Taryfa radiofoniczna.

Monitor Polski

M.P.1949.A-1.1

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1949 r.

ZARZĄDZENIE

PREZESA RADY MINISTRÓW

z dnia 22 grudnia 1948 r.

wydane w porozumieniu z Prezesem Centralnego Urzędu Planowania - w sprawie taryfy radiofonicznej.

Na podstawie art. 2 ust. 2 dekretu z dnia 24 września 1947 r. o ustaleniu cen w przedsiębiorstwach prowadzonych przez Państwo lub samorząd (Dz. U. R. P. Nr. 61, poz. 337) oraz art. 3 dekretu z dnia 11 kwietnia 1947 r. (Dz. U. R. P. Nr 32, poz. 147) zarządzam, co następuje:

1. Taryfę radiofoniczną ustala się w brzmieniu według załącznika do niniejszego zarządzenia.

2. Zarządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 1949 r. Równocześnie przestają obowiązywać wszelkie dotychczas ogłoszone stawki opłat radiofonicznych, zwolnienia od tych opłat oraz ulgi nieprzewidziane w nowej taryfie.

ZAŁĄCZNIK 

TARYFA RADIOFONICZNA.

Obowiązuje od 1 stycznia 1949 r.

Nr	poz.	Wyszczególnienie opłat	Miesięczna opłata w złotych
1.	I.	Opłaty abonamentowe normalne.
		Za prawo posiadania radiofonicznych urządzeń odbiorczych, zainstalowanych w lokalach mieszkalnych (obiektach ruchomych):
		a) za każdy radioodbiornik z lampami katodowymi	550.-
		b) za każdy punkt odbiorczy odprowadzony z innego mieszkania	250.-
		c) za każdy radioodbiornik bez lamp katodowych (detektor)	250.-
		d) za każdy głośnik zasilany z radiowęzła lub z terenowego zbiorowego urządzenia radiowego pobierający moc do 0,5 W oraz za każdy głośnik wszelkiej mocy, zasilany z lokalnego zbiorowego urządzenia radiowego	250.-
		e) za każdy głośnik zasilany z radiowęzła, pobierający moc powyżej 0,5 W, lecz nie więcej niż 5 W	600.-
		f) za każdy głośnik zasilany z radiowęzła, pobierający moc powyżej 5 W - opłata pobierana będzie według indywidualnej umowy w zależności od rodzaju urządzenia.
2.		Za prawo posiadania radiofonicznych urządzeń odbiorczych, zainstalowanych w pomieszczeniach użytkowych (obiektach ruchomych) instytucyj, zakładów i przedsiębiorstw (biura, warsztaty, magazyny, sklepy, lokale i tereny rozrywkowe, gastronomiczne, restauracje, cukiernie i t. p.) oraz w innych miejscach niż wymienionych w poz. 1:
		a) za każdy radioodbiornik z lampami katodowymi	1000.-
		b) za każdy punkt odbiorczy odprowadzony z innego pomieszczenia	500.-
		c) za każdy radioodbiornik bez lamp katodowych (detektor)	500.-
		d) za każdy głośnik zasilany z radiowęzła lub z terenowego zbiorowego urządzenia radiowego pobierający moc do 0,5 W oraz za każdy głośnik wszelkiej mocy, zasilany z lokalnego zbiorowego urządzenia radiowego	500.-
		e) za każdy głośnik zasilany z radiowęzła, pobierający moc powyżej 0,5 W, lecz nie więcej niż 5 W.	1000.-
		f) za każdy głośnik zasilany z radiowęzła, pobierający moc powyżej 5 W - opłata pobierana będzie według indywidualnej umowy w zależności od rodzaju urządzenia.
	II.	Opłaty abonamentowe ulgowe.
3.		Z abonamentu ulgowego korzystają osoby i instytucje podane w pp. 4 i 5 na warunkach wskazanych w tych punktach. Opłaty wynoszą:
		a) za każdy radioodbiornik z lampami katodowymi	250.-
		b) za każdy punkt odbiorczy odprowadzony z innego mieszkania lub też pomieszczenia	80.-
		c) za każdy radioodbiornik bez lamp katodowych (detektor)	100.-
		d) za każdy głośnik zasilany z radiowęzła lub z terenowego zbiorowego urządzenia radiowego, pobierający moc do 0,5 W, oraz za każdy głośnik wszelkiej mocy, zasilany z lokalnego zbiorowego urządzenia radiowego	80.-
		e) za każdy głośnik zasilany z radiowęzła, pobierający moc powyżej 0,5 W, lecz nie więcej niż 5 W	200.-
		f) za każdy głośnik zasilany z radiowęzła, pobierający moc powyżej 5 W - opłata pobierana będzie według indywidualnej umowy w zależności od rodzaju urządzenia.
