§ 2. - Rekultywacja i zagospodarowanie gruntów przekształconych w związku z poszukiwaniem i eksploatacją kopalin.
Monitor Polski
M.P.1966.50.247
Akt utracił moc Wersja od: 15 maja 1969 r.
§ 2.
1.
Rekultywacja w rozumieniu uchwały oznacza przywrócenie gruntom określonym w § 1 zdolności produkcyjnej lub użytkowej przez wykonanie właściwych zabiegów technicznych i biologicznych.2.
Rekultywacja obejmuje również stosowanie wszelkich środków ograniczających do nieuniknionych rozmiarów przekształcenie gruntów na terenach objętych robotami określonymi w § 1. Dotyczy to przede wszystkim zachowania i regeneracji warstw urodzajnych ziemi oraz uregulowania stosunków wodnych.3.
Przez zagospodarowanie rozumie się wykonanie docelowych zabiegów zapewniających odpowiednie wykorzystanie zrekultywowanych gruntów dla gospodarki leśnej, rolnej, wodnej, komunalnej lub innej.4.
Wybór kierunku zagospodarowania jest uzależniony od geologicznych i hydrogeologicznych wyników badań podłoża i warstwy rekultywowanej, a także od warunków przyrodniczych, ekonomicznych, technicznych i społecznych. Zasadniczym kierunkiem zagospodarowania gruntów określonych w § 1 powinno być przeznaczenie ich pod uprawę rolną lub leśną.5.
Szczegółowy zakres zabiegów podejmowanych w celu rekultywacji i zagospodarowania gruntów określonych w § 1 oraz kryteria i tryb uznawania ich za zakończone określa załącznik nr 1 do uchwały.6.
Wykonanie zabiegów rekultywacyjnych na przekształconym gruncie, którego obszar przekracza 2 ha, z zakresu: 1)
odtwarzania gleb metodami technicznymi, 2)
uregulowania stosunków wodnych (wód powierzchniowych i gruntowych), 3)
wprowadzenia wstępnych uprawpowinno być oparte na dokumentacji wykonanej przez właściwe jednostki projektowania, a w uzasadnionych wypadkach przez jednostki naukowo-badawcze.