Rozdział 5 - Środki do zapewnienia realizacji zadań w zakresie rozwoju usług dla ludności. - Rozwój usług dla ludności w latach 1961-1965.

Monitor Polski

M.P.1960.55.262

Akt utracił moc

Wersja od: 16 lutego 1963 r.

V.

Środki do zapewnienia realizacji zadań w zakresie rozwoju usług dla ludności.

§ 22. Zobowiązuje się Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów do ustalenia w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu Drobnej Wytwórczości do dnia 1 sierpnia 1960 r. zasad pokrywania potrzeb w dziedzinie zaopatrzenia materiałowego zakładów świadczących usługi dla ludności.

§  23.

1. 6 Zobowiązuje się ministrów (kierowników urzędów centralnych), w których resortach produkowane są artykuły trwałego użytku na potrzeby ludności lub były produkowane takie artykuły, a następnie produkcja ich została zaniechana, do uzupełnienia sukcesywnie normatywów części zamiennych, niezbędnych do remontów i napraw tych artykułów będących w użyciu ludności, oraz do zapewnienia produkcji części zamiennych zgodnie z tymi normatywami.

2. Zobowiązuje się Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów do określenia w projekcie planu pięcioletniego na lata 1961-1965 zadań dla resortów w zakresie produkcji części zamiennych do artykułów trwałego użytku oraz właściwych ministrów do wykonania tych zadań.

3. Zobowiązuje się Ministra Handlu Zagranicznego do terminowej realizacji importu części zamiennych do importowanych artykułów trwałego użytku na podstawie zapotrzebowań składanych przez dystrybutorów krajowych i w ramach ich limitów importowych na dany rok.

§ 24. Zobowiązuje się Ministra Handlu Wewnętrznego oraz prezydia rad narodowych do rozszerzenia sprzedaży części zamiennych do artykułów rynkowych trwałego użytku dla zakładów wykonujących usługi oraz dla ludności.

§  25.

1. Zobowiązuje się Przewodniczącego Komitetu Drobnej Wytwórczości do ustalenia sukcesywnie do końca 1961 r. w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami i centralnymi organizacjami spółdzielczymi wykazów maszyn i urządzeń dla usług, które powinny być produkowane w kraju lub sprowadzane z zagranicy.

2. Zobowiązuje się Komitet Drobnej Wytwórczości, prezydia rad narodowych, Ministra Przemysłu Ciężkiego i innych właściwych ministrów do uruchomienia produkcji maszyn i urządzeń dla celów usługowych oraz części zamiennych dla tych maszyn i urządzeń na podstawie zgłoszonego przez Przewodniczącego Komitetu Drobnej Wytwórczości wykazu maszyn i urządzeń dla usług, o których mowa w ust. 1.

3. Zobowiązuje się Komitet Drobnej Wytwórczości, właściwych ministrów, prezydia rad narodowych oraz centralne organizacje spółdzielcze do uwzględnienia w planach importu maszyn i urządzeń określonych w wykazie, wymienionym w ust. 1, których produkcja nie zostanie podjęta w kraju.

§ 26. Zobowiązuje się Przewodniczącego Komitetu Drobnej Wytwórczości do opracowania sukcesywnie w ciągu jednego roku od wejścia w życie uchwały zestawów typowego wyposażenia zakładów usługowych w zakresie najważniejszych specjalności usługowych i zorganizowania dostaw kompletów tych zestawów dla jednostek prowadzących działalność usługową.

§ 27. 7

1. Prezydia rad narodowych oraz centralne związki spółdzielcze obowiązane są zapewnić zorganizowanie - sukcesywnie do końca 1965 r. --- wzorcowych zakładów usługowych oraz pawilonów usługowych, w których skoncentrowane byłoby świadczenie różnego rodzaju usług dla ludności w większych i mniejszych miastach, a także spowodować przestawienie małych i średnich zakładów produkcyjnych, nie posiadających ustalonej specjalizacji produkcyjnej, na działalność usługową, a tam gdzie jest to uzasadnione - na duże wyspecjalizowane jednostki, świadczące usługi w sposób maksymalnie zmechanizowany.

2. Przewodniczący Komitetu Drobnej Wytwórczości zapewni opracowanie - sukcesywnie do końca 1963 r. - kart zakładów usługowych, określających podstawowe wskaźniki ekonomiczno-techniczne zakładów usługowych poszczególnych branż, normatywów technicznych projektowania oraz projektu - w kilku wariantach - pawilonów usługowych, dostosowanych do różnych ośrodków mieszkalnych (małe osiedla, wsie, okolice dużych miast).

