Rozdział 2 - Usuwanie skutków szkód górniczych w obiektach wykonawców narodowych planów gospodarczych. - Usuwanie niektórych skutków szkód górniczych.

Monitor Polski

M.P.1952.A-48.657

Akt utracił moc

Wersja od: 6 czerwca 1952 r.

II.

Usuwanie skutków szkód górniczych w obiektach wykonawców narodowych planów gospodarczych.

§  11.

1. Wykonawca narodowych planów gospodarczych otrzymuje z funduszu szkód górniczych sumy na pokrycie kosztów usunięcia skutków szkód górniczych w użytkowanych przez niego budynkach lub urządzeniach.

2. Dokonanie naprawy obowiązuje wykonawcę narodowych planów gospodarczych, którego budynek lub urządzenie uległo uszkodzeniu.

§  12.

1. Koszty robót realizowane są w rozmiarach ustalonych kosztorysem oraz dokumentacją techniczną. Kosztorys oraz dokumentacja techniczna powinny być sporządzone przez osoby określone w § 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 lutego 1949 r. w sprawie dostaw, robót i usług na rzecz Skarbu Państwa, samorządu oraz niektórych kategorii osób prawnych (Dz. U. R. P. Nr 12, poz. 73 z późniejszymi zmianami) na zlecenie zainteresowanego wykonawcy narodowych planów gospodarczych. Kosztorys powinien obejmować tylko koszty niezbędne. Wartość materiałów, jakie można uzyskać z uszkodzonego obiektu po potrąceniu kosztów uzyskania tych materiałów, oraz kwoty potrzebne na naprawę uszkodzeń powstałych z innych przyczyn lub na skutek normalnego zużycia, odlicza się od sumy ustalonej kosztorysem. Kosztorys powinien być uzgodniony pomiędzy przedsiębiorstwem górniczym i wykonawcą narodowych planów gospodarczych.

2. Wydatki pokrywane są z funduszu szkód górniczych w ramach kosztorysu, na podstawie akceptowanych przez zleceniodawcę rachunków za wykonane roboty.

§  13.

1. O ile strony uzgodnią, że naprawa uszkodzonego obiektu jest niecelowa, lecz zachodzi konieczność wykonania inwestycji zastępczej, wykonawca narodowych planów gospodarczych realizować może w ciężar funduszu szkód górniczych kwotę ustaloną kosztorysem inwestycji zastępczej. W tym przypadku wykonawca narodowych planów gospodarczych przekaże odpowiednie środki finansowe z Narodowego Banku Polskiego do Banku Inwestycyjnego, który finansuje inwestycję zastępczą. Wartość materiałów, które można uzyskać z uszkodzonego obiektu, odlicza się od sumy kosztorysu, po uwzględnieniu kosztów uzyskania tych materiałów.

2. O ile strony uzgodnią, że naprawa jest niecelowa i nie istnieje potrzeba wykonania inwestycji zastępczej, wówczas Bank wypłaca wykonawcy narodowych planów gospodarczych sumę, stanowiącą równowartość wartości technicznej uszkodzonego obiektu po uwzględnieniu stopnia zużycia i wartości materiałów, jakie można uzyskać z uszkodzonego obiektu, po uwzględnieniu kosztów uzyskania tych materiałów.

§  14.

1. Przedsiębiorstwo górnicze nie ponosi kosztów usunięcia skutków szkód górniczych w przypadku całkowitego zniszczenia wskutek robót górniczych budynków, należących do wykonawcy narodowych planów gospodarczych, uprawnionego do korzystania z dotacji budżetowych Państwa na inwestycje.

2. Za całkowite zniszczenie budynku należy uważać zniszczenie wynoszące co najmniej 66% wartości technicznej budynku.

3. Stopień zniszczenia budynku, w razie sporu, ustala prezydium powiatowej rady narodowej jako władza budowlana.

4. Gdy stopień zniszczenia wynosi co najmniej 66% wartości technicznej budynku, wykonawca narodowych planów gospodarczych obowiązany jest przedstawić przedsiębiorstwu górniczemu zaświadczenie organu sprawującego bezpośredni nadzór nad wykonawcą, że nie korzysta z dotacji budżetowych Państwa na inwestycje.

