Utworzenie Inspektoratu Gospodarki Materiałowej.

Monitor Polski

M.P.1982.16.127

Akt utracił moc
Wersja od: 30 czerwca 1982 r.

UCHWAŁA Nr 106
RADY MINISTRÓW
z dnia 28 maja 1982 r.
w sprawie utworzenia Inspektoratu Gospodarki Materiałowej.

W związku z art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 27 marca 1976 r. o utworzeniu urzędu Ministra Gospodarki Materiałowej (Dz. U. z 1976 r. Nr 12, poz. 71, z 1978 r. Nr 26, poz. 116 i z 1981 r. Nr 17, poz. 83), w celu zapewnienia kontroli efektywnego i racjonalnego gospodarowania surowcami i materiałami Rada Ministrów uchwala, co następuje:
1.
Tworzy się Inspektorat Gospodarki Materiałowej w Warszawie, zwany dalej "Inspektoratem".
2.
Inspektorat tworzy się przez połączenie Inspektoratu Gospodarki Stalą i Metalami Nieżelaznymi w Katowicach oraz Inspektoratu Kontroli Gospodarki Drewnem w Warszawie.
3.
Inspektorat podlega Ministrowi Gospodarki Materiałowej.
4.
Inspektorat posiada Oddział w Katowicach.
5.
Minister Gospodarki Materiałowej może tworzyć inne oddziały Inspektoratu.
Inspektorat jest jednostką budżetową.
1.
Na czele Inspektoratu stoi Główny Inspektor Gospodarki Materiałowej, zwany dalej "Głównym Inspektorem".
2.
Główny Inspektor kieruje działalnością Inspektoratu przy pomocy zastępców.
3.
Głównego Inspektora powołuje i odwołuje Minister Gospodarki Materiałowej.
4.
Zastępców Głównego Inspektora powołuje i odwołuje Minister Gospodarki Materiałowej na wniosek Głównego Inspektora.
1.
Do zakresu działania Inspektoratu należy sprawowanie kontroli gospodarki surowcami i materiałami, z wyjątkiem paliw i energii, zwanymi dalej "materiałami", w przedsiębiorstwach państwowych objętych ustawą z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz. U. Nr 24, poz. 122), w jednostkach spółdzielczych, a także w innych jednostkach organizacyjnych prowadzących działalność gospodarczą, w szczególności kontroli:
1)
przestrzegania normatywów zużycia materiałów,
2)
materiałooszczędnego projektowania konstrukcji wyrobów,
3)
stosowania oszczędnych technologii przerobu materiałów i wytwarzania wyrobów,
4)
zastępowania materiałów importowanych materiałami produkcji krajowej oraz racjonalnego wykorzystania materiałów pochodzących z importu,
5)
racjonalnego gospodarowania surowcami wtórnymi i mineralnymi surowcami odpadowymi,
6)
rzetelności potrzeb zgłaszanych przez odbiorców w odniesieniu do materiałów objętych rozdzielnictwem,
7)
realizacji kierunków rozdziału materiałów,
8)
gospodarki zapasami, ich magazynowania, transportu oraz ochrony przed niszczeniem i zaborem,
9)
gospodarki opakowaniami,
10)
funkcjonowania mechanizmów stymulujących racjonalną gospodarkę materiałami.
2.
Kontrola, o której mowa w ust. 1, nie obejmuje jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej oraz Ministrowi Spraw Wewnętrznych.
1.
Inspektorat przeprowadza kontrole na podstawie planów kontroli zatwierdzonych przez Ministra Gospodarki Materiałowej.
2.
Inspektorat przeprowadza także kontrole doraźne na polecenie Ministra Gospodarki Materiałowej lub z własnej inicjatywy.
1.
Kontrole są dokonywane przez inspektorów na podstawie legitymacji służbowej i imiennego upoważnienia Głównego Inspektora lub jego zastępcy.
2.
Główny Inspektor i zastępcy Głównego Inspektora przeprowadzają kontrole na podstawie legitymacji służbowej i ogólnego upoważnienia Ministra Gospodarki Materiałowej.