§  28.

1. 8 W celu zapewnienia wykonania zadań w dziedzinie usług dla ludności zobowiązuje się Komitet Drobnej Wytwórczości do ustalenia wytycznych w przedmiocie wydzielenia przez poszczególne organizacje drobnej wytwórczości - w planie pięcioletnim na lata 1961-1965 - nakładów inwestycyjnych w dziedzinie usług w wysokości co najmniej 18% sumy limitów nakładów inwestycyjnych ustalonych dla jednostek drobnej wytwórczości, objętych zakresem działania Komitetu Drobnej Wytwórczości.

2. Zobowiązuje się właściwych ministrów, w których zakresie działania powinna być rozwijana działalność w dziedzinie usług dla ludności - do wydzielenia kwot na nakłady inwestycyjne w dziedzinie usług.

3. Podział kwot, o których mowa w ust. 1 i 2, między poszczególne województwa powinien być dokonany w porozumieniu z prezydiami wojewódzkich rad narodowych.

4. Nie wykorzystane fundusze przeznaczone na inwestycje usługowe nie mogą być użyte na inne inwestycje.

§  29.

1. Zobowiązuje się prezydia wojewódzkich rad narodowych do uwzględnienia w planach inwestycyjnych budownictwa mieszkaniowego nowych lokali usługowych o łącznej powierzchni około 292 tys. m² w ramach budownictwa prowadzonego przez dyrekcje budowy osiedli robotniczych przez uspołecznione zakłady pracy oraz przez spółdzielnie mieszkaniowe zgodnie z wykazem stanowiącym załącznik nr 2 do niniejszej uchwały.

2. Zobowiązuje się prezydia wojewódzkich rad narodowych do określenia rozmiarów powierzchni, jaką mają przekazać w poszczególnych latach w ramach łącznej powierzchni ustalonej w załączniku nr 2 na lata 1961-1965 grupy inwestorów wymienionych w ust. 1.

3. Zobowiązuje się ministrów, centralne organizacje spółdzielcze i inne jednostki uspołecznione prowadzące działalność usługową do podejmowania adaptacji i budowy zakładów usługowych, których sieć zostanie uzgodniona z prezydiami wojewódzkich rad narodowych.

4. Zobowiązuje się prezydia rad narodowych do zapewnienia lokalizacji budownictwa na cele usługowe i do przekazywania jednostkom usługowym odpowiednich działek budowlanych. Przekazanie działek budowlanych na rzecz usługowych jednostek gospodarki uspołecznionej powinno następować nieodpłatnie.

§ 30. W celu pobudzenia przedsiębiorstw państwowego przemysłu terenowego podległych radom narodowym do organizowania nowych zakładów usługowych i zwiększenia zdolności w zakresie świadczenia usług w istniejących jednostkach gospodarczych przyznaje się następujące ulgi:

- zwalnia się od podatku od operacji nietowarowych i od wpłat z zysku obroty i zyski osiągnięte przez nowo zorganizowane zakłady przedsiębiorstw państwowego przemysłu terenowego podległych radom narodowym, których zadaniem jest świadczenie usług dla ludności - pod warunkiem że ewidencja księgowa działalności tych zakładów będzie zapewniać określenie obrotów i wyników z tytułu świadczonych usług:

a) na terenie województw: koszalińskiego, olsztyńskiego, opolskiego, szczecińskiego, wrocławskiego (z wyjątkiem m. Wrocławia) i zielonogórskiego oraz na terenie powiatów: ełckiego, gołdapskiego, oleckiego - województwa białostockiego, elbląskiego, kwidzyńskiego, lęborskiego, malborskiego, nowodworsko-gdańskiego, sztumskiego - województwa gdańskiego, pilskiego - województwa poznańskiego, leskiego i ustrzyckiego - województwa rzeszowskiego - na okres 3 lat od chwili rozpoczęcia działalności;

b) na terenach nie wymienionych pod lit. a), z wyjątkiem miast: Bydgoszczy, Gdańska, Gdyni, Sopotu, Katowic, Krakowa, Łodzi, Poznania, Warszawy i Wrocławia - na okres 2 lat od chwili rozpoczęcia działalności;

c) na terenie miast: Bydgoszczy, Gdańska, Gdyni, Sopotu, Katowic, Krakowa, Łodzi, Poznania, Warszawy i Wrocławia w zakresie następujących usług: naprawy odbiorników radiowych i telewizyjnych, naprawy elektrotechnicznego sprzętu gospodarstwa domowego, naprawy instalacji elektrycznych, gazowych, wodociągowo-kanalizacyjnych, centralnego ogrzewania, naprawy (nicowania) odzieży i bielizny, naprawy obuwia na spodach nieskórzanych oraz w zakresie drobnych remontów mieszkań dla ludności - na okres 2 lat od chwili rozpoczęcia działalności.

