Rozdział 3 - Osoby uprawnione do renty rodzinnej i odprawy. - Ustalenie i wypłata zaopatrzeń emerytalnych funkcjonariuszów Milicji Obywatelskiej i Służby Więziennej oraz ich rodzin.

Monitor Polski

M.P.1955.114.1456

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1954 r.

Rozdział  3.

Osoby uprawnione do renty rodzinnej i odprawy.

§ 14. Zaopatrzenie emerytalne z tytułu utraty żywiciela obejmuje następujących członków rodziny, pozostających na utrzymaniu funkcjonariusza, rencisty lub inwalidy w dniu jego śmierci:

1) małżonka i rodziców, jeżeli w dniu śmierci funkcjonariusza, rencisty lub inwalidy albo najpóźniej w ciągu dziesięciu miesięcy od tego dnia:

a) byli inwalidami lub

b) ukończyli wiek: mężczyźni 65 lat, kobiety 55 lat albo

c) wychowywali przynajmniej jedno z dzieci, wnuków lub rodzeństwa zmarłego funkcjonariusza, rencisty lub inwalidy w wieku do lat 7;

2) dzieci, wnuki i rodzeństwo stanu wolnego:

a) w wieku do lat 16, a w razie uczęszczania do szkół - do lat 18, albo

b) bez względu na wiek, jeżeli są inwalidami i inwalidztwo powstało w wieku do lat 16 lub w czasie uczęszczania do szkół w wieku do lat 18,

c) spełniających ponadto warunki wymienione w § 17 ust. 2.

§  15.

1. Małżonka rozwiedzionego uważa się za członka rodziny uprawnionego do renty rodzinnej i odprawy po zmarłym rozwiedzionym małżonku, jeżeli w chwili śmierci oprócz spełnienia innych warunków do uzyskania renty miał prawo do alimentów ze strony rozwiedzionego małżonka.

2. Osobę, która zawarła związek małżeński z rencistą lub inwalidą, uważa się za członka rodziny uprawnionego do renty rodzinnej, jeżeli z małżeństwa tego urodziło się dziecko lub małżeństwo trwało co najmniej 3 lata albo śmierć rencisty lub inwalidy nastąpiła wskutek wypadku w zatrudnieniu albo w następstwie inwalidztwa, pozostającego w związku ze służbą w Milicji Obywatelskiej lub w Służbie Więziennej, a ponadto spełnione są inne warunki wymagane do uzyskania tej renty.

3. Małżonek zmarłego funkcjonariusza, rencisty lub inwalidy traci prawo do renty rodzinnej w razie wstąpienia w ponowny związek małżeński.

4. Z tytułu wychowania dzieci, wnuków lub rodzeństwa może być uznana tylko jedna osoba za uprawnioną do renty rodzinnej (odprawy).

§  16.

1. Za dzieci, o których mowa w § 14, uważa się dzieci:

1) własne;

2) przysposobione;

3) drugiego małżonka (pasierbów);

4) dzieci obce wzięte na utrzymanie i wychowanie.

2. Dzieci obce, wnuki i rodzeństwo uważa się za członków rodziny uprawnionych do renty rodzinnej (odprawy) po zmarłym funkcjonariuszu, renciście lub inwalidzie, jeżeli:

1) nie mają prawa do renty rodzinnej po własnych rodzicach;

2) zostały wzięte na wychowanie i utrzymanie co najmniej na rok przed śmiercią funkcjonariusza, rencisty lub inwalidy oraz

3) rodzice ich nie żyją albo nie mogą zapewnić im utrzymania.

3. Dziecka obcego nie uważa się za członka rodziny uprawnionego do renty rodzinnej (odprawy) po zmarłym funkcjonariuszu, renciście lub inwalidzie, jeżeli chociaż jedno z rodziców żyje i może zapewnić mu utrzymanie, chyba że zmarły był opiekunem dziecka, ustanowionym przez władzę opiekuńczą.

4. Warunek określony w ust. 2 pkt 2 nie jest wymagany, jeśli śmierć funkcjonariusza, rencisty lub inwalidy pozostaje w związku ze służbą w Milicji Obywatelskiej lub w Służbie Więziennej albo jest następstwem wypadku, jak również jeżeli śmierć inwalidy jest następstwem choroby zawodowej.

§  17.

1. Wszystkim członkom rodziny przysługuje jedna łączna renta rodzinna.

2. Renta rodzinna na dzieci, wnuki i rodzeństwo nie przysługuje w czasie korzystania przez nie ze świadczeń z funduszów publicznych w rozmiarze dostatecznym dla pokrycia kosztów utrzymania i wychowania.

3. W razie wstrzymania lub zawieszenia wypłaty renty jednemu z członków rodziny pozostałym członkom wypłaca się rentę w wysokości odpowiadającej ich liczbie.

§ 18. Odprawa przysługuje łącznie małżonkowi zmarłego, bez wzglądu na to, czy odpowiada on warunkom wymienionym w § 14 pkt 1, rodzicom odpowiadającym warunkom wymienionym w § 14 pkt 1 oraz dzieciom, wnukom i rodzeństwu odpowiadającym warunkom wymienionym w § 14 pkt 2 i w § 16.