Uznanie za rezerwat przyrody.

Monitor Polski

M.P.1952.A-57.888

Akt utracił moc
Wersja od: 30 maja 1958 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA LEŚNICTWA
z dnia 18 czerwca 1952 r.
w sprawie uznania za rezerwat przyrody.

Na podstawie art. 13 ustawy z dnia 7 kwietnia 1949 r. o ochronie przyrody (Dz. U. R. P. Nr 25, poz. 180) zarządza się, co następuje:
Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Rezerwat Skalny im. Jana Czarnockiego" profil geologiczny w postaci odkrywki skalnej, odsłoniętej na terenie kamieniołomu Śluchowice, położony w miejscowości Czarnów, gminie Niewachlów, powiecie kieleckim, województwa kieleckiego wraz z otaczającym go terenem, o którym mowa w § 2.
1.
W skład rezerwatu wchodzą:
1)
odsłonięty przy eksploatacji kamienia profil geologiczny z obalonym fałdem skalnym, obrazującym procesy tektoniczne, położony w obrębie kamieniołomu w nie eksploatowanej części Góry Śluchowickiej;
2)
teren otaczający profil geologiczny, wymieniony w pkt 1, tworzący wraz z nim czworobok o bokach 110 x 50 m, obejmujący wyrobiska po wyeksploatowanym na różnych poziomach kamieniołomie.
2.
Ogólna powierzchnia rezerwatu wynosi 0,55 ha. Granice rezerwatu oznaczone zostały na planie kamieniołomu w skali 1 : 1.000, stanowiącym załącznik do odpowiedniej pozycji rejestru tworów przyrody poddanych pod ochronę. Na gruncie granice wytyczone zostaną kopcami.
Na obszarze rezerwatu zakazuje się:
1)
eksploatacji kamienia i wszelkiego użytkowania terenu;
2)
uszkadzania i zanieczyszczania przedmiotów i terenu rezerwatu oraz wzniecania ognia;
3)
zbioru z dzikiego stanu roślin leczniczych lub ich części oraz niszczenia lub uszkadzania innych roślin;
4)
niszczenia gleby, wydobywania skał i minerałów;
5)
umieszczania w rezerwacie tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków;
6)
wznoszenia budowli, jak również wznoszenia i prowadzenia zakładów przemysłowych lub handlowych oraz urządzeń komunikacyjnych i innych urządzeń technicznych;
7)
przebywania i poruszania się na terenie rezerwatu poza specjalnie w tym celu wyznaczonymi miejscami.
Rezerwat tworzy się w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych odkrywki skalnej, przedstawiającej interesujący fragment tektoniki hercyńskiej Gór Świętokrzyskich w postaci charakterystycznie i silnie przefałdowanych skał wapiennych, częściowo margli i łupków fransu facji łysogórskiej oraz porastającej ten teren roślinności zielnej i krzewiastej.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
1 § 2 zmieniony przez § 1 zarządzenia z dnia 12 maja 1958 r. (M.P.58.42.246) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 30 maja 1958 r.