Rozdział 3 - Wywóz i przywóz wartości dewizowych przez osoby przekraczające granicę na podstawie przepustek lub równorzędnych dokumentów. - Warunki i kontrola dewizowa wywozu, przywozu i przewozu wartości dewizowych przy przekraczaniu granicy państwowej.

Monitor Polski

M.P.1966.58.278

Akt utracił moc

Wersja od: 20 października 1966 r.

Rozdział  3.

Wywóz i przywóz wartości dewizowych przez osoby przekraczające granicę na podstawie przepustek lub równorzędnych dokumentów.

§  11.

1. Przy przekraczaniu granicy państwowej w pogranicznym ruchu turystycznym zgłoszenie posiadanych wartości dewizowych urzędowi celnemu powinno być dokonane pisemnie w razie:

1) przywozu pieniędzy i innych zagranicznych środków płatniczych przez osoby uprawnione do przekroczenia granicy na podstawie przepustek państwa sąsiadującego lub równorzędnych dokumentów,

2) wywozu pieniędzy polskich, czeków wystawionych na walutę polską przez uprawnione banki w Polsce oraz imiennych książeczek oszczędnościowych przez osoby uprawnione do przekroczenia granicy na podstawie polskich przepustek lub równorzędnych dokumentów - jeżeli te wartości objęte są obowiązkiem powrotnego przywozu do kraju.

2. W wypadkach przywozu lub wywozu, nie wymienionych w ust. 1, zgłoszenie wartości dewizowych posiadanych przy przekraczaniu granicy w pogranicznym ruchu turystycznym powinno być dokonane ustnie.

3. Pisemnego zgłoszenia wartości dewizowych dokonuje się na formularzu deklaracji ustalonego wzoru, a gdy formularz przepustki lub innego dokumentu uprawniającego do przekroczenia granicy zawiera rubryki do tego celu przeznaczone - na formularzach tych dokumentów. Przepis § 6 ust. 3 ma odpowiednie zastosowanie.

§ 12. Poza wypadkami, w których stosownie do przepisów dewizowych sama tylko przepustka stała, jednorazowa lub inny dokument uprawniający do udania się na określony obszar pograniczny w państwie sąsiadującym lub w Polsce albo przepustka turystyczna lub inny dokument uprawniamy do udania się na określony pograniczny obszar turystyczny w państwie sąsiadującym lub w Polsce służy za dowód uprawnienia do dokonania wywozu lub przywozu określonych wartości dewizowych przez osobę przekraczającą granicę - uprawnienie takie powinno być stwierdzone nadto jednym z następujących dokumentów:

1) w razie powrotnego przywozu pieniędzy polskich albo powrotnego wywozu wartości dewizowych - pisemnym zgłoszeniem odpowiednio uprzedniego ich wywozu lub uprzedniego przywozu, potwierdzonym przez urząd celny,

2) pismem Narodowego Banku Polskiego, stwierdzającym udzielenie zezwolenia na wywóz lub przywóz określonych wartości dewizowych, albo odpowiednią adnotacją banku z odbitką stempla na przepustce lub równorzędnym dokumencie uprawniającym do przekroczenia granicy,

3) innym dokumentem, od którego posiadania stosownie do warunków przewidzianych w ogólnym zezwoleniu dewizowym uzależniony jest wywóz lub przywóz określonych wartości dewizowych.

§  13.

1. Wywóz i przywóz wartości dewizowych, dokonywany w pogranicznym ruchu turystycznym, urzędy celne potwierdzają:

1) gdy zgłoszenie wartości dewizowych następuje pisemnie,

2) gdy potwierdzenie wywozu lub przywozu wartości dewizowych stanowi podstawę uprawnienia do dokonania powrotnego ich przywozu lub powrotnego wywozu.

2. Potwierdzenie powinno być dokonane w formie odpowiedniej adnotacji na formularzu deklaracji albo na przepustce lub równorzędnym dokumencie, trwale dołączonej do nich kartce lub na wystawionym przez bank dowodzie nabycia zgłaszanych środków płatniczych.

§ 14. Wywóz i przywóz wartości dewizowych, dokonywany w małym ruchu granicznym, urzędy celne, w miarę potrzeby, odnotowują dla celów kontroli dewizowej na przepustkach lub trwale dołączonych do nich kartkach.

§ 15. Do postępowania z dokumentami zawierającymi indywidualne zezwolenie dewizowe lub stwierdzającymi zezwolenie na wywóz lub przywóz wartości dewizowych w pogranicznym ruchu turystycznym albo w małym ruchu granicznym, jak również dokumentami traktowanymi jako równorzędne z tymi dokumentami, mają odpowiednie zastosowanie przepisy § 8 ust. 3.