Kontrolowane jednostki organizacyjne są obowiązane umożliwić upoważnionym przedstawicielom Inspektoratu wstęp do pomieszczeń i obiektów jednostki kontrolowanej w celu sprawdzenia sposobu gospodarowania materiałami, jak również udostępnić niezbędną dokumentację oraz udzielić informacji niezbędnych do wykonania zadań wymienionych w § 4.
1.
Z przeprowadzonych kontroli inspektorzy sporządzają protokoły.
2.
Protokół kontroli powinien zawierać w szczególności:
1)
ustalenia faktyczne, stanowiące podstawę do oceny działalności kontrolowanej jednostki w badanym zakresie,
2)
wyszczególnienie ujawnionych nieprawidłowości, a także określenie przyczyn i skutków tych nieprawidłowości oraz wskazanie osób odpowiedzialnych za te nieprawidłowości.
3.
Protokół, o którym mowa w ust. 2, podpisuje inspektor i kierownik jednostki kontrolowanej.
4.
Kierownik jednostki kontrolowanej ma prawo zgłosić do protokołu umotywowane zastrzeżenia co do konkretnych faktów utrwalonych w protokole. Inspektor jest obowiązany fakty te dodatkowo zbadać i uzupełnić protokół.
5.
W razie odmowy podpisania protokołu przez kierownika kontrolowanej jednostki inspektor powinien zamieścić o tym wzmiankę w protokole, podając przyczynę odmowy podpisania.
Na podstawie ustaleń dokonanych w toku kontroli Główny Inspektor kieruje wystąpienia pokontrolne do jednostki kontrolowanej lub organu założycielskiego albo innego organu nadzorującego działalność jednostki kontrolowanej.
Kierownik jednostki, do której zostało skierowane wystąpienie pokontrolne, jest obowiązany do wszechstronnego rozpatrzenia uwag, zaleceń i wniosków Głównego Inspektora, podjęcia odpowiednich decyzji w celu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości oraz do zawiadomienia Inspektoratu w wyznaczonym terminie o sposobie wykonania zaleceń wydanych w wyniku kontroli.
Inspektorat współpracuje z innymi organami kontrolnymi w zakresie kontroli gospodarki materiałowej.
Szczegółowy tryb działania oraz organizację wewnętrzną Inspektoratu ustali Minister Gospodarki Materiałowej.
Pracownicy Inspektoratu Gospodarki Stalą i Metalami Nieżelaznymi w Katowicach oraz pracownicy Inspektoratu Kontroli Gospodarki Drewnem w Warszawie przechodzą do pracy w Inspektoracie.
1.
Pracownicy Inspektoratu są wynagradzani według zasad wynagradzania pracowników naczelnych i centralnych organów administracji państwowej.
2.
Do pracowników Inspektoratu mają zastosowanie przepisy w sprawie praw i obowiązków pracowników państwowych.
3.
Inspektorom wykonującym czynności związane z kontrolą gospodarki materiałami w zakresie określonym w § 4 przysługuje dodatkowo wynagrodzenie funkcyjne przewidziane w przepisach w sprawie resortowej kontroli działalności gospodarczej państwowych jednostek organizacyjnych.
4.
Inspektorom mogą być przyznawane specjalne nagrody za szczególną efektywność w działalności kontrolnej. Regulamin przyznawania tych nagród ustali Minister Gospodarki Materiałowej.
Tracą moc:
1)
uchwała Prezydium Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów z dnia 29 kwietnia 1950 r. zmieniona uchwałą z dnia 22 maja 1950 r. w sprawie kontroli zużycia drewna i ochrony materiałów drzewnych przed marnotrawstwem (Monitor Polski z 1950 r. Nr A-64, poz. 752),
2)
uchwała nr 65 Rady Ministrów z dnia 15 marca 1974 r. w sprawie utworzenia Inspektoratu Gospodarki Stalą i Metalami Nieżelaznymi (Monitor Polski z 1974 r. Nr 11, poz. 82 i z 1977 r. Nr 17, poz. 95).
Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.