Rozdział 3 - Przekwaterowanie z kwater osób nieuprawnionych - Wykonanie niektórych przepisów ustawy o zakwaterowaniu sił zbrojnych.

Monitor Polski

M.P.1990.15.117

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1996 r.

Rozdział  3

Przekwaterowanie z kwater osób nieuprawnionych

§  21.

1. Żołnierze zwolnieni z zawodowej służby wojskowej, którzy nie zachowują prawa do kwatery, oraz członkowie rodzin zmarłych żołnierzy (emerytów wojskowych, rencistów wojskowych), którzy nie nabywają prawa do kwatery, jak również inne osoby, których prawo do kwatery wygasło - mogą być przekwaterowani do zamiennych lokali mieszkalnych, jeżeli zajmowane przez nich kwatery znajdują się w budynkach na wojskowym terenie zamkniętym, jak również poza wojskowym terenem zamkniętym, jeżeli są przeznaczone:

1) wyłącznie na zakwaterowanie całości lub części kadry określonej jednostki wojskowej z uwagi na zachowanie gotowości bojowej,

2) na zakwaterowanie kadry dowódczej jednostek wojskowych w garnizonie.

2. Budynki wymienione w ust. 1 nie mogą być przeznaczane na zamienne lokale mieszkalne lub zastępcze pomieszczenia mieszkalne.

3. Dowódcy garnizonów ustalają wykazy budynków określonych w ust. 1 i po zaopiniowaniu przez szefów właściwych wojskowych rejonowych zarządów kwaterunkowo-budowlanych przedstawiają je do zatwierdzenia dowódcom właściwych okręgów wojskowych.

§  22.

1. Osoby nieuprawnione zajmujące kwatery w odległych garnizonach (miejscowościach) mogą być przekwaterowane do zamiennych lokali mieszkalnych, jeżeli zajmowane przez nie kwatery są niezbędne na zakwaterowanie kadry jednostek wojskowych w garnizonie.

2. W wypadkach określonych w odrębnych przepisach przekwaterowaniu do zamiennego lokalu mieszkalnego lub zastępczego pomieszczenia mieszkalnego podlegają również pracownicy jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej po rozwiązaniu umowy najmu mieszkania zakładowego.

3. Jeżeli zgodnie z przepisami art. 33 ust. 2 ustawy zachodzi społecznie uzasadniona konieczność przekwaterowania pozostawionych w kwaterze osób do zastępczego pomieszczenia mieszkalnego, decyzję o przydziale tego pomieszczenia podejmuje dowódca okręgu wojskowego na wniosek dowódcy garnizonu.

4. Przekwaterowanie może nastąpić również do miejscowości pobliskiej, jeżeli istnieje z niej dogodny dojazd publicznymi środkami komunikacji do miejsca dotychczasowego zamieszkania, a w innych wypadkach - za zgodą osoby przekwaterowywanej.

§  23.

1. W celu opróżnienia kwatery zajmowanej przez osobę nieuprawnioną dowódca garnizonu zwraca się do terenowego organu administracji państwowej o właściwości ogólnej stopnia podstawowego z wnioskiem o wszczęcie postępowania egzekucyjnego.

2. Jeżeli obowiązanemu do opróżnienia kwatery przysługuje prawo do lokalu zamiennego lub pomieszczenia zastępczego, postępowanie egzekucyjne może być wszczęte po dostarczeniu takiego lokalu (pomieszczenia) przez garnizonowy organ kwaterunkowo-budowlany.

3. Członkowie rodziny pozostali po zmarłej osobie nieuprawnionej (§ 21 ust. 1 i § 22 ust. 1) mogą być przekwaterowani z kwatery nie wcześniej niż po upływie roku od dnia śmierci tej osoby.

§ 24. Zarządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.