Rozdział 6 - Przepisy końcowe. - Warunki i kontrola dewizowa wywozu, przywozu i przewozu wartości dewizowych przy przekraczaniu granicy państwowej.

Monitor Polski

M.P.1966.58.278

Akt utracił moc

Wersja od: 20 października 1966 r.

Rozdział  6.

Przepisy końcowe.

§ 25. Zezwala się na przekazywanie za granicę za pośrednictwem Narodowego Banku Polskiego równowartości pieniędzy polskich, posiadanych przez cudzoziemca dewizowego przy wyjeździe z Polski, a pochodzących z udokumentowanej wymiany przywiezionych przez cudzoziemca zagranicznych środków płatniczych, dokonanej przez uprawnioną polską placówkę wymiany walut. Warunkiem przekazania jest złożenie przez cudzoziemca dewizowego w urzędzie celnym posiadanej kwoty pieniędzy polskich, pisemnego zlecenia przekazania ich równowartości pod wskazany adres za granicą oraz dokumentów wymiany walut, z której te pieniądze pochodzą. Urząd celny przekazuje złożone pieniądze polskie, zlecenie przekazania i dokumenty wymiany do najbliższego oddziału Narodowego Banku Polskiego w celu wykonania zlecenia. Po otrzymaniu zlecenia przez oddział banku wszelką korespondencję w tej sprawie ze zleceniodawcą prowadzi Narodowy Bank Polski.

§ 26. Zarządzenie stosuje się odpowiednio do kontroli dewizowej wykonywanej przez organy Wojsk Ochrony Pogranicza w zakresie określonym rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 28 lutego 1962 r. w sprawie zlecenia organom Wojsk Ochrony Pogranicza wykonywania niektórych czynności należących do zakresu działania organów administracji celnej (Dz. U. Nr 14, poz. 61).

§ 27. Traci moc zarządzenie Ministra Finansów z dnia 25 sierpnia 1954 r. w sprawie trybu wykonywania kontroli dewizowej osób przekraczających granicę Państwa (Monitor Polski Nr 89, poz. 993).

§ 28. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1967 r.