§ 2. - Tryb ustalania cen produktów nietypowych i opłat za nietypowe usługi, wykonywane w obrębie gospodarki uspołecznionej przez przedsiębiorstwa podległe Ministrowi Skupu.

Monitor Polski

M.P.1954.117.1657

Akt utracił moc

Wersja od: 12 czerwca 1956 r.

§  2.

1. Podstawą do ustalenia cen produktów lub usług nietypowych, o których mowa w § 1, jest kalkulacja planowanego kosztu własnego, sporządzona przez wykonawcę zamówienia według obowiązujących wzorów kalkulacji.

2. Kalkulacja powinna być oparta na ścisłych danych technicznych, a w szczególności na rysunkach, szkicach, wzorach itp., na których podstawie wykonawca zamówienia ustala ilość i rodzaje materiałów bezpośrednich oraz rodzaje operacji i czas robocizny bezpośredniej, niezbędnych do wykonania produktu nietypowego lub nietypowej usługi. Wyznaczenie ilości i rodzajów materiałów powinno być w miarę możności dokonane w oparciu o obowiązujące normy zużycia materiałowego, a robocizny bezpośredniej - w oparciu o normy czasowe obróbki i montażu części w poszczególnych fazach produkcyjnych.

3. Na podstawie otrzymanych danych, o których mowa w ust. 2, ustala się koszt własny produktu lub usługi według obowiązujących zasad kalkulacji, przyjmując:

1) koszt materiałów bezpośrednich - według cen obowiązujących w dniu sporządzenia kalkulacji;

2) koszt robocizny bezpośredniej - według obowiązujących stawek płac;

3) koszty pośrednie (ogólnozakładowe, sprzedaży) - według wskaźników przyjętych w rocznym planie techniczno-przemysłowo-finansowym;

4) koszty specjalne - według kosztów wytwarzania modeli, narzędzi, sprawdzianów itp., jeśli wytwarzanie odbywa się we własnym zakresie, a w razie konieczności korzystania z obróbki obcej - według ustalonego jej kosztu na podstawie cennika lub uzgodnienia ceny z przedsiębiorstwem dokonującym obróbki, z tym że poszczególne rodzaje kosztów specjalnych należy wykazywać w osobnych pozycjach kalkulacji.