§ 1. - Realizacja uchwały Nr 109 Prezydium Rządu z dnia 21 lutego 1951 r. o oszczędności w budownictwie.

Monitor Polski

M.P.1951.A-26.326

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1951 r.

§  1.

1. Zgodnie z obowiązującymi przepisami inwestorzy centralni (w zakresie planu centralnego) i inwestorzy naczelni (w zakresie planów terenowych) obowiązani są do rozdziału globalnych zadań oszczędnościowych na poszczególne tytuły inwestycyjne.

2. W przypadkach gdy inwestor nadrzędny (centralny lub naczelny) nie przesłał inwestorowi bezpośredniemu zawiadomienia o wysokości zadania oszczędnościowego przeznaczonego do osiągnięcia w etapie projektowania - inwestor bezpośredni obowiązany jest wprowadzić do treści wniosków zamiennych zadania oszczędnościowe w wysokości co najmniej 3% dla budownictwa mieszkaniowego oraz co najmniej 5% dla budownictwa przemysłowego i innego nie mieszkaniowego.

3. Nadając klauzulę wykonalności inwestorzy centralni (w planie centralnym) oraz wojewódzkie komisje planowania gospodarczego (w planach terenowych z podziałem na inwestorów naczelnych) zewidencjonują oszczędność zadeklarowaną przez inwestorów we wnioskach zamiennych osobno dla okresu projektowania i osobno dla okresu realizacji inwestycji.

4. Oszczędność wykazywana we wnioskach zamiennych nie obejmuje obniżki kosztów, spowodowanej obniżką cen materiałów zaopatrzeniowych i inwestycyjnych dokonaną uchwałą Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1950 r. (Monitor Polski z 1951 r. Nr A-1, poz. 6).