§ 2. - Szczegółowe zasady i tryb realizowania niektórych drobnych inwestycji w zakresie mechanizacji i racjonalizacji.

Monitor Polski

M.P.1956.41.519

Akt utracił moc

Wersja od: 26 maja 1956 r.

§  2.

1. Plan rzeczowo-finansowy jest sporządzany na podstawie protokołu zawierającego uzasadnienie techniczne i ekonomiczno-finansowe zamierzonej inwestycji.

2. Inwestycje, o których mowa w § 1 nie wymagają dokumentacji projektowo-kosztorysowej. Wyjątek stanowią obiekty, dla których niezbędne jest sporządzenie skróconych obliczeń statycznych oraz maksymalnie uproszczonych szkiców. W tym przypadku uproszczoną dokumentację oraz specyfikację planowanych zakupów załącza się do planu rzeczowo-finansowego.

3. Plan rzeczowo-finansowy, zgodnie z § 5 ust. 2 uchwały nr 182 Rady Ministrów z dnia 11 kwietnia 1956 r. (Monitor Polski Nr 35, poz. 417), zwanej w dalszym ciągu "uchwałą", zatwierdza dyrektor przedsiębiorstwa. Zatwierdzenie planu rzeczowo-finansowego oznacza zarazem zatwierdzenie dokumentacji, w przypadkach gdy w myśl ust. 2 jest ona wymagana.

4. Zatwierdzony plan rzeczowo-finansowy jest podstawą do ubiegania się o kredyt bankowy na finansowanie inwestycji objętych planem.

5. Ewentualne wydatki związane z opracowaniem uproszczonej dokumentacji przed zatwierdzeniem planu rzeczowo-finansowego pokrywane są przejściowo ze środków obrotowych, a następnie włączane do planu i na tej podstawie refundowane z kredytu bankowego na finansowanie inwestycji w zakresie mechanizacji i racjonalizacji.