Rozdział 2 - Wymagania dla wyrobów zgłaszanych w celu zbadania i ocechowania. - Wymagania, jakim powinny odpowiadać wyroby z metali szlachetnych, metody badań, cechy probiercze i sposób cechowania.

Monitor Polski

M.P.1986.5.35

Akt utracił moc

Wersja od: 1 marca 1986 r.

Rozdział  2

Wymagania dla wyrobów zgłaszanych w celu zbadania i ocechowania.

§  2.

1. Każdy nowo wytworzony wyrób z metali szlachetnych, bez względu na masę tego wyrobu, zakład wyrobu obowiązany jest oznaczyć wyraźnie znakiem wytwórcy.

2. Wyroby z metali szlachetnych używane, nie oznaczone znakiem wytwórcy, mogą być zgłaszane do badania i ocechowania wyłącznie przez posiadaczy takich wyrobów, którzy nie są wytwórcami ani sprzedawcami wyrobów z metali szlachetnych.

3. Wytwórca obowiązany jest przewidzieć na każdym wyrobie, z wyjątkiem wyrobów wymienionych w art. 8 ustawy, miejsce do umieszczenia cechy probierczej o wymiarach 1,2 x 2 mm.

§  3.

1. Materiały listkowe ze złota powinny być zgłaszane do urzędów probierczych w książeczkach. Każda książeczka lub partia książeczek powinna być dostarczana w odpowiednim opakowaniu zabezpieczającym jej zawartość i opatrzona plombą ze znakiem imiennym wytwórcy.

2. Szczegółowe warunki opakowania materiałów listkowych ze złota, zgłaszanych do badania i cechowania, ustala każdorazowo urząd probierczy w porozumieniu ze zgłaszającym.

§  4.

1. Do badania i cechowania mogą być zgłaszane wyroby wykonane ze stopu metalu szlachetnego jednej próby albo złożone z części odpowiadających różnym próbom tego samego metalu szlachetnego, albo złożone z części wykonanych z różnych metali szlachetnych. Stopy metali szlachetnych powinny odpowiadać próbom metali szlachetnych ustalonym w § 2 rozporządzenia.

2. Każdy stop użyty w wyrobie, z wyjątkiem wyrobów z drutu rdzeniowego, powinien być jednorodny: w każdym miejscu, zarówno na powierzchni, jak i wewnątrz, powinien wykazywać jednakową zawartość metalu szlachetnego.

§  5.

1. Wyroby z metali szlachetnych, składające się co najmniej z dwu części montowanych w końcowej fazie produkcji, powinny być zgłaszane do badania i cechowania ze wszystkimi częściami składowymi, po wykonaniu podstawowych procesów produkcyjnych nadających wyrobom ostateczny kształt i w takim stanie, aby wybite na nich cechy i inne oznaczenia nie uległy zniekształceniu lub zatarciu przy obróbce wykończeniowej.

2. Wyroby cechowane, poddane następnie przeróbkom lub uzupełnieniom, oraz wyroby, na których cechy probiercze uszkodzono przy naprawie, powinny być zgłaszane do ponownego badania i cechowania przez dokonującego przeróbki, uzupełnienia lub naprawy.

§  6.

1. Domieszkami w stopach z metali szlachetnych mogą być wszystkie metale szlachetne, a z metali nieszlachetnych w stopach:

1) platynowych - miedź lub nikiel,

2) złotych - miedź, nikiel lub cynk,

3) srebrnych - miedź.

2. Domieszkami lutowia (łączna), mogą być wszystkie metale szlachetne, a z metali nieszlachetnych - miedź, nikiel, kadm lub cynk.

3. Stosowanie innych domieszek, poza domieszkami wymienionymi w ust. 1 i 2, wymaga zgody właściwego miejscowo urzędu probierczego.

§  7.

1. Zgłoszenia wyrobów z metali szlachetnych do badania i cechowania dokonuje się na odpowiednim formularzu.

2. Urząd probierczy wydaje zgłaszającemu potwierdzenie odbioru przyjętych do badania wyrobów, które wraz z dowodem osobistym stanowi dokument uprawniający do odbioru zgłoszonych do badania i ocechowania wyrobów. Potwierdzenie odbioru powinno zawierać imię i nazwisko albo nazwę zgłaszającego oraz numer zgłoszenia.

§  8.

1. Badanie i cechowanie wyrobów oraz ich zwrot zgłaszającemu powinny być dokonane w dniu zgłoszenia.

2. Ze względu na metodę badania lub liczbę zgłoszonych do badania i ocechowania wyrobów urząd probierczy, w porozumieniu ze zgłaszającym, może wyznaczyć termin odbioru zgłoszonych wyrobów dłuższy od wymienionego w ust. 1.

§  9.

1. Od orzeczenia urzędu probierczego w sprawie badania i ocechowania wyrobów służy odwołanie do Prezesa Polskiego Komitetu Normalizacji, Miar i Jakości, a od orzeczenia oddziału urzędu probierczego - do dyrektora urzędu probierczego.

2. W wypadku określonym w ust. 1 koszt badania kontrolnego ponosi odwołujący się, jeżeli badanie kontrolne potwierdzi wynik badania pierwszego.