§ 5. - Ustalenie cen urzędowych detalicznych energii cieplnej dostarczanej do mieszkań na cele bytowe.

Monitor Polski

M.P.1997.35.336

Akt utracił moc

Wersja od: 14 czerwca 1997 r.

§  5.

1. W przypadku gdy mieszkania nie są wyposażone w przyrządy pomiarowe i z użytkownikami tych mieszkań nie zawarto umów przewidujących rozliczenia za ilość pobranej energii cieplnej według wskazań tych przyrządów, ustala się następujący sposób obliczania urzędowej ceny detalicznej energii cieplnej na potrzeby podgrzania wody użytkowej, płatnej miesięcznie od osoby zamieszkałej w danym lokalu mieszkalnym:

P_cw = [(K_{co + cwu} - O_co ± R) : n] : L_os

gdzie:

P_cw - cena urzędowa (opłata ryczałtowa) za energię cieplną na potrzeby podgrzania wody użytkowej płatna miesięcznie od osoby zamieszkałej w danym lokalu mieszkalnym w zł/osobę,

K_co+cwu - łączne koszty zakupu energii cieplnej, dostarczanej do zasobów mieszkaniowych wyposażonych w instalację centralnego ogrzewania i instalację ciepłej wody (a w przypadku wytwarzania energii cieplnej we własnym zakresie przez gestora zasobów mieszkaniowych - również koszty jej wytworzenia we własnych kotłowniach), zarówno na cele ogrzewania mieszkań, jak i podgrzania wody użytkowej w okresie rozliczeniowym,

O_co - suma wartości opłat dla użytkowników mieszkań za ogrzewanie mieszkań w zasobach mieszkaniowych wyposażonych w instalację centralnego ogrzewania i instalację ciepłej wody w okresie rozliczeniowym lub w przypadku, gdy poziom cen umownych energii cieplnej (uwzględniając ewentualne różnice w systemach taryfowych) przewyższa ryczałtową cenę urzędową ustaloną w § 4, koszt zakupu energii cieplnej na cele ogrzewania dostarczanej do zasobów mieszkaniowych wyposażonych w instalację centralnego ogrzewania i instalację ciepłej wody (a w przypadku wytwarzania energii cieplnej we własnym zakresie przez gestora zasobów mieszkaniowych - również koszty jej wytworzenia we własnych kotłowniach) w okresie rozliczeniowym,

R - saldo rozliczeń z poprzedniego okresu rozliczeniowego za dostawę energii cieplnej zużywanej na podgrzanie wody, które oznacza się wartością dodatnią (+), jeśli w poprzednim okresie rozliczeniowym suma wartości opłat pobranych od użytkowników mieszkań była niższa od kosztów zakupu energii cieplnej, a w przypadku gdy suma wartości opłat pobranych od użytkowników mieszkań za energię cieplną była wyższa od kosztów zakupu energii cieplnej, wówczas saldo to przyjmuje wartość ujemną (-),

n - ilość miesięcy stanowiąca okres rozliczeniowy, z tym że długość okresu rozliczeniowego nie może przekroczyć 6 miesięcy,

L_os - liczba osób zamieszkałych w lokalach mieszkalnych.

2. Gestor zasobów mieszkaniowych może obliczyć i wprowadzić w rozliczeniach z użytkownikami mieszkań urzędową cenę detaliczną za energię cieplną na potrzeby podgrzania wody użytkowej, według zasad określonych w ust. 1, w jednolitej wysokości dla całości zasobów mieszkaniowych lub dla poszczególnych osiedli, zespołu budynków lub poszczególnych budynków, oraz powinien przyjąć taką ilość miesięcy w okresie rozliczeniowym, aby nie dopuścić do nadmiernego zróżnicowania ceny urzędowej (opłaty ryczałtowej) energii cieplnej na potrzeby podgrzania wody użytkowej w poszczególnych miesiącach w skali roku.