§ 5. - Środki zmierzające do przeciwdziałania wadliwej produkcji i kierowaniu do obrotu wyrobów złej jakości.

Monitor Polski

M.P.1964.55.262

Akt utracił moc

Wersja od: 23 sierpnia 1969 r.

§  5.

1. Zwraca się uwagę na konieczność ścisłego, bezwzględnego przestrzegania i kontrolowania obowiązującej zasady, że za jakość wyrobu, zgodnie z przepisami oraz warunkami technicznymi, recepturą, dokumentacją konstrukcyjną i technologiczną, ponoszą odpowiedzialność kierownicy właściwych produkcyjnych jednostek organizacyjnych (przedsiębiorstw, spółdzielni) oraz kierownicy komórek produkcyjnych i podlegli im pracownicy, w ramach swego zakresu działania, posiadanych uprawnień i ustalonego zakresu odpowiedzialności.

2. Za dopuszczenie do produkcji materiałów (surowców, tworzyw, półwyrobów) nie odpowiadających wymaganiom ustalonym dla danego materiału (wyrobu), za przepuszczenie półwyrobów wykazujących wady i usterki pomiędzy różnymi operacjami procesu produkcyjnego w przedsiębiorstwie oraz za dopuszczenie do wysyłki wyrobów (półwyrobów) niezgodnych z obowiązującymi warunkami technicznymi, recepturą, dokumentacją techniczną itp. odpowiedzialność ponosi dyrektor przedsiębiorstwa produkcyjnego oraz podległe dyrektorowi komórki organizacyjnej i pracownicy wykonujący w przedsiębiorstwie funkcje kontroli technicznej albo nadzoru nad jakością wyrobów w ramach ich zakresu działania.

3. Każda reklamacja, zgłoszona producentowi wyrobu przez bezpośredniego użytkownika lub przez organizacje handlowe, powinna być przez producenta zarejestrowana oraz wszechstronnie i obiektywnie zbadana pod kątem widzenia:

1) zaspokojenia słusznych roszczeń nabywcy,

2) poprawy jakości wyrobów na przyszłość,

3) wyciągnięcia konsekwencji w stosunku do winnych wyprodukowania i dopuszczenia do obrotu wyrobów złej jakości.

4. Rejestr reklamacji powinien być prowadzony w każdym przedsiębiorstwie produkcyjnym lub jednostce nadrzędnej.

5. Dyrektor przedsiębiorstwa produkcyjnego ma obowiązek przedstawiania na naradach organu samorządu robotniczego sprawozdań i wniosków dotyczących reklamacji, zapłaconych odszkodowań i wniosków w sprawie poprawy jakości wyrobów.

6. Zjednoczenia (jednostki równorzędne) zobowiązane są do:

1) systematycznej analizy przyczyn i sposobu załatwiania reklamacji dotyczących jakości produkowanych wyrobów oraz strat wynikłych z tego tytułu,

2) wykonywania, zgodnie ze swoimi obowiązkami statutowymi i zawartymi porozumieniami branżowymi, nadzoru nad jakością produkcji wyrobów danej branży; zakres inspekcji i jej częstotliwość określa zjednoczenie kierując się planowymi zadaniami, stosując najskuteczniejsze metody usuwania przyczyn złej jakości produkcji,

3) oceny działalności przedsiębiorstw w zakresie poziomu jakości produkowanych wyrobów oraz wykonania zadań związanych z poprawą jakości wyrobów, a także stosowania odpowiednich środków ekonomicznych i administracyjnych wobec przedsiębiorstw naruszających dyscyplinę jakości produkcji.

7. W razie stwierdzenia przez zjednoczenia notorycznie złej jakości wyrobów produkowanych w zgrupowanych przedsiębiorstwach i przez uczestników porozumień branżowych, należy bezzwłocznie ustalić przedsięwzięcia mające na celu likwidację złej jakości oraz zapewnić odpowiednią fachową pomoc dla przedsiębiorstw, aż do chwili usunięcia przyczyn powodujących złą jakość.

8. Ważniejsze reklamacje (ocena okresowa, półroczna) stanu jakości wyrobów danej branży, wnioski w sprawie poprawy jakości oraz poniesione koszty i sankcje stosowane wobec przedsiębiorstw branży za nieprzestrzeganie warunków technicznych i wymaganej jakości wyrobów powinny być systematycznie przedmiotem obrad kolegium i rady techniczno-ekonomicznej zjednoczenia.

9. Informacje o zakresie, metodach i rezultatach zwalczania złej jakości wyrobów powinny być składane właściwemu ministrowi zgodnie z zasadami przez niego ustalonymi.