Rozdział 6 - Sprowadzanie do kraju z zagranicy. - Wykonywanie przez urzędy pocztowo-celne i urzędy pocztowe przepisów o obrocie pieniężnym z zagranicą oraz o obrocie krajowymi i zagranicznymi środkami płatniczymi (Instrukcja Pocztowo Dewizowa).

Monitor Polski

M.P.1948.55.310

Akt utracił moc

Wersja od: 15 czerwca 1948 r.

VI.

Sprowadzanie do kraju z zagranicy.

§ 19. Sprowadzanie z zagranicy do kraju w przesyłkach pocztowych:

1) krajowych i zagranicznych papierów procentowych papierów dywidendowych oraz kuponów od takich papierów;

2) złota w postaci monet zarówno stanowiących w jakimkolwiek kraju ustawowy środek płatniczy, jak i nie mających nigdzie obiegu ustawowego, w postaci sztab odlewów przedmiotów nie posiadających znamion gotowego do użytku wyrobu oraz w stanie nie przerobionym we wszelkiej postaci; -

- wymaga zezwolenia Komisji Dewizowej albo zaświadczenia Narodowego Banku Polskiego lub banku dewizowego stwierdzającego udzielenie zezwolenia przez Komisję Dewizową (wzór Nr. 3 i 4).

§ 20. Sprowadzanie z zagranicy do kraju w przesyłkach pocztowych:

1) polskich obiegowych pieniędzy papierowych;

2) zagranicznych pieniędzy papierowych; -

- wymaga również zezwolenia Komisji Dewizowej (indywidualnego .lub ogólnego) albo zaświadczeniu Narodowego Banku Polskiego lub banku dewizowego, stwierdzającego udzielenie zezwolenia przez Komisję Dewizową.

§ 21. Kontrolę Dewizową przesyłek pocztowych, nadchodzących z zagranicy, przeprowadzają organa celne przy rewizji celnej, dokonywanej w urzędach pocztowo-celnych na ogólnych zasadach. Przesyłki pocztowe, zawierające złoto lub inne - poza pieniędzmi papierowymi (§20) - walory (§19) mogą być wydawane adresatom jedynie po przedstawieniu zezwolenia Komisji Dewizowej albo też zaświadczenia Narodowego Banku Polskiego lub banku dewizowego.

Do czasu przedstawienia przez odbiorcę przesyłki zagranicznej zezwolenia Komisji Dewizowej albo zaświadczenia Narodowego Banku Polskiego lub banku dewizowego - urząd pocztowo-celny oddaje przesyłkę taką za potwierdzeniem odbioru do depozytu najbliższego Oddziału Narodowego Banku Polskiego.

Po przedstawieniu zezwolenia Komisji Dewizowej albo zaświadczenia Narodowego Banku Polskiego lub banku dewizowego urząd pocztowo-celny podejmuje przesyłkę z depozytu Narodowego Banku Polskiego i po załatwieniu formalności przez organa celne zarządza jej doręczenie adresatowi.

O ile zezwolenie (zaświadczenie) nie zostanie dostarczone w terminie 28 dni, przesyłkę zawierającą złoto lub inne walory (§19) traktuje się jako niedoręczalną.

§ 22. Polskie pieniądze papierowe, znajdujące się w przesyłkach pocztowych nadchodzących z zagranicy, powinny być wydzielane z przesyłek przez organa celne, które sporządzą protokół według załączonego wzoru Nr. 5, wyszczególniając w nim kwoty ujawnionych pieniędzy.

Wydzielone polskie pieniądze papierowe powinny być przez organa celne przesyłane do najbliższego Oddziału Narodowego Banku Polskiego lub banku dewizowego, który zapisze je na rachunek zablokowany, opiewający na nazwisko odbiorcy przesyłki zagranicznej.

Dysponowanie rachunkami zablokowanymi dopuszczalne jest jedynie po uzyskaniu zezwolenia Komisji Dewizowej.

Uprawnienia banków dewizowych posiadają następujące instytucje kredytowe: Bank Gospodarstwa Krajowego, Państwowy Bank Rolny, Pocztowa Kasa Oszczędności, Bank Polska Kasa Opieki S. A., Bank Handlowy w Warszawie S. A., Bank Związku Spółek Zarobkowych S. A., Bank Gospodarstwa Spółdzielczego i wszystkie ich oddziały.

§ 23. Ujawnione w przesyłkach pocztowych nadsyłanych z zagranicy nadwyżki zagranicznych pieniędzy papierowych ponad kwoty dozwolone w formie decyzji ogólnych przez Komisję Dewizową,powinny być wydzielone z przesyłek przez organa celne, które sporządzają protokół (wzór Nr. 5) wyszczególniając w nim kwoty i rodzaj ujawnionych nadwyżek zagranicznych pieniędzy.

Wydzielone z przesyłek nadwyżki zagranicznych pieniędzy papierowych powinny być przesyłane przez organa celne w możliwie najkrótszym czasie, a najdalej w przeciągu 24 godz. do najbliższego Oddziału Narodowego Banku Polskiego lub banku dewizowego do dalszego postępowania zgodnie z przepisami dewizowymi.

§ 24. Protokóły na wydzielone pieniądze winny być sporządzone przez organa celne w 3 egzemplarzach, z których jeden egzemplarz winien być doręczony urzędowi pocztowemu dla przesłania wraz z kwitem celnym - odbiorcy zagranicznej przesyłki, drugi - łącznie z ujawnionymi pieniędzmi - przesłany do najbliższego Oddziału Narodowego Banku Polskiego lub banku dewizowego, a trzeci -pozostaje w aktach wystawiającego urzędu celnego. Protokóły te podpisują również pracownicy pocztowi.

§ 25. Organa celne powinny na każdą zagraniczną przesyłką pocztową z zawartością pieniędzy papierowych, sporządzić wynik rewizji, wyszczególniając w nim oprócz innej zawartości kwoty i rodzaj banknotów, niezależnie od tego, czy sporządzają protokół czy nie i podając ewent. sposób przesłania tych pieniędzy adresatowi.

§ 26. Przesyłki listowe, wzbudzające podejrzenie, iż zawierają złoto, pieniądze papierowe lub inne walory, objęte ograniczeniami dewizowymi (§19 i 20), powinny ambulanse lub urzędy wymiany, w których otwieranie odsyłek listowych odbywa się bez udziału organów celnych, kierować do odprawy celnej do właściwych urzędów pocztowo-celnych.

Jeżeli takie przesyłki nadejdą do urzędów oddawczych, a brak jest na nich znamion odprawy celnej, należy je zwrócić do właściwego urzędu pocztowo-celnego.

Listy wartościowe z urzędów wymiany, w których odsyłki są otwierane bez udziału organów celnych, należy bez wyjątku skierować do odprawy celnej, umieszczając na nich napis: "do oclenia u p. .......".

Kwalifikowanie do odprawy celnej przesyłek listowych oraz listów wartościowych w urzędach wymiany, w których jest czynny podurząd celny, należy do kompetencji organów celnych.