Szczegółowe zasady gospodarki finansowej przedsiębiorstw prowadzących.

Monitor Polski

M.P.1966.1.8

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1966 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 31 grudnia 1965 r.

w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej przedsiębiorstw prowadzących.

Na podstawie § 12 ust. 3 uchwały nr 388 Rady Ministrów z dnia 17 listopada 1960 r. o przedsiębiorstwach prowadzących (Monitor Polski Nr 94, poz. 417) zarządza się, co następuje:

§ 1. Zarządzenie dotyczy przedsiębiorstw prowadzących w rozumieniu § 1 ust. 3 oraz § 5 ust. 1 uchwały nr 388 Rady Ministrów z dnia 17 listopada 1960 r. o przedsiębiorstwach prowadzących (Monitor Polski Nr 94, poz. 417).

§  2.

1. Przedsiębiorstwa prowadzące podległe bezpośrednio ministrom (urzędom centralnym), do których mają zastosowanie przepisy:

1) uchwały nr 276 Rady Ministrów z dnia 28 października 1965 r. w sprawie gospodarki finansowej zjednoczeń przemysłowych i zgrupowanych w nich państwowych przedsiębiorstw objętych planowaniem centralnym (Monitor Polski Nr 61, poz. 316),

2) uchwały nr 277 Rady Ministrów z dnia 28 października 1965 r. w sprawie gospodarki finansowej zjednoczeń budownictwa i zgrupowanych w nich państwowych przedsiębiorstw objętych planowaniem centralnym (Monitor Polski Nr 61, poz. 317)

- mają uprawnienia i obowiązki zjednoczeń, przewidziane przepisami tych uchwał oraz przepisami wydanymi na ich podstawie, z uwzględnieniem przepisu ust. 2.

2. Przedsiębiorstwa prowadzące, o których mowa w ust. 1, mogą korzystać z narzutów na koszty własne zgrupowanych przedsiębiorstw dla pokrywania swych kosztów związanych z wykonywaniem funkcji przedsiębiorstwa prowadzącego na zasadach przewidzianych dla zjednoczeń, jeżeli właściwy minister w porozumieniu z Ministrem Finansów udzieli odpowiedniego zezwolenia; zezwolenie takie może być udzielone, jeżeli rozmiary zadań przedsiębiorstwa prowadzącego oraz ilość zgrupowanych przedsiębiorstw uzasadniają zwiększenie obsady osobowej komórek funkcjonalnych przedsiębiorstwa prowadzącego.

§  3.

1. Przedsiębiorstwa prowadzące, rozliczające się z budżetem centralnym:

1) zgrupowane w zjednoczeniu,

2) podległe bezpośrednio ministrom (urzędom centralnym), do których mają zastosowanie inne przepisy niż wymienione w § 2 ust. 1

- mogą korzystać odpowiednio z uprawnień i wykonywać odpowiednio obowiązki central zjednoczeń lub zjednoczeń przewidziane przepisami §§ 2-4, § 5 ust. 1 pkt 3 i 4, ust. 2 pkt 1, 3, 4 i 6, § 6 ust. 1, 2 i 5 oraz §§ 7-11 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 18 grudnia 1965 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej central zjednoczeń przemysłowych budownictwa objętych planowaniem centralnym (Monitor Polski Nr 71, poz. 409), z uwzględnieniem przepisów ust. 2 i § 2 ust. 2.

2. Przedsiębiorstwa prowadzące zgrupowane w zjednoczeniu (ust. 1 pkt 1) otrzymują środki na fundusz rezerwowy od właściwego zjednoczenia, które wielkość przydzielanych środków w poszczególnych latach ustala po zasięgnięciu opinii kolegium zjednoczenia; zjednoczenia przydzielają środki przedsiębiorstwom prowadzącym z własnego funduszu rezerwowego.

§  4.

1. Do terenowych przedsiębiorstw prowadzących, z wyjątkiem określonych w ust. 2, mają odpowiednie zastosowanie:

1) przepisy uchwały nr 35 Rady Ministrów z dnia 17 stycznia 1963 r. w sprawie zasad organizacji i finansowania zjednoczeń przedsiębiorstw państwowego przemysłu terenowego (Monitor Polski z 1963 r. Nr 12, poz. 63 i z 1965 r. Nr 61, poz. 321), z uwzględnieniem przepisu § 5,

2) przepisy wydane na podstawie § 34 uchwały wymienionej w pkt 1.

2. Do terenowych przedsiębiorstw prowadzących, nadzorowanych przez Ministra Handlu Wewnętrznego, mają zastosowanie przepisy zarządzenia nr 19 Ministra Finansów i Ministra Handlu Wewnętrznego z dnia 10 lutego 1959 r. w sprawie zasad systemu finansowego zjednoczeń państwowych przedsiębiorstw handlu wewnętrznego objętych planem terenowym (Dz. Urz. Ministerstwa Handlu Wewnętrznego Nr 7, poz. 24), z wyjątkiem § 2 ust. 6 pkt 5, z uwzględnieniem przepisu § 5 niniejszego zarządzenia.

§ 5. Do przedsiębiorstw prowadzących, określonych w § 4, ma odpowiednie zastosowanie przepis § 2 ust. 2, z tym że zezwoleń, o których tam mowa, udziela prezydium wojewódzkiej rady narodowej w porozumieniu z właściwym ministrem.

6. Przepis § 11 ust. 2 uchwały nr 388 Rady Ministrów z dnia 17 listopada 1960 r. nie ma zastosowania do przedsiębiorstw prowadzących, których jednostki nadrzędne nie tworzą funduszu rezerwowego.

§ 7. Traci moc zarządzenie Ministra Finansów z dnia 8 lutego 1963 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej przedsiębiorstw prowadzących (Monitor Polski Nr 30, poz. 153).

§ 8. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1966 r.