Przestrzeganie obowiązku zamieszczania w dowodach osobistych adnotacji o zatrudnieniu.

Monitor Polski

M.P.1964.20.92

Akt utracił moc

Wersja od: 27 marca 1964 r.

PISMO OKÓLNE

PRZEWODNICZĄCEGO KOMITETU PRACY I PŁAC

z dnia 7 marca 1964 r.

w sprawie przestrzegania obowiązku zamieszczania w dowodach osobistych adnotacji o zatrudnieniu.

Na podstawie art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 13 kwietnia 1960 r. o utworzeniu Komitetu Pracy i Płac oraz o zmianach właściwości w dziedzinie ubezpieczeń społecznych, rent, zaopatrzeń i opieki społecznej (Dz. U. Nr 20, poz. 119) - ustala się, co następuje:

§  1.

1. W państwowych i spółdzielczych zakładach pracy oraz organizacjach społecznych o znaczeniu ogólnopaństwowym przestrzeganie obowiązku zamieszczania w dowodach osobistych (tymczasowych zaświadczeniach tożsamości) wpisów dotyczących przyjmowania do pracy i zwalniania (art. 11 pkt 3 dekretu z dnia 22 października 1951 r. o dowodach osobistych - Dz. U. z 1962 r. Nr 2, poz. 5) ciąży na osobach upoważnionych do przyjmowania pracowników do pracy oraz ich zwalniania.

2. Organizacje społeczne o znaczeniu ogólnopaństwowym, o których mowa w ust. 1, ustala zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 4 kwietnia 1962 r. w sprawie określenia organizacji społecznych obowiązanych do dokonywania wpisów w dowodach osobistych i tymczasowych zaświadczeniach tożsamości zatrudnionych u nich osób o dacie przyjęcia do pracy i zwolnienia (Monitor Polski Nr 32, poz. 149).

§ 2. Właściwe do spraw zatrudnienia organy prezydiów powiatowych (miejskich) rad narodowych oraz rad narodowych miast wyłączonych z województw, zwane dalej "organami zatrudnienia", przed skierowaniem do pracy osób poszukujących pracy sprawdzają w dowodzie osobistym lub tymczasowym zaświadczeniu tożsamości tych osób zamieszczenie wpisu, zawierającego datę zwolnienia z poprzedniego miejsca pracy.

§  3.

1. Jeżeli osoba poszukująca pracy nie posiada wpisu w dowodzie osobistym (tymczasowym zaświadczeniu tożsamości) o dacie zwolnienia z ostatniego miejsca pracy, organ zatrudnienia żąda przed wydaniem skierowania do pracy uzyskania takiego wