Rozdział E - GÓRNICTWO I ENERGETYKA. - Stosowanie oszczędności drewna w poszczególnych dziedzinach gospodarki narodowej.

Monitor Polski

M.P.1949.A-99.1171

Akt utracił moc

Wersja od: 4 lipca 1950 r.

E.

GÓRNICTWO I ENERGETYKA.

I.

Przepisy dotyczące opracowania dokumentacji technicznej.

1) Przy opracowaniu dokumentacji budowlanej inwestycyj wchodzących w zakres budownictwa naziemnego obowiązują w całej rozciągłości przepisy objęte działem C-I niniejszej uchwały.

2) Przy opracowaniu dokumentacji technicznej pozostałych inwestycyj w sektorze Górnictwa i Energetyki obowiązują przepisy i zakazy zawarte w pkt. 1, 3, 4, 6, 7, 8, 11 a, b, c, k, działu C-I oraz w pkt. pkt. 3, 4, 5, 6, działu D-I z tym, że słowa: "Inwestycyj komunikacyjnych" w dziale C-I p. 3 zastąpić należy słowami: "inwestycyj w sektorze Ministerstwa Górnictwa i Energetyki".

3) Przy opracowaniu dokumentacji technicznej linii elektrycznych należy mieć na uwadze jak najszersze stosowanie prefabrykowanych słupów i masztów żelbetowych ze szczególnym uwzględnieniem prefabrykatów strunobetonowych.

W zasadzie drewniane słupy i maszty winny być stosowane jedynie tam, gdzie zastąpienie ich prefabrykatami żelbetowymi ze względów techniczno-montażowych jest niecelowe, co winno być z uzasadnieniem stwierdzone w opisie technicznym i akceptowane przez czynnik powołany do zatwierdzenia przedmiotowej dokumentacji.

4) W wypadku stwierdzenia w trybie określonym w pkt. 3 niecelowości zastosowania prefabrykowanych słupów żelbetowych należy dysponować w dokumentacji technicznej prefabrykowane szczudła żelbetowe, odpowiadające P. N., - które zostaną wydane przez Polski Komitet Normalizacyjny w terminie do dn. 15.II. 1950 r.

5) Dysponowanie w dokumentacji technicznej słupów i masztów drewnianych bez prefabrykowanych szczudeł żelbetowych jest dozwolone jedynie w wypadkach analogicznych do określonych w dziale D-I pkt. 6 niniejszej uchwały.

6) Zabrania się dysponowania w dokumentacji technicznej słupów i masztów nieimpregnowanych środkiem impregnacyjnym zaleconym przez Instytut Badawczy Budownictwa.

7) Przy opracowaniu dokumentacji technicznej dot. konserwacji, remontu i przebudowy linii elektrycznych, dysponowanie całkowitej wymiany słupa dozwolone jest jedynie w wypadku komisyjnego stwierdzenia jego zniszczenia w stopniu uniemożliwiającym szczudłowanie. W pozostałych wypadkach należy dysponować szczudłowanie, postępując w sposób określony w pkt. 6 działu D-I niniejszej uchwały.

8) Polski Komitet Normalizacyjny w terminie do dnia 31 marca 1950 r. opracuje P. N. dla drewnianych słupów telekomunikacyjnych, wprowadzające najniższą technicznie dopuszczalną klasę drewna.

II.

Przepisy dot. wykonawstwa.

Przepisy zawarte w dziale A-II niniejszej Uchwały obowiązują w całej rozciągłości przy wykonywaniu wszelkich robót inwestycyjnych i remontowych w resorcie Ministerstwa Górnictwa i Energetyki, z tym, że w odnośnych punktach słowa: "Przedsiębiorstwo Budowlane" należy zastąpić zgodnie z daną sytuacją słowami: "Przedsiębiorstwo Wykonawcze" zaś słowa: - "podmistrz ciesielski" słowami: - "mistrz ciesielski kopalni lub osoba upoważniona przez kierownika robót dołowych, kierownika robót budowlanych, kierownika montażu linii elektrycznej".

III.

Przepisy dot. gospodarki drewnem kopalnianym.

1) Wszelkie zapasy drewna kopalnianego, znajdujące się na składowiskach na powierzchni zakładów winny być ułożone w stosy i wciągnięte do kartoteki magazynowej. Drewno okrągłe winno być układane w stosy według wymiarów, a tarcica winna być składowana według rodzaju i klas jakości. Poszczególne sortymenty winny być poszeregowane według kolejności ich użycia oraz rodzaju i klas ich jakości i ułożone na podkładach w sposób umożliwiający przewiew i przesychanie.

2) Każdy przychód drewna winien być przez magazyniera potwierdzony na protokóle odbioru, będącego podstawą wpisu przychodu do kartoteki magazynowej.

3) Składowiska drewna na powierzchni zakładu winny obejmować ilości niezbędne do zabezpieczenia ciągłości ruchu pokładu.

Składowiska drewna pod ziemią, winny obejmować zapas kilkudniowego zużycia w ilości zabezpieczającej ciągłość ruchu w wypadkach nieprzewidzianych przerw w bieżącym zaopatrzeniu wyrobisk w drewno.

4) Przy opuszczaniu drewna ze składowisk na powierzchni do podziemia należy zachować kolejność, zgodną z kolejnością dostaw drewna do zakładu. Również drewno złożone pod ziemią w podręcznych magazynach. oddziałowych winno być pobierane do użycia według kolejności jego składowania w magazynie.

5) Referent drzewny kopalni obowiązany jest do codziennej kontroli zgłoszonych zapotrzebowań na drewno na okoliczność ich zgodności z rzeczywistymi potrzebami poszczególnych oddziałów.

6) Kartoteka magazynowa drewna winna być periodycznie, - najmniej raz w ciągu miesiąca, - komisyjnie porównana ze zużyciem oraz ze stanem na składowisku.

W skład komisji kontrolnej wchodzą: referent drzewny magazynu, referent drzewny Oddziału Gospodarki Materiałowej i przedstawiciel Rady Zakładowej.

Protokół z wyniku kontroli podpisuje cały skład Komisji kontrolnej.

7) W zamówieniu na drewno kopalniane należy z powołaniem się na niniejszą uchwałę żądać od dostawcy przestrzegania ścisłej zgodności wymiarów dostarczonych sortymentów z wymiarami żądanymi.

8) W zamówieniach należy zastrzec komisyjny odbiór ilościowy i jakościowy dostarczonego kopalni drewna, na okoliczność ścisłej zgodności dostawy z brzmieniem zamówienia. W skład Komisji wchodzą: przedstawiciel kopalni wyznaczony przez Dyrekcję Kopalni, przedstawiciel dostawcy oraz przedstawiciel Rady Zakładowej. Materiał nieodpowiadający zamówieniu winna Komisja protokólarnie podstawić do dyspozycji dostawcy.

9) W wyrobiskach o przewidzianym dłuższym okresie istnienia winno być stosowane wyłącznie drewno impregnowane środkiem impregnacyjnym, uznanym przez Ministerstwo Górnictwa i Energetyki za nadający się do tego celu.

10) Właściwy sztygar dołowy jest upoważniony do wydawania członkom załogi poleceń, mających na celu uzyskanie możliwie największych ilości drewna wyrabowanego. Referent drzewny Oddziału Gospodarki Materiałowej obowiązany jest czuwać nad przeprowadzaniem rabowania drewna w rozmiarach możliwie najszerszych oraz dopilnować czystości rabunków.

11) Dyrektor Kopalni jest obowiązany do wydawania zarządzeń dot. systematycznego oczyszczania kopalni z drewna zniszczonego bądź to przez działanie sił mechanicznych, bądź też przez czynniki chemiczne i wegetacyjne.

12) Ewidencja drewna wyrabowanego winna być prowadzona w książce oddziałowej, specjalnie do tego celu przeznaczonej. Drewno wyrabowane, nadające się do ponownego użytku pod powierzchnią, winno być wzięte do ponownego użytku, bądź też złożone w podręcznym magazynie drewna oddziału dla powtórnego użycia. Drewno nie nadające się do powtórnego użycia w oddziale winno być użyte w innych działach kopalni. Drewno nie nadające się do powtórnego użytku pod powierzchnią winno być bezzwłocznie wywiezione na powierzchnię kopalni i złożone w miejscu przeznaczonym dla drewna wybrakowanego. Drewno uzyskane z rabunku i zakwalifikowane w podziemiu do ponownego użytku, winno być wykazane w odpowiedniej rubryce książki rabowania drewna.

13) Drewno złożone w składowisku drewna wyrabowanego, pochodzące z rabunku i oczyszczenia zakładu, należy periodycznie w odstępach czasu określonych przez Dyrektora Kopalni poddać badaniu przez Komisję o składzie określonym w punkcie 6 (E-III) na okoliczność jego dalszej przydatności.

Komisja kwalifikuje w. o. drewno na:

a) nadające się do ponownego użycia bez zastrzeżeń,

b) nadające się do ponownego użycia o ograniczonych możliwościach stosowania, (np. do usztywniania szybów wentylacyjnych na podkładki, do sztukowania i t. p.),

c) nie nadające się do ponownego użycia,

d) zagrzybione.

Treść protokółu komisji kwalifikacyjnej wpisaną do kartoteki magazynowej drewna podpisuje cały skład komisji, po czym magazynier wciąga do księgi materiałowej drewna przychód poszczególnych sort zgodnie z brzmieniem protokółu z wyjątkiem drewna zakwalifikowanego jako zagrzybione, które należy usunąć z terenu kopalni i następnie w obecności komisji spalić.

14) Drewno wyrabowane i uzyskane z oczyszczenia kopalni winno być do czasu wciągnięcia go do ewidencji powierzone pieczy straży przemysłowej.

15) Sposób postępowania z drewnem, zakwalifikowanym jako nie nadające się do ponownego użycia, ustali zarządzenie, wydane przez Ministra Górnictwa.

16) Za osiągnięcie oszczędności, drogą uzyskania z drewna wyrabowanego i pochodzącego z oczyszczania kopalni, - materiału nadającego się do ponownego użycia określonego w punkcie 13 a, b, - członkom załogi, dzięki wysiłkom których oszczędności zostały osiągnięte, - Dyrekcja Kopalni winna na udokumentowany wniosek referenta drzewnego wypłacić z funduszu nagród premie ustalone zarządzeniem Ministra Górnictwa i Energetyki, wydanym na podstawie niniejszej uchwały.

17) Minister Górnictwa i Energetyki wyda zarządzenie oparte na niniejszej uchwale w sprawie stosowania prefabrykowanych progów żelbetowych przy budowie torowisk wąskotorowych kolejek kopalnianych na powierzchni i pod powierzchnią.

IV.

Postanowienia dodatkowe.

1) Ilość drewna impregnowanego w stosunku do globalnej ilości drewna kopalnianego określa się na 15%.

2) Minister Górnictwa i Energetyki w porozumieniu z Ministrem Budownictwa zarządzi na podstawie niniejszej uchwały w terminie do dnia 31 grudnia 1949 r. ustalenie planu zapotrzebowania na prefabrykowane żelbetowe słupy i maszty energetyczne i teletechniczne, szczudła oraz progi kolejek kopalnianych ze szczególnym uwzględnieniem możliwości stosowania strunobetonu.

3) Minister Budownictwa zleci na podstawie niniejszej uchwały Centralnemu Zarządowi Państwowych Przedsiębiorstw Budowlanych - Zakłady Prefabrykacji - uruchomienie produkcji prefabrykatów zgodnie z planem zapotrzebowania określonym w punkcie 2.