4.		Z abonamentu ulgowego za prawo posiadania radiofonicznych urządzeń odbiorczych, zainstalowanych w lokalach mieszkalnych (obiektach ruchomych) korzystają:
		a) pracownicy państwowi i samorządowi,
		b) pozostający w stosunku najmu pracy, jeżeli jest to główna podstawa ich utrzymania,
		c) posiadacze gospodarstw rolnych o podstawie opodatkowania nieprzekraczającej równowartości 100 kwintali żyta w stosunku rocznym,
		d) wojskowi w służbie czynnej,
		e) osoby pobierające zaopatrzenie emerytalne,
		f) zwyczajni słuchacze szkół wyższych w wieku do lat 30-tu.
		Osoby wymienione w p. 4 nie korzystają z abonamentu ulgowego, jeżeli są one płatnikami podatku obrotowego.
5.		Z abonamentu ulgowego korzystają ponadto:
		a) szpitale państwowe, samorządowe i społeczne, zakłady naukowe, wychowawcze, dobroczynne i opiekuńcze, za prawo posiadania radiofonicznych urządzeń odbiorczych w ogólnych pomieszczeniach (obiektach ruchomych) użytkowych,
		b) Świetlice instytucyj, zakładów i przedsiębiorstw państwowych, samorządowych, spółdzielczych, świetlice Wojska Polskiego, Milicji Obywatelskiej, stowarzyszeń, związków zawodowych, kulturalno-oświatowych, sportowych, politycznych oraz świetlice fabryk i przedsiębiorstw prywatnych.
6.		Za każdy punkt odbiorczy na słuchawki, zasilany z radiowęzła lub lokalnego zbiorowego urządzenia radiowego, zainstalowany w szpitalach państwowych, samorządowych lub społecznych, pobiera się opłatę	40.-
7.		Od opłat abonamentowych mogą być zwolnieni inwalidzi wojenni i inwalidzi wojskowi, jeżeli oprócz zaopatrzenia, pobieranego z funduszów publicznych, nie posiadają innych źródeł utrzymania, tudzież osoby ociemniałe, jeżeli wykażą się świadectwem ubóstwa.
	III.	Opłaty rejestracyjne za wydanie zezwolenia radiofonicznego.
8.		Opłata rejestracyjna jest pobierana jednorazowo przy wydaniu zezwolenia radiofonicznego w wysokości jednomiesięcznego abonamentu danej kategorii.
9.		Głośniki przyłączone do radiowęzłów i zbiorowych urządzeń radiowych nie podlegają opłacie rejestracyjnej.
	IV.	Opłaty za założenie punktu odbiorczego radiofonii przewodowej.
10.		Opłaty za założenie punktu odbiorczego (doprowadzenie i głośnik lub słuchawki) pobiera się w wysokości kosztów własnych Polskiego Radia.
	V.	Opłaty za zezwolenia na prowadzenie przedsiębiorstw radiotechnicznych.
11.		Opłaty za wydawanie przedsiębiorstwom radiotechnicznym zezwoleń na wytwarzanie, naprawę lub sprzedaż sprzętu radiotechnicznego wynoszą:	rocznie w złotych
		a) dla wytwórni sprzętu radiotechnicznego oraz dla warsztatów trudniących się naprawą sprzętu	6000.-
		b) dla przedsiębiorstw i sklepów zajmujących się sprzedażą radiosprzętu	12000.-
		Opłaty te pobierane są z góry za cały rok kalendarzowy; gdy jednak zezwolenie wydaje się dopiero w drugim półroczu kalendarzowym - pobiera się połowę tych opłat.
	VI.	Różne postanowienia taryfowe.
12.		Opłaty radiofoniczne pobiera się z góry. Jeżeli zezwolenia udzielono najdalej do dnia 15-go włącznie, opłatę pobiera się za cały ten miesiąc. Jeżeli zezwolenie zostało udzielone po dniu 15-tym miesiąca, opłatę pobiera się poczynając od dnia 1-go następnego miesiąca. Zasady te stosuje się również w wypadkach zgłoszenia zmian w urządzeniach radioodbiorczych, które powodują zmianę wysokości opłat radiofonicznych. Nadpłacone sumy zalicza się na poczet abonamentu za dalsze miesiące.
13.		Zezwolenie na prawo posiadania radiofonicznych urządzeń odbiorczych, zainstalowanych w lokalach mieszkalnych (obiektach ruchomych) wydaje się lokatorowi głównemu lub sublokatorowi. Lokator główny lub sublokator zasadniczo uprawniony do korzystania z ulg - nie może korzystać z abonamentu ulgowego, jeżeli wspólnie z nim zamieszkuje osoba, będąca płatnikiem podatku obrotowego.
14.		Stosowanie jakichkolwiek ulg nieprzewidzianych w niniejszej taryfie jest niedozwolone.