§ 9. - Tryb inkasa podatków i innych należności finansowych przez sołtysów.

Monitor Polski

M.P.1963.8.40

Akt utracił moc

Wersja od: 31 stycznia 1963 r.

§  9.

1. Sekretarz gromadzki lub upoważniony przez niego księgowy przeprowadza kontrolę rachunkową (rozliczenie) sołtysa. Sołtys zgłasza się każdorazowo do kontroli ze wszystkimi kwitariuszami, jakie mu zostały przydzielone, chociażby w danym kwitariuszu od ostatniej kontroli do dnia rozliczenia nie były wystawiane pokwitowania. Do kwitariusza całkowicie zużytego powinny być doklejane dowody wpłat na sumę ściśle odpowiadającą sumie pobranej według tego kwitariusza. W kwitariuszach sołtysów, przed rozliczeniem i kontrolą, powinny być wszystkie kolumny kwotowe podsumowane, a sumy ogólne wyprowadzone na odbitce "dziennik wpłat" ostatnio wydanego pokwitowania w okresie od poprzedniego rozliczenia do dnia bieżącego rozliczenia.

2. Po stwierdzeniu według księgi druków ścisłego zarachowania, że sołtys złożył do kontroli wszystkie kwitariusze, sekretarz gromadzki bądź księgowy przeprowadza kontrolę rachunkową, która polega na:

1) sprawdzeniu, według bieżącej numeracji odcinków, czy wszystkie odbitki pokwitowań "dziennik wpłat" oraz unieważnione, jak również jeszcze nie wypełnione pokwitowania z odbitkami znajdują się we wszystkich kwitariuszach,

2) sprawdzenia, czy nie były dokonywane na odbitkach pokwitowań przeróbki lub poprawki cyfr i wyrazów oznaczających sumę słownie oraz czy wypisane słownie kwoty "razem" zaczynają się od dużej litery i odpowiadają kwotom "razem" wypełnionym cyframi,

3) sprawdzeniu prawidłowości podsumowania kwitariuszy we wszystkich kolumnach za czas od ostatniej kontroli i ustaleniu ogólnej sumy zainkasowanych w tym czasie należności,

4) podsumowaniu pokwitowań kasy gromadzkiej rady narodowej na odprowadzoną gotówkę i porównaniu otrzymanej sumy z podsumowania wszystkich kwitariuszy z sumą pokwitowań na odprowadzoną gotówkę.

3. W razie rozbieżności między sumą wynikającą z kwitariuszy a sumą pokwitowań ustala się powód rozbieżności i kwotę nie odprowadzonej gotówki. Jeżeli kwota nie odprowadzonej gotówki stanowi niedobór kasowy, sołtys niezwłocznie pokrywa niedobór, wpłacając odpowiednią kwotę do kasy gromadzkiej rady narodowej.

4. W razie niemożności bezzwłocznego pokrycia niedoboru przez sołtysa bądź gdy niedobór powstał z powodu kradzieży lub przywłaszczenia zainkasowanej gotówki, postępuje się w sposób określony w §§ 42-44 przepisów o rachunkowości budżetowej (Monitor Polski z 1961 r. Nr 17, poz. 87).

5. Na każdym pokwitowaniu kasy gromadzkiej rady narodowej kontrolujący zamieszcza numery pokwitowań z kwitariuszy, do których odnosi się dane pokwitowanie z kasy, oraz datę kontroli i podpis. Jeżeli kwitariusz jest całkowicie wykorzystany i jest zwracany przy kontroli, pokwitowania kasowe przykleja się na trwałe przy klauzulach o kontroli. Pokwitowania kasowe odnoszące się do kwitariusza częściowo wykorzystanego, po przeprowadzonej kontroli, księgowy zatrzymuje i przechowuje w porządku chronologicznym w osobnej teczce założonej dla każdego sołtysa do czasu, gdy dany kwitariusz zostanie po całkowitym wykorzystaniu zwrócony. Wówczas odpowiednie pokwitowanie kasowe przykleja się przy właściwych klauzulach o kontroli.

6. O dokonanej kontroli rachunkowej w każdym kwitariuszu sołtysa na odwrocie odbitki ostatnio wydanego pokwitowania zamieszcza się klauzulę następującej treści:

"Sprawdzono dnia ...... od nr ...... do nr ...... na sumę zł .......". Dokonanie kontroli potwierdza kontrolujący datą i podpisem pod klauzulą.