groszy w ten sposób, że kwoty w wysokości 5 nowych groszy i więcej przyjmuje się za 10 groszy; kwoty poniżej 5 nowych groszy odrzuca się.

10. Po dokonaniu przeliczeń, o których mowa pod pkt. 9, CZP i inne właściwe instytucje nadrzędne zarządzą wydrukowanie tabel płac i wszelkich do nich dodatków, z podaniem wysokości stawek i wszelkich dodatków w nowym pieniądzu.

Z chwilą wydrukowania tych tabel w potrzebnej ilości egzemplarzy urzędy, zakłady, instytucje i przedsiębiorstwa sporządzać będą listy płac i wszelkie inne obliczenia płacowe, z wykazaniem wszystkich składników płacy wyłącznie w nowym pieniądzu. Ostateczny termin dla wprowadzenia list płacy i wszelkich innych obliczeń płacowych, wypełnianych wyłącznie w nowym pieniądzu, ustala się na dzień 31 stycznia 1951 r.

11. Kierownicy urzędów, zakładów, instytucji i przedsiębiorstw winni niedokonania w ustalonym terminie wypłat, o których mowa w pkt. 4 i 8 niniejszej instrukcji, pociągnięci zostaną do odpowiedzialności.

12. Instrukcja niniejsza wchodzi w życie z dniem 29 października 1950 r.