§ 3. - Ulgi podatkowe dla przedsiębiorstw państwowych podległych radom narodowym oraz dla spółdzielni i ich związków.

Monitor Polski

M.P.1966.2.17

Akt utracił moc

Wersja od: 22 kwietnia 1969 r.

§  3.

1. Za zakłady, o których mowa w §§ 1 i 2, uważa się zakłady:

1) ze stałym lokalem przeznaczonym do wykonywania usług,

2) świadczące usługi w części lokalu innych jednostek organizacyjnych przedsiębiorstwa (spółdzielni),

3) zatrudniające pracowników (zespoły pracowników) świadczących usługi poza lokalem przedsiębiorstwa (spółdzielni) i posiadające punkty przyjęć zamówień na usługi.

2. Za nowo zorganizowany spółdzielczy zakład nie uważa się zakładu przejętego przez jednostkę spółdzielczą od jednostki gospodarki nie uspołecznionej bez względu na podstawę prawną przejęcia (sprzedaż, użyczenie, wkład członkowski), jeżeli nie nastąpiła zmiana przedmiotu działalności przejętego zakładu.

3. Zwolnienie przewidziane w §§ 1 i 2 przysługuje pod warunkiem, że dochody i koszty własne z tytułu świadczonych usług przez zakłady wymienione w tych przepisach będą wyodrębnione w księgowości przedsiębiorstwa (spółdzielni) w ramach konta 75, określonego w jednolitym planie kont, stanowiącym załącznik do zarządzenia Ministra Finansów z dnia 30 czerwca 1959 r. w sprawie planów kont dla jednostek gospodarki uspołecznionej (Monitor Polski z 1959 r. Nr 66, poz. 341 oraz z 1965 r. Nr 30, poz. 165 i Nr 65, poz. 370); dochody i koszt własny usług świadczonych na rzecz ludności oraz dochody i koszt własny usług świadczonych na rzecz innych odbiorców powinny być ujęte oddzielnie. Warunki powyższe nie mają zastosowania do nowo zorganizowanych spółdzielczych zakładów usługowych objętych zryczałtowanym opodatkowaniem.