Rozdział 3 - Przekazywanie sum pieniężnych zagranicę za pomocą przekazów pocztowych. - Wykonywanie przez urzędy pocztowo-celne i urzędy pocztowe przepisów o obrocie pieniężnym z zagranicą oraz o obrocie krajowymi i zagranicznymi środkami płatniczymi (Instrukcja Pocztowo Dewizowa).

Monitor Polski

M.P.1948.55.310

Akt utracił moc

Wersja od: 15 czerwca 1948 r.

III.

Przekazywanie sum pieniężnych zagranicę za pomocą przekazów pocztowych.

§ 12. Pracownik, przyjmujący przekaz:

1) sprawdza, czy zezwolenie (zaświadczenie) jest ważne oraz czy suma przekazowa jest zgodna z sumą, określoną w zezwoleniu (zaświadczeniu);

2) notuje w rubryce "Uwagi" księgi przyjętych przekazów znamiona zezwolenia (zaświadczenia): imię i nazwisko osoby zgłaszającej się celem nadania przekazu oraz znamiona dokumentu legitymacyjnego; stosując analogiczne postanowienia § 8 p. 4 instrukcji niniejszej;

3) zaopatruje zezwolenie (zaświadczenie) swoim podpisem i odciskiem datownika;

4) dołącza zezwolenie (zaświadczenie) do księgi przyjętych przekazów.

Wymienione zezwolenia (zaświadczenia), odpowiednio ułożone i ewent. zeszyte, przesyła się wraz z księgą przyjętych przekazów do Izby Kontroli Rachunkowej P. i T. w Bydgoszczy.

Izba Kontroli Rachunkowej P. i T., przeprowadzając kontrolę księgi przyjętych przekazów sprawdza również umieszczone w księdze adnotacje na podstawie dołączonych zezwoleń (zaświadczeń), po czym zwraca je instytucji wystawiającej.

§ 13. W razie nieprzedstawienia przez stronę zezwolenia (zaświadczenia) pracownik pocztowy odmawia przyjęcia przekazu.

§ 14. Na przekazach, wysyłanych zagranicę, nie należy umieszczać osobnego odcisku datownika na dowód przeprowadzenia kontroli dewizowej ani też podawać znamion zezwolenia (zaświadczenia).

§ 15. Przed wysłaniem przekazów pracownik kontrolujący winien sprawdzić, czy przekazy przyjęto zgodnie z postanowieniami § 12 pkt. 1 i § 14 instrukcji niniejszej.