§ 15. W przypadkach zaistnienia sporu między przedsiębiorstwem górniczym a wykonawcą narodowych planów gospodarczych okręgowy urząd górniczy:

1) orzeka o istnieniu związku przyczynowego między robotami górniczymi a powstałą szkodą;

2) ustala datę ujawnienia szkody górniczej;

3) ustala przedsiębiorstwo górnicze odpowiedzialne za szkodę górniczą, a w przypadku gdy szkoda spowodowana została robotami kilku przedsiębiorstw - ustala stosunek ich współodpowiedzialności;

4) ustala, czy naprawa jest możliwa i celowa ze względu na miejscowe warunki geologiczne w związku z odbudową górniczą.

§  16.

1. O ile ustalenie sumy kosztorysu nie może być dokonane w drodze uzgodnienia między poszkodowanym wykonawcą narodowych planów gospodarczych a przedsiębiorstwem górniczym, wówczas wysokość tej sumy ustala komisja przy właściwym okręgowym urzędzie górniczym.

2. W skład komisji wchodzą:

1) przedstawiciel okręgowego urzędu górniczego jako przewodniczący;

2) przedstawiciel jednostki nadrzędnej poszkodowanego;

3) przedstawiciel jednostki nadrzędnej przedsiębiorstwa górniczego.

3. Decyzje komisji zapadają zwykłą większością głosów i są ostateczne. Komisję powołuje okręgowy urząd górniczy na wniosek jednostki nadrzędnej poszkodowanego lub przedsiębiorstwa górniczego w oparciu o stwierdzenie, że ustalenie sumy kosztorysu nie nastąpiło pomimo upływu 14 dni od dnia złożenia kosztorysu. Okręgowy urząd górniczy wyznaczy termin posiedzenia nie później niż w 14 dni od daty wpłynięcia wniosku o powołanie komisji. Nieprzybycie na posiedzenie komisji przedstawiciela poszkodowanego lub przedsiębiorstwa górniczego nie stanowi przeszkody do wydania decyzji.

§  17.

1. Podstawą do uzyskania z funduszu szkód górniczych odszkodowania za szkody w plonach gospodarstwa rolnego, prowadzonego przez wykonawcę narodowych planów gospodarczych, jest prawomocne orzeczenie prezydium rady narodowej, ustalające w szczególności:

1) teren, na którym nastąpiła szkoda w plonach ze wskazaniem miejsca położenia i ustalenia, kto prowadzi gospodarstwo;

2) że uprawa została dokonana przed uszkodzeniem gruntu;

3) datę ujawnienia szkody górniczej;

4) na czym polega uszkodzenie gruntu;

5) przedsiębiorstwo górnicze, obowiązane do zapłaty odszkodowania;

6) wysokość odszkodowania.

2. Prezydium powiatowej rady narodowej wydaje orzeczenie o wysokości odszkodowania za szkody w plonach po dokonaniu oględzin i przeprowadzeniu rozprawy. Do dokonania oględzin i przeprowadzenia rozprawy prezydium powiatowej rady narodowej wzywa:

1) wykonawcę narodowych planów gospodarczych, prowadzącego gospodarstwo, w którym wystąpiła szkoda;

2) przedsiębiorstwo górnicze, co do którego zachodzi przypuszczenie, że prowadzone przez nie roboty górnicze wywołały szkodę.

3. Nieprzybycie przedstawiciela wykonawcy narodowych planów gospodarczych lub przedsiębiorstwa górniczego nie ma wpływu na dokonanie oględzin lub odbycie rozprawy.

4. Prezydium powiatowej rady narodowej zwraca się do okręgowego urzędu górniczego o ustalenie okoliczności wymienionych w § 15 tylko wówczas, gdy okoliczności te są sporne.

5. Orzeczenie prezydium powiatowej rady narodowej może być zaskarżone w trybie przepisów o postępowaniu administracyjnym do prezydium wojewódzkiej rady narodowej, które orzeka ostatecznie.

§  18.

1. Przedsiębiorstwo górnicze po uzyskaniu zgody okręgowego urzędu górniczego może zażądać od wykonawcy narodowych planów gospodarczych kotwienia wskazanych budynków w oznaczonym terminie.

2. Wykonanie kotwienia przeprowadza wykonawca narodowych planów gospodarczych, realizując w ciężar funduszu szkód górniczych rachunki za wykonane roboty w ramach uzgodnionego pomiędzy stronami kosztorysu. W przypadku nieuzgodnienia kosztorysu ma odpowiednie zastosowanie przepis § 16. 3. Niewykonanie kotwienia przez wykonawcę narodowych planów gospodarczych w uzgodnionym przez strony terminie zwalnia przedsiębiorstwo górnicze od obowiązku naprawienia w razie nastąpienia w tym budynku szkody górniczej.