§ 6. - Przyjmowanie do eksploatacji i przeprowadzania rozliczeń i analiz zrealizowanych zadań inwestycyjnych.

Monitor Polski

M.P.1971.36.230

Akt utracił moc

Wersja od: 7 lipca 1971 r.

§  6.

1. Inwestor zobowiązany jest do sporządzenia rozliczenia wykonanego zadania inwestycyjnego, zawierającego zestawienie i porównanie kosztu, cyklu realizacji i efektu gospodarczego w stosunku do wielkości planowanych w założeniach techniczno-ekonomicznych, będących podstawą włączenia do planu. Rozliczenie powinno być sporządzone najdalej w ciągu 60 dni od daty przyjęcia zadania do eksploatacji.

2. Rozliczenie, o którym mowa w ust. 1, powinno być sporządzone na podstawie wyników ujętych w protokole przyjęcia zadania inwestycyjnego do eksploatacji oraz na podstawie dokumentów ostatecznego rozliczenia finansowego (faktur).

3. Zestawienie wyników rozliczenia akceptuje dyrektor jednostki gospodarczej przyjmujący zadanie inwestycyjne. Rozliczenia dotyczące inwestycji branżowych wymagają ponadto zatwierdzenia przez dyrektora zjednoczenia (jednostki równorzędnej) nadzorującego inwestora.

4. Rozliczenie łącznie z odpisem protokołu przyjęcia zadania inwestycyjnego do eksploatacji powinno być przekazane jednostce nadrzędnej oraz oddziałowi banku finansującego inwestycje, a dotyczące zadań inwestycyjnych, których założenia techniczno-ekonomiczne były zatwierdzone przez właściwego ministra - również ministerstwu.

5. Rozliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy:

1) jednorocznych zakupów gotowych dóbr inwestycyjnych,

2) inwestycji zaliczanych do grupy "B",

3) prac geologiczno-rozpoznawczych.

6. Ministrowie (kierownicy urzędów centralnych) i prezydia wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) zobowiązani są do przedstawiania, w ramach sprawozdania rocznego z wykonania narodowego planu gospodarczego, wyników rozliczeń przyjętych do eksploatacji zadań inwestycyjnych uwzględniających:

1) zbiorcze wyniki osiągniętych efektów,

2) programy przedsięwzięć techniczno-organizacyjnych związane z usunięciem przyczyn hamujących pełne i efektywne wykorzystanie zdolności produkcyjnych.