Oddział 1 - Przepisy ogólne. - Rozwój w latach 1965-1970 pracy nakładczej, wykonywanej na zlecenie jednostek gospodarki uspołecznionej.

Monitor Polski

M.P.1965.46.255

Akt utracił moc

Wersja od: 24 września 1965 r.

1.

Przepisy ogólne.

§  1.

1. Uchwała dotyczy pracy nakładczej, organizowanej przez produkcyjne, usługowe i handlowe przedsiębiorstwa państwowe, podporządkowane ministrom lub prezydiom rad narodowych.

2. Jednostki spółdzielcze zrzeszone w centralnych organizacjach spółdzielczych oraz zakłady własne tych organizacji, jak również organizacje społeczne prowadzące działalność gospodarczą na podstawie zezwoleń Ministra Finansów zorganizują pracę nakładczą na zasadach określonych w niniejszej uchwale.

§  2.

1. Pracą nakładczą w rozumieniu niniejszej uchwały jest zarobkowe wykonywanie przez osoby fizyczne na zlecenie i na rachunek jednostek gospodarki uspołecznionej (nakładców) następujących czynności:

1) wytwarzanie artykułów, przedmiotów lub ich części z materiałów powierzonych przez nakładcę,

2) wykańczanie, uszlachetnianie, naprawa i konserwacja artykułów, przedmiotów lub ich części oraz świadczenie innych usług.

2. Osoby wykonujące czynności, o których mowa w ust. 1, mogą wykorzystywać:

1) surowce własne, będące przedmiotem skupu: słomę, wiklinę, trzcinę,

2) własne materiały pomocnicze.

3. Upoważnia się Przewodniczącego Komitetu Drobnej Wytwórczości do rozszerzenia w porozumieniu z właściwymi ministrami, odpowiedzialnymi za bilansowanie i rozdział materiałów objętych bilansami, oraz Ministrem Finansów listy surowców wymienionych w ust. 2 pkt 1.

4. Osoby wykonujące pracę nakładczą mogą pracować w dowolnie wybranym przez siebie czasie, w mieszkaniu własnym lub w innym miejscu, uzgodnionym z nakładcą, osobiście lub przy pomocy członków rodziny, pozostających z nimi we wspólnym gospodarstwie domowym.

5. W razie użycia do pracy określonej w ust. 1 własnych surowców lub materiałów pomocniczych nakładca przy wypłacie należności za wykonaną pracę obowiązany jest zwrócić wykonującemu pracę nakładczą wartość zużytego materiału, obliczoną według obowiązujących w stosunku do danego artykułu, przedmiotu czy usługi norm zużycia materiałów, przy czym do surowców wymienionych w ust. 2 pkt 1 powinny być stosowane ceny skupu obowiązujące jednostki gospodarki uspołecznionej, a do materiałów wymienionych w ust. 2 pkt 2 - ceny detaliczne.

6. Osoby wykonujące pracę nakładczą na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej otrzymują:

1) wynagrodzenie, obliczone według stawki jednostkowej ustalonej za określoną pracę,

2) zwrot ustalonych w umowie kosztów, poniesionych przy wykonaniu pracy, pokrywanych ze środków obrotowych przedsiębiorstwa, przy czym koszty te mogą obejmować wydatki na energię elektryczną (siłę), opał, konserwację maszyn i urządzeń oraz transport surowców i wyrobów gotowych.

Szczegółowe przepisy regulujące rozliczenia przedsiębiorstw z osobami wykonującymi pracę nakładczą wydadzą zainteresowani ministrowie (kierownicy urzędów centralnych).

7. Zobowiązuje się Przewodniczącego Komitetu Drobnej Wytwórczości do uzupełnienia w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej uchwały przepisów rozporządzenia Ministra Przemysłu Drobnego i Rzemiosła z dnia 27 czerwca 1956 r. w sprawie określenia istotnych cech pracy chałupniczej, przemysłu domowego i ludowego jako zatrudnień zarobkowych wyłączonych spod przepisów prawa przemysłowego (Dz. U. z 1956 r. Nr 30, poz. 144 i z 1960 r. Nr 42, poz. 258) w zakresie ustalenia istotnych cech pracy nakładczej zgodnie z przepisami niniejszego paragrafu.