§ 7. - Tryb postępowania w związku z wypadkami na śródlądowych drogach wodnych.

Monitor Polski

M.P.1952.A-106.1655

Akt utracił moc

Wersja od: 30 grudnia 1952 r.

§  7.

1. Prowadzący dochodzenie w sprawie wypadku bada świadków, wyjaśnia na miejscu okoliczności wypadku, ustala przyczyny i następstwa wypadku oraz ewentualnych winnych, jak również stopień i rodzaj ich winy, wskazuje, czy i jakie przepisy zostały przez winnych naruszone, i w związku z tym, o ile sprawa nie nadaje się do umorzenia, stawia wnioski:

1) o skierowanie sprawy na drogę postępowania karnoadministracyjnego, jeśli czyn nosi znamiona wykroczeń, określonych w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 7 marca 1950 r. o żegludze i spławie na śródlądowych drogach wodnych (Dz. U. z 1952 r. Nr 26, poz. 182),

2) o skierowanie sprawy do władz prokuratorskich, jeżeli czyn zawiera znamiona przestępstwa,

3) o ukaranie w drodze służbowej pracowników administracji śródlądowych dróg wodnych, o ile stwierdzono, że przekroczyli oni przepisy służbowe, co nie wyłącza skierowania sprawy do władz prokuratorskich, w przypadku gdy czyn pracowników zawierałby znamiona przestępstwa,

4) o zastosowanie środków zaradczych, mających na celu uniknięcie w przyszłości podobnych wypadków.