§  31.

1. W celu pobudzenia spółdzielni pracy do organizowania nowych zakładów usługowych i zwiększenia zdolności w zakresie świadczenia usług w istniejących spółdzielniach pracy przyznaje się następujące ulgi:

1) zwalnia się od podatku od operacji nietowarowych i od podatku dochodowego obroty i zyski osiągnięte przez nowo zorganizowane spółdzielnie pracy oraz nowo zorganizowane zakłady usługowe w istniejących spółdzielniach pracy, których zadaniem jest świadczenie usług dla ludności - na warunkach, obszarach i na okresy czasu wyszczególnione w § 30, z tym że warunek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji nie ma zastosowania do usługowych zakładów spółdzielczych, objętych zryczałtowanym opodatkowaniem;

2) 9 spółdzielniom pracy, które w okresie do dnia 31 grudnia 1965 r. poniosą nakłady inwestycyjne, związane z rozszerzeniem zakresu usług dla ludności, przyznaje się ulgi inwestycyjne, pod warunkiem stwierdzenia przez prezydium właściwej powiatowej (miejskiej, dzielnicowej) rady narodowej, że dana inwestycja jest zgodna z pożądanym kierunkiem rozwoju usług na danym terenie, i po stwierdzeniu, że amortyzacja nakładów wymaga dłuższego okresu niż 3 lata;

3) spółdzielniom pracy świadczącym usługi dla ludności, które zatrudniają uczniów na podstawie pisemnej umowy o naukę, zawartej i zarejestrowanej zgodnie z obowiązującymi przepisami, przysługuje ulga w podatku dochodowym bądź w podatku od operacji nietowarowych; ulgę tę stosuje się przez potrącenie kwoty 3000 zł z należności podatkowych za pierwszy rok podatkowy, w którym zatrudniono w charakterze robotnika wyszkolonego w danej spółdzielni ucznia.

2. Zaleca się dalsze sukcesywne wprowadzanie przez Ministra Finansów w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu Drobnej Wytwórczości form zryczałtowanego podatku dla zakładów usługowych spółdzielni pracy w branżach i na terenach, gdzie to okaże się uzasadnione.

3. 10 Przepisy ust. 1 i 2 odnoszą się odpowiednio także do innych spółdzielni i ich związków w zakresie świadczonych przez nie usług dla ludności.

§ 32. Rozciąga się obniżoną o 30% skalę podatku od wynagrodzeń na wszystkich pracowników zatrudnionych w wyodrębnionych zakładach usługowych prowadzonych przez jednostki gospodarki uspołecznionej.

§  33.

1. W celu zwiększenia osobistego zainteresowania osób zatrudnionych w wymienionych w uchwale rzemieślniczych usługach dla ludności:

1) rozszerza się ulgi podatkowe z tytułu szkolenia uczniów określone w rozporządzeniach Ministra Finansów z dnia 27 lipca 1959 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 267 i 268) dla usługowych warsztatów rzemieślniczych:

- w zakładach nie zatrudniających najemnego pracownika na drugiego ucznia wyszkolonego przez dany zakład,

- na zakłady zatrudniające jednego pracownika najemnego także wtedy, gdy ten pracownik nie został wyszkolony przez dany zakład;

2) rozszerza się karty podatkowe na następujące rodzaje specjalności rzemiosł w zakresie usług dla ludności:

- elektromechanika grzejnicza,

- farbiarstwo - chemiczne czyszczenie odzieży,

- mechanika maszyn do szycia;

3) rozszerza się karty podatkowe w zakresie usług dla ludności do następujących górnych klas miejscowości, dostosowując wysokość opłat za te karty do wysokości ryczałtów kwotowych ustalonych tabelami tych ryczałtów:

- bieliźniarstwo - cały kraj

- blacharstwo naczyniowe - cały kraj

- elektromechanika grzejnicza - cały kraj

- farbiarstwo - chemiczne czyszczenie odzieży - cały kraj

- hafciarstwo - cały kraj

- malarstwo - do 25.000 mieszkańców

- kowalstwo - do 25.000 mieszkańców

- mechanika maszyn do szycia - cały kraj

- radiomechanika - cały kraj

- ślusarstwo - naprawa rowerów - cały kraj

- zegarmistrzostwo - do 25.000 mieszkańców;

4) rozszerza się karty podatkowe na niektóre rodzaje rzemiosł i na niektóre klasy miejscowości również przy zatrudnieniu jednego najemnego pracownika na podstawie ustalonych dla tych rzemiosł i dla tych klas miejscowości ryczałtów określonych w tabelach ryczałtów kwotowych.

