Rozdział 4 - Cechowanie wyrobów z metali szlachetnych oraz cechy probiercze. - Wymagania, jakim powinny odpowiadać wyroby z metali szlachetnych, metody badań, cechy probiercze i sposób cechowania.

Monitor Polski

M.P.1986.5.35

Akt utracił moc

Wersja od: 1 marca 1986 r.

Rozdział  4

Cechowanie wyrobów z metali szlachetnych oraz cechy probiercze.

§ 12. Ustala się następujące rodzaje cech probierczych: cechy podstawowe i cechy dodatkowe oraz cechę pomocniczą i cechę główną.

§  13.

1. Cecha probiercza podstawowa określa rodzaj i próbę metalu szlachetnego, wyrażoną w częściach tysiącznych.

2. Do każdego rodzaju i każdej próby metalu szlachetnego stosowane są odrębne cechy podstawowe.

§  14.

1. Cechę probierczą dodatkową stosuje się do uzupełniającego oznaczenia wyrobów z metali szlachetnych:

1) gdy wyrób składa się z kilku połączonych ze sobą części z tego samego metalu szlachetnego; obecność cechy dodatkowej informuje o tym, że wszystkie elementy wyrobu odpowiadają wybitej próbie, albo

2) gdy w skład wyrobu wchodzą części wykonane z innych metali szlachetnych niż część zasadnicza wyrobu; obecność cechy dodatkowej informuje o rodzaju metalu szlachetnego części niezasadniczej, lecz nie informuje o jego próbie.

2. Do każdego rodzaju metalu szlachetnego stosowane są odrębne cechy dodatkowe.

3. Cechę dodatkową stosuje się tylko łącznie z cechą podstawową albo główną.

§  15.

1. Cechę probierczą pomocniczą stosuje się do potwierdzenia ważności poprzednio wybitych cech probierczych.

2. Cecha pomocnicza wybijana jest na wyrobie obok cechy podstawowej albo cechy dodatkowej.

3. Stosuje się jeden rodzaj cechy pomocniczej do wszystkich metali szlachetnych.

§  16.

1. Cechę probierczą główną stosuje się do oznaczania przedmiotów określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 6 ustawy w razie określania przez urzędy probiercze dokładnej zawartości metalu szlachetnego w badanym przedmiocie. Badania i cechowania wymienionych przedmiotów dokonuje się na życzenie zgłaszającego.

2. Stosuje się jeden rodzaj cechy głównej do wszystkich metali szlachetnych.

3. Cechę główną stosuje się łącznie z cechą dodatkową, odpowiadającą rodzajowi metalu szlachetnego i z oznaczeniem zawartości metalu szlachetnego, określonym cyframi w częściach tysiącznych.

4. W razie kasowania oznaczenia dokładnej zawartości metalu szlachetnego, skasować należy również cechę główną i cechę dodatkową.

§  17.

1. Przedmioty określone w art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy, zbadane przez urzędy probiercze, zamiast w cechę podstawową powinny być zaopatrzone w cechę dodatkową i w cechę główną oraz w oznaczenia określające: rok badania, numer kolejny zgłoszenia i dokładną zawartość metalu szlachetnego.

2. Cechy i oznaczenia, o których mowa w ust. 1, powinny być wybite na zbadanym przedmiocie z zachowaniem następującej kolejności:

1) rok badania,

2) numer kolejny zgłoszenia,

3) cecha dodatkowa,

4) dokładna zawartość metalu szlachetnego,

5) cecha główna.

3. Oznaczenia określone w ust. 2 pkt 3-5 powinny być wybite w jednym wierszu.

4. W wypadkach uzasadnionych względami technicznymi urząd probierczy może ograniczyć ilość znaków wymienionych w ust. 2 do oznaczeń określonych w pkt 3-5 tego ustępu.

§  18.

1. Przedmioty określone w art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy mogą być na żądanie zgłaszającego ocechowane:

1) w sposób określony w § 13-15, jeżeli zawartość metalu szlachetnego odpowiada jednej z prób ustalonych dla poszczególnych kategorii wyrobów, albo

2) w sposób określony w § 16, jeżeli zawartość metalu szlachetnego nie odpowiada żadnej z prób, a zgłaszający nie wyrazi zgody na ocechowanie przedmiotu cechą kolejnej niższej próby; w tym wypadku oznaczenia określone w § 17 ust. 2 mogą być ograniczone do oznaczeń wymienionych w pkt 3-5 tego przepisu, jeżeli naniesienie tych oznaczeń będzie możliwe.

