Rozdział 8 - Koordynacja terenowa (pozioma). - Współpraca i koordynacja gospodarcza.

Monitor Polski

M.P.1965.33.178

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1975 r.

Rozdział  8.

Koordynacja terenowa (pozioma).

§  28.

1. Prezydia właściwych wojewódzkich rad narodowych, zwane dalej "PWRN", organizują współpracę gospodarczą i realizują koordynację terenową w zakresie swego działania.

2. Współpraca i koordynacja terenowa, zwana dalej w skrócie "koordynacją terenową", ma na celu międzygałęziowe (międzybranżowe) i międzyregionalne zharmonizowanie planów, zamierzeń i bieżącej działalności w dziedzinie inwestycji, produkcji i usług jednostek organizacyjnych, których działalność prowadzona jest na terenie danego województwa, a które należą do różnych branż, gałęzi i działów gospodarki oraz podlegają różnym jednostkom nadrzędnym, dla racjonalnego, planowego wykorzystania środków rzeczowych i finansowych, środków produkcyjnych i ogólnych, eliminacji zbędnej wielotorowości poczynań oraz uzyskania możliwie optymalnych rezultatów w bieżącej działalności, w interesie ludności i gospodarki danego terenu i całej gospodarki narodowej.

3. Koordynacja terenowa wykonywana jest przede wszystkim w zakresie wzajemnych stosunków gospodarczych i świadczonych usług pomiędzy różnymi organizacjami (jednostkami organizacyjnymi) branżowymi (gałęziowymi) położonymi na danym terenie oraz pomiędzy różnymi regionami objętymi zakresem działania PWRN, bez względu na organizacyjne podporządkowanie poszczególnych jednostek organizacyjnych i ich formę prawno-organizacyjną.

4. W szczególności koordynacją terenową objęte są następujące zagadnienia:

1) zamierzenia i projekty planów inwestycyjnych, programy inwestycji towarzyszących, związanych z większymi inwestycjami produkcyjnymi, programy i przedsięwzięcia rekonstrukcji organizacyjno-technicznej oraz poszczególne zamierzenia w zakresie koncentracji, specjalizacji i kooperacji produkcji i usług,

2) wykorzystanie miejscowych zasobów surowcowych, energetycznych, wodnych, produkcyjnych, rezerw siły roboczej, walorów turystycznych terenu, obiektów nieczynnych, terenów uzbrojonych oraz innych czynników aktywizacji gospodarczej,

3) kojarzenie inwestycji wspólnych przeznaczonych dla kilku użytkowników,

4) kojarzenie eksploatacji i organizowanie lepszego wykorzystania różnych urządzeń technicznych i produkcyjnych (np. laboratoriów, biur konstrukcyjnych, zakładów badawczych, odlewni, narzędziowni, stacji zmechanizowanego obrachunku itp.) oraz magazynów, baz remontowych, transportowych, urządzeń kulturalno-socjalnych, służby zdrowia, ośrodków szkoleniowych, ośrodków informacji techniczno-ekonomicznej itp.,

5) opracowywanie programów i form działania w zakresie deglomeracji biernej i czynnej zakładów przemysłowych z punktu widzenia zasad racjonalnego rozwoju regionu,

6) inicjowanie i kojarzenie przedsięwzięć lub rozwiązań mających na celu usprawnienie zaopatrzenia materiałowego i obrotu towarowego,

7) inne sprawy wynikające z rodzaju i charakteru działalności wykonywanej na terenie działania PWRN oraz sprawy będące przedmiotem koordynacji międzywojewódzkiej lub międzypowiatowej (dwóch lub więcej województw lub powiatów).

5. Do koordynacji terenowej stosuje się odpowiednio przepisy uchwały dotyczące koordynacji ogólnobranżowej lub terenowobranżowej.

6. W miarę potrzeby koordynacją terenową powinny być objęte jednostki organizacyjne: przemysłu kluczowego, drobnej wytwórczości, budownictwa, rolnictwa, leśnictwa, handlu wewnętrznego, transportu, komunikacji, łączności, gospodarki komunalnej i mieszkaniowej, gospodarki wodnej, kultury i sztuki, oświaty, zdrowia i inne.