2. Upoważnia się Ministra Finansów do rozszerzenia w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu Drobnej Wytwórczości ulg, o których mowa w ust. 1 pkt 1, na zakłady zatrudniające dwóch pracowników najemnych i dwóch uczniów wyszkolonych przez dany zakład - w odniesieniu do rzemieślniczych zakładów usługowych czynnych na niektórych terenach w zakresie niektórych rodzajów działalności gospodarczej.

§ 34. Minister Finansów wyda szczegółowe przepisy w zakresie zasad i trybu udzielania ulg przewidzianych w §§ 30-33.

§  35.

1. Zobowiązuje się Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych do opracowania w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu Drobnej Wytwórczości w terminie 3 miesięcy od wejścia w życie uchwały - projektu przepisów w sprawie reformy składek za ubezpieczenia społeczne w zakładach usługowych.

2. Zobowiązuje się Komitet Pracy i Płac do opracowania w ciągu 2 miesięcy od wejścia w życie uchwały - projektu przepisów w sprawie zaopatrzeń emerytalnych oraz innych świadczeń z ubezpieczeń społecznych z tytułu pracy w spółdzielczych zakładach usługowych, działających na podstawie systemu zryczałtowanych podatków.

§  36.

1. Zobowiązuje się Ministra Oświaty do opracowania w terminie 3 miesięcy od wejścia w życie uchwały w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu Drobnej Wytwórczości, innymi zainteresowanymi ministrami oraz z Centralną Radą Związków Zawodowych i centralnymi organizacjami spółdzielczymi programu szkolenia zawodowego młodej kadry rzemieślniczej, zapewniającego w pełni realizację zadań określonych w uchwale.

2. Zobowiązuje się Przewodniczącego Komitetu Drobnej Wytwórczości, właściwych ministrów oraz centralne organizacje spółdzielcze realizujące działalność usługową do zapewnienia wzrostu szkolenia uczniów w dziedzinie usług, zgodnie z programem szkolenia, o którym mowa w ust. 1.

§ 37. Zobowiązuje się Przewodniczącego Komitetu Pracy i Płac do opracowania w terminie 6 miesięcy od wejścia w życie uchwały - na wniosek właściwych ministrów i centralnych organizacji spółdzielczych oraz w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych - jednolitego branżowego systemu wynagradzania pracowników zatrudnionych przy wykonywaniu usług, niezależnie od przynależności organizacyjnej uspołecznionych zakładów usługowych. Ujednolicony system wynagrodzeń powinien stwarzać zachętę dla pracowników do podejmowania pracy w zakładach świadczących usługi dla ludności.

§ 38. Zobowiązuje się Państwową Komisję Cen do opracowania w terminie trzech miesięcy od wejścia w życie uchwały - projektu uchwały Rady Ministrów w sprawie zasad i trybu ustalania cen na usługi świadczone na rzecz ludności z uwzględnieniem zasady decentralizacji decyzji, a w uzasadnionych przypadkach ustalania cen w drodze bezpośredniej umowy pomiędzy zamawiającym a wykonawcą.

§ 39. Wykonanie uchwały porucza się Przewodniczącemu Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, Przewodniczącemu Komitetu Drobnej Wytwórczości, właściwym ministrom, prezydiom rad narodowych oraz zarządom właściwych centralnych organizacji spółdzielczych.

§ 40. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

⁶ § 23 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 6 uchwały nr 34 z dnia 17 stycznia 1963 r. (M.P.63.13.68) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 16 lutego 1963 r.

⁷ § 27 zmieniony przez § 1 pkt 7 uchwały nr 34 z dnia 17 stycznia 1963 r. (M.P.63.13.68) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 16 lutego 1963 r.

⁸ § 28 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 8 uchwały nr 34 z dnia 17 stycznia 1963 r. (M.P.63.13.68) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 16 lutego 1963 r.

⁹ § 31 ust. 1 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 9 uchwały nr 34 z dnia 17 stycznia 1963 r. (M.P.63.13.68) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 16 lutego 1963 r.

¹⁰ § 31 ust. 3:

- dodany przez § 1 uchwały nr 89 z dnia 24 lutego 1961 r. (M.P.61.21.99) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 8 marca 1961 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 10 uchwały nr 34 z dnia 17 stycznia 1963 r. (M.P.63.13.68) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 16 lutego 1963 r.