2. Miejsca wybicia oznaczeń i cech probierczych na przedmiotach, o których mowa w ust. 1, powinny być uzgodnione ze zgłaszającym.

§ 19. Wyroby, o których mowa w art. 8 ustawy, mogą być na żądanie zgłaszającego ocechowane w sposób ustalony w § 13-15, jeżeli odpowiadają jednej z prób dla danej kategorii wyrobów, określonych w § 2 i 3 rozporządzenia.

§ 20. Wyrób cechowany, zgłoszony do powtórnego badania w urzędzie probierczym, powinien być ocechowany ponownie, gdy powtórne badanie wykaże inną zawartość metalu szlachetnego, niż wynika to z wybitej na wyrobie cechy. Przed wybiciem nowej cechy należy skasować dotychczasową cechę probierczą.

§ 21. Jeżeli względy techniczne nie pozwalają na wybicie cech bezpośrednio na wyrobie albo gdy zachodzi obawa uszkodzenia wyrobu, cechy należy wybić na plombie połączonej z wyrobem w sposób uniemożliwiający odłączenie jej od wyrobu bez naruszenia cechy albo połączenia plomby z wyrobem.

§  22.

1. Jeżeli badanie wyrobu zgłoszonego do urzędu probierczego wykaże zawartość metalu szlachetnego wyższą od najniższej dozwolonej próby, lecz niezgodną z żadną z prób ustalonych w § 2 i 3 rozporządzenia, na wyrobie wybija się cechę odpowiadającą kolejnej niższej próbie.

2. Jeżeli wyrób zgłoszony do zbadania i cechowania składa się z części odpowiadających różnym próbom tego samego metalu szlachetnego, na wyrobie wybija się cechę odpowiadającą najniższej stwierdzonej próbie.

§ 23. Na zgłaszanych do badania i cechowania dużych przedmiotach stanowiących złom lub na dużych oddzielnych częściach tych przedmiotów oznaczenia i cechy probiercze umieszcza się na każdym przedmiocie lub na każdej części.

§ 24. Ustala się podane w załączniku do zarządzenia następujące cechy probiercze i oznaczenia:

1) do cechowania wyrobów platynowych:

a) cechę podstawową - wizerunek wyobrażający głowę konia zwróconą w lewo, w obramowaniu prostokątnym ze ściętymi narożami lewego i dolnym prawego boku; z lewej strony rysunku głowy konia znajduje się oznaczenie danej jednostki probierczej, a nad tym oznaczeniem próba platyny wyrażona w częściach tysiącznych - 950 (cecha typ 1),

b) cechę dodatkową - wizerunek wyobrażający głowę konia, jak pod lit. a), w obramowaniu trójkąta równobocznego, ze ściętymi wierzchołkami (cecha typ 2),

2) do cechowania wyrobów palladowych:

a) cechę podstawową - wizerunek wyobrażający głowę wyżła zwróconą w lewo, w obramowaniu prostokątnym; z lewej strony rysunku głowy znajduje się oznaczenie danej jednostki probierczej, a nad tym oznaczeniem próba palladu wyrażona w częściach tysiącznych - 850, 500 (cechy typ 3, 4),

b) cechę dodatkową - wizerunek wyobrażający głowę wyżła, jak pod lit. a), w obramowaniu kwadratowym ze ściętymi narożami (cecha typ 5),

3) do cechowania wyrobów złotych:

a) cechę podstawową - wizerunek wyobrażający głowę rycerza z twarzą zwróconą w lewo, w obramowaniu prostokątnym ze ściętymi narożami; z lewej strony rysunku głowy znajduje się oznaczenie danej jednostki probierczej, a pod tym oznaczeniem próba złota wyrażona w częściach tysiącznych - 960, 750, 583, 500, 375, 333 (cechy typ 6, 7, 8, 9, 10, 11),

b) cechę dodatkową - wizerunek wyobrażający głowę rycerza, jak pod lit. a), w obramowaniu równobocznego sześciokąta (cecha typ 12),

