§ 6. - Szczegółowe zasady gospodarowania funduszem płac w jednostkach i zakładach budżetowych w roku 1964.

Monitor Polski

M.P.1964.12.55

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1964 r.

§  6.

1. Wyższe stawki wynagrodzenia (w tym również specjalnych dodatków kwalifikacyjnych) mogą być przyznawane wyłącznie w dwóch terminach: 1 stycznia i 22 lipca każdego roku, z tym że pracownikowi nie można zwiększyć wynagrodzenia (specjalnych dodatków kwalifikacyjnych) częściej niż raz w ciągu roku pracy.

2. Poza terminami wymienionymi w ust. 1 wyższe stawki wynagrodzenia mogą być przyznane pracownikowi jedynie w razie:

1) konieczności obsadzenia zwolnionego stanowiska kierowniczego;

2) gdy odpowiednie przepisy przewidują awanse automatyczne lub automatyczne przyznanie dodatku po dopełnieniu wymaganych warunków (np. za wysługę lat, za znajomość języków obcych, za pracę w warunkach szczególnie szkodliwych dla zdrowia, dodatku z tytułu posiadania uprawnień budowlanych, dodatku dla dyplomowanych biegłych księgowych, przyznania rewidentom wynagrodzenia funkcyjnego);

3) przyznania przez Prezesa Rady Ministrów dodatkowej puli indywidualnych uposażeń ryczałtowych, z tym jednak że podwyżka powinna nastąpić w ciągu miesiąca od daty przyznania dodatkowej puli; po tym okresie podwyżka może nastąpić przy najbliższym terminie awansowym.

3. Zmiana wysokości wynagrodzenia następuje od pierwszego dnia miesiąca następującego po powstaniu warunków do zmiany.

4. Zmiany wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1, nie mogą spowodować na rok następny przekroczenia kwoty odpowiadającej 0,5% planowanego osobowego funduszu płac na rok 1964; zasada ta nie dotyczy jednostek, dla których ustalony został w tym okresie inny wskaźnik dyrektywny.