§ 10. - Tryb wykonywania kontroli przez komisarzy dewizowych, sprawozdawczość, postępowanie pokontrolne oraz zasady współpracy komisarzy dewizowych z innymi organami kontroli i władzami.

Monitor Polski

M.P.1954.A-19.343

Akt utracił moc

Wersja od: 19 lutego 1954 r.

§  10.

1. Jeżeli zachodzi potrzeba zabezpieczenia pisemnych dowodów uchybień lub przestępstw, komisarz dewizowy postępuje z dowodami w sposób gwarantujący ich nienaruszalność, a w braku warunków do zabezpieczenia dowodu na miejscu - załącza je do protokołu kontroli stosując postanowienia ust. 2.

2. O fakcie zabezpieczenia dowodu na miejscu i sposobie zabezpieczenia bądź o zabraniu dowodu komisarz dewizowy sporządza protokół w 2 egzemplarzach, z których kopię doręcza kierownikowi jednostki kontrolowanej. Wpisanie odpowiednich danych do protokołu kontroli wyłącza obowiązek sporządzenia osobnego protokołu.

3. Na żądanie kierownika jednostki kontrolowanej komisarz dewizowy jest obowiązany umożliwić sporządzenie odpisu zabezpieczanego bądź zabieranego dowodu, bacząc, aby przy sporządzaniu odpisu dowód nie uległ zmianie, usunięciu itp. Odpis uwierzytelnia komisarz dewizowy oraz pracownik jednostki kontrolowanej.

4. Zakwestionowane w jednostce kontrolowanej waluty obce, monety, papiery wartościowe itp. należy niezwłocznie złożyć w najbliższym oddziale Narodowego Banku Polskiego do depozytu za pokwitowaniem, którego odpis załącza się do protokołu kontroli.