4) do cechowania wyrobów srebrnych:

a) cechę podstawową - wizerunek wyobrażający głowę kobiety w chustce, z twarzą zwróconą w prawo, w obramowaniu prostokątnym z zaokrąglonymi narożami z prawej strony; z lewej strony rysunku głowy znajduje się oznaczenie danej jednostki probierczej, a pod tym oznaczeniem próba srebra wyrażona w częściach tysiącznych - 925, 875, 830, 800 (cechy typ 13, 14, 15, 16),

b) cechę dodatkową - wizerunek wyobrażający głowę kobiety, jak pod lit. a), w obramowaniu w kształcie koła (cecha typ 17),

5) do cechowania materiałów dentystycznych:

a) cechę podstawową dla materiałów platynowych - wizerunek wyobrażający czaszę z wężem w obramowaniu w kształcie rozety czteroramiennej; z lewej strony rysunku czaszy znajduje się oznaczenie danej jednostki probierczej, z prawej symbol platyny Pt, a pod czaszą próba platyny wyrażona w częściach tysiącznych - 950 (cecha typ 18),

b) cechę podstawową dla materiałów złotych - cechy według wzoru jak pod lit. a), ze zmianą symbolu platyny Pt na symbol złota Au i oznaczeniem próby w częściach tysiącznych: dla złota barwnego 916, dla złota białego i lutu 833, 750 (cechy typ 19, 20, 21),

c) cechę podstawową dla materiałów srebrno-palladowych i srebrno-złoto-palladowych - wizerunek wyobrażający głowę orła zwróconą w lewo w obramowaniu prostokątnym z zaokrąglonymi narożami; z prawej strony głowy orła znajduje się oznaczenie danej jednostki probierczej, a nad głową orła: próba palladu wyrażona w częściach tysiącznych 333 - dla materiałów srebrno-palladowych albo próba palladu i złota 302 - dla materiałów srebrno-złoto-palladowych (cechy typ 22, 23),

6) do oznaczania wyrobów z metali szlachetnych poprzednio ocechowanych - cechę pomocniczą - wizerunek wyobrażający głowę sowy w obramowaniu w kształcie tarczy; u dołu znajduje się oznaczenie danej jednostki probierczej (cecha typ 24),

7) do oznaczania przedmiotów platynowych, palladowych, złotych i srebrnych, wymienionych w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 6 ustawy - cechę główną - wizerunek wyobrażający godło Państwa w obramowaniu w kształcie koła; pod godłem znajdują się początkowe litery oznaczające daną jednostkę probierczą (cecha typ 25),

8) do oznaczania wyrobów z metali nieszlachetnych - znak w postaci skrótu "MET" w obramowaniu prostokątnym z zaokrąglonymi narożami (znak typ 26),

9) do kasowania cech lub oznaczeń na przedmiotach z metali szlachetnych - kasownik - znak złożony z dwóch liter "XX" bez obramowania (znak typ 27).

§ 25. Siedziby urzędów probierczych i oddziałów tych urzędów określają litery:

G - Gdańsk

K - Kraków

Ł - Łódź

P - Poznań

W - Warszawa

V - Wrocław

Z - Częstochowa.

§  26.

1. Cechy probiercze i oznaczenia określone w § 25 powinny być wykonane:

1) typy 2, 5, 6, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 24 oraz 25 z wizerunkiem wypukłym,

2) typy 18, 19, 20, 21, 22, 23, 26 oraz 27 z wizerunkiem liniowym,

3) typy 1, 3, 4, 7, 8, 9 oraz 10 z wizerunkiem wypukłym i liniowym.

2. Typy cech wykonane z wizerunkiem liniowym, o których mowa w ust. 1 pkt 3, oznacza się literą "L" umieszczoną obok litery określającej numer typu (np. 7-L, 10-L) dla odróżnienia od cech tego samego typu wykonanych z wizerunkiem wypukłym.

§ 27. Cechowania wyrobów z metali szlachetnych dokonuje się znacznikami probierczymi wykonanymi jako negatywy cech probierczych.