§ 3. - Skażanie spirytusu i obrót spirytusem.

Monitor Polski

M.P.1972.38.211

Akt utracił moc

Wersja od: 2 sierpnia 1972 r.

§  3.

1. Skażanie spirytusu polega na dodaniu domieszek zmieniających jego smak, zapach lub zabarwienie w taki sposób, aby bez zmiany innych istotnych właściwości spirytus stał się niezdatny do spożycia. Środki skażenia dostarcza nabywca na własny koszt. Przed zastosowaniem środków skażenia powinny być one zbadane na koszt nabywcy spirytusu przez laboratorium zakładu wydającego spirytus.

2. Skażanie spirytusu, poza spirytusem przeznaczonym do przerobu na ocet, odbywa się przy odbiorze w zakładach przemysłu spirytusowego. Spirytus przeznaczony do przerobu na ocet skaża się w octowniach.

3. Skażanie spirytusu odbywa się w każdym wypadku przy udziale inspektora szczególnego nadzoru podatkowego, przy czym skażania spirytusu w miejscu jego odbioru, jak też w zakładzie nabywcy, dokonują upoważnieni do tych czynności pracownicy.