Tryb przeprowadzania dokwaterowania do mieszkań lub przekwaterowania pracowników w budynkach pozostających w zarządzie państwowym lub wybudowanych przez Z.O.R. na terenie m.st. Warszawy.

Monitor Polski

M.P.1949.A-105.1213

Akt jednorazowy

Wersja od: 31 grudnia 1949 r.

OKÓLNIK NR 29

PREZESA RADY MINISTRÓW

z dnia 15 grudnia 1949 r.

Niektóre urzędy i instytucje państwowe, objęte przepisami uchwały Rady Ministrów z dnia 26 marca 1949 r. (Mon. Pol. Nr A-20, poz. 292) zwracają się o wyjaśnienie, w jakim trybie należy przeprowadzać dokwaterowanie mieszkań lub przekwaterowanie pracowników, wydane w przypadku przekroczenia obowiązujących norm zaludnienia.

W związku z tym wyjaśniam, co następuje:

1. Postanowienia o dokwaterowaniu do lokalu lub przekwaterowaniu pracowników wydaje na podstawie wyników dokonanej kontroli władza administrująca budynkiem, zaś w stosunku do pracowników innej władzy - ta ostatnia władza na wniosek władzy administrującej budynkiem. Postanowienie to powinno być powzięte na podstawie opinii Komisji, złożonej z przedstawicieli: 1. biura (wydziału, referatu), kadr władzy administrującej budynkiem (względnie na jej wniosek - władzy zatrudniającej pracownika), 2. Podstawowej Organizacji Partyjnej PZPR, 3. Związku Zawodowego. W zasadzie należy unikać przekwaterowania pracownika bez jego zgody, jeżeli nie przeciwstawia się dokwaterowaniu. W miarę możności należy również pozostawić zainteresowanemu wybór współlokatora. Postanowienie powinno być umotywowane i uwzględniać rozkład, wyposażenie i metraż lokalu.

2. Pracownika, który odmówi zgody na dokwaterowanie do części zajmowanego lokalu bądź na przekwaterowanie, należy wezwać do bezzwłocznego złożenia na piśmie wyjaśnienia motywów odmowy i wyjaśnienie to wraz z umotywowanym postanowieniem władzy przesłać Komisji do rozdziału mieszkań dla pracowników urzędów i instytucji państwowych przy Prezesie Rady Ministrów, która rozstrzyga i zawiadamia o tym władze oraz zainteresowanego pracownika.

3. W przypadku, gdyby pracownik odmówi wykonania postanowienia Komisji do rozdziału mieszkań, Komisja - na wniosek władzy administrującej budynkiem lub władzy zatrudniającej pracownika - skieruje sprawę do Wydziału Kwaterunkowego Zarządu Miejskiego, który na podstawie danych zawartych w aktach sprawy bez postępowania wyjaśniającego wyda decyzję o dokwaterowaniu do lokalu lub przekwaterowaniu i wykona ją w trybie postępowania przymusowego w administracji. Decyzja Wydziału Kwaterunkowego, orzekająca dokwaterowanie, będzie opatrzona rygorem natychmiastowej wykonalności, zgodnie z art. 32 ust. 4 dekretu z dnia 21.XII. 1945 r. o publicznej gospodarce lokalami i kontroli najmu (Dz. U. R. P. z r. 1946 Nr 4, poz. 27).

4. W przypadkach przekwaterowania należy pracownikowi zapewnić zwrot rzeczywistych kosztów przeprowadzki z tym, że władza administrująca budynkiem powinna - dla zmniejszenia tych kosztów - postawić pracownikowi do dyspozycji posiadany tabor samochodowy.

Wyjaśniam zarazem, że przedstawiony w pkt 3 tryb postępowania oparty jest na przepisach art. 25 i 18 w związku z art. 8 powołanego dekretu z dnia 21.XII. 1945 r. i stosuje się do lokali we wszystkich budynkach administrowanych przez urzędy i instytucje objęte uchwałą Rady Ministrów z dnia 26 marca 1949 r., a więc również do lokali w budynkach poddanych gruntownej naprawie lub nowowzniesionych. Zgodnie bowiem z art. 1 ustawy z dnia 3.VII. 1947 r. o popieraniu budownictwa (Dz. U. R. P. Nr 52, poz. 270), popieranie budownictwa na zasadach tej ustawy ma na celu skierowanie kapitałów prywatnych dla inwestycji celowych, a zatem budownictwo prowadzone z funduszów publicznych nie korzysta z wyłączenia od kontroli władz kwaterunkowych, przewidzianego przez tę ustawę. Podobnie dekret z dnia 26.X. 1945 r. o rozbiórce i naprawie budynków zniszczonych i uszkodzonych podczas wojny (Dz. U. R. P. z 1947 r. Nr 37, poz. 181 i z r. 1948 Nr 50, poz. 389) stanowi w art. 6, że władza kwaterunkowa może żądać od inwestorów prywatnych korzystających z pomocy finansowej z funduszów państwowych przekazania do jej dyspozycji określonej liczby lokali.

Należy więc uznać, że inwestorzy odcinka państwowego nie mogą dysponować wybudowanymi lokalami z pominięciem kontroli właściwych władz mieszkaniowych.