§  29.

1. Jeżeli rozmieszczenie zakładów i szczególne warunki działalności gospodarczej to uzasadniają, zaleca się koordynację terenową organizować także w zasięgu mniejszym od województwa i obejmować nią poszczególne regiony (powiaty, miasta) wchodzące w skład województwa i należące do porozumienia terenowego PWRN.

2. Koordynacja terenowa może również objąć swym zasięgiem sąsiadujące regiony należące do różnych województw lub kilka sąsiadujących ze sobą województw, jeśli względy ekonomiczne to uzasadniają (koordynacja regionalna). Organy tych porozumień terenowych (§ 30) działają przy prezydiach rad narodowych wyznaczonych wspólną uchwałą zainteresowanych prezydiów wojewódzkich rad.

§  30.

1. Formy organizacyjne koordynacji terenowej określają w drodze uchwały właściwe PWRN za zgodą Prezesa Rady Ministrów, stosując w miarę potrzeby odpowiednio zasady i formy organizacyjne ustalone niniejszą uchwałą, z tym że w odniesieniu do koordynacji inwestycji mają zastosowanie formy organizacyjne określone w uchwale nr 67 Rady Ministrów z dnia 29 stycznia 1963 r. w sprawie terenowej koordynacji inwestycji (Monitor Polski Nr 19, poz. 104).

2. W organie kolegialnym porozumienia terenowego, zawartego w zakresie wymienionym w ust. 1, przewodniczy osoba powołana uchwałą PWRN.

3. Udział w porozumieniach terenowych jednostek organizacyjnych, wyznaczonych przez PWRN jako uczestników tych porozumień, jest obowiązkowy.

4. Uczestników porozumienia terenowego zorganizowanych w porozumieniach terenowobranżowych reprezentują w organie porozumienia terenowego przewodniczący właściwych komisji terenowobranżowych, pozostałych zaś uczestników - przedstawiciele ich jednostek nadrzędnych, wyznaczeni spośród uczestników porozumienia terenowego.

§  31.

1. Uchwały organu, o którym mowa w § 30 ust. 2, są obowiązujące i realizowane przez uczestników tych porozumień na zasadach i w trybie ustalonych uchwałą (§ 11 ust. 8 i 9).

2. Organ porozumienia terenowego może powołać stały sekretariat organizacyjno-ekonomiczny na zasadach ustalonych dla sekretariatów techniczno-ekonomicznych komisji branżowych lub za zgodą PWRN powierzyć wykonywanie jego funkcji jednostce wyznaczonej przez PWRN albo jednemu z jego organów.

§  32.

1. W sprawach wymagających koordynacji ogólnobranżowej, a wynikających z działalności porozumienia terenowego, organ porozumienia terenowego występuje z odpowiednimi wnioskami i projektami do właściwych organów koordynacji ogólnobranżowej.

2. Wnioski i propozycje dotyczące zakresu działania właściwych organów PWRN przekazywane są tym organom przez organy porozumienia terenowego.

3. Do obowiązków organów porozumień terenowych należy czuwanie nad realizacją swoich inicjatyw, wniosków, projektów itp., niezależnie od charakteru jednostek organizacyjnych, które je realizują.

4. Porozumienie terenowe może organizować, na zasadach ustalonych uchwałą, przedsięwzięcia gospodarcze oraz prowadzić specjalne prace społeczno-ekonomiczne lub ekonomiczno-techniczne na rzecz porozumienia terenowego, jeśli nie jest celowe lub możliwe ich prowadzenie przez właściwe przedmiotowo organy PWRN lub inne specjalistyczne jednostki organizacyjne.

§ 33. Sprawy sporne wynikające z działalności porozumień terenowych, a dotyczące ważnych zagadnień terenowych lub ogólnobranżowych, które nie mogły być uzgodnione w trybie ustalonym dla porozumień gospodarczych, przedstawiane są właściwym naczelnym organom administracji państwowej, sprawującym nadzór nad określoną dziedziną działalności prezydiów rad narodowych, w celu wspólnego rozstrzygnięcia.