§ 3. - Środki zmierzające do przeciwdziałania wadliwej produkcji i kierowaniu do obrotu wyrobów złej jakości.
Monitor Polski
M.P.1964.55.262
Akt utracił moc Wersja od: 23 sierpnia 1969 r.
§ 3.
1.
Sposób unowocześnienia wyrobu, polepszenia jakości i przejścia na zmodernizowaną produkcję wyrobu na poziomie wymaganego standardu techniczno-eksploatacyjnego, przy zachowaniu wymagań bezpieczeństwa i higieny pracy oraz zachowaniu wymagań pełnej zdrowotności w odniesieniu do środków spożywczych, należy w każdym wypadku uzasadnić rachunkiem ekonomicznym. Rachunek powinien wykazać ekonomiczną celowość tego przedsięwzięcia i odpowiednio wyższą przydatność techniczno-eksploatacyjną lub rynkową (eksportową) nowego lub zmodernizowanego wyrobu oraz inne korzyści przewidziane z tego tytułu dla producenta, odbiorców wyrobów i gospodarki narodowej. Kalkulacja ekonomiczna powinna być przeprowadzona możliwie w sposób kompleksowy, tj. zarówno w zakresie kosztów wytwarzania, jak również w stosunku do potrzebnych nakładów inwestycyjnych, importu, kosztów eksploatacji (użytkowania) i warunków obrotu zagranicznego.2.
Przewidziane wyżej prace mają szczególne znaczenie przy wprowadzaniu specjalizacji produkcji. Dlatego zjednoczenia wiodące zobowiązane są do objęcia tymi pracami nie tylko wyrobów produkowanych w przedsiębiorstwach zgrupowanych, ale również półwyrobów i elementów wyrobów dostarczanych w ramach kooperacji.3.
Wykaz wyrobów, których jakość wymaga poprawienia, powinien być opracowany w porozumieniu z głównymi odbiorcami oraz podany do wiadomości ministerstwa i w miarę potrzeby aktualizowany. Przy wyrobach o ustalonym standardzie techniczno-eksploatacyjnym należy podać termin końcowy aktualności dotychczasowego standardu wyrobu.4.
Kalkulacja kosztów powinna być rewidowana równocześnie z wprowadzeniem w wyrobach zmian (pogorszeniem lub polepszeniem) powodujących zmiany jakości, jeśli wiążą się one ze zmianą kosztów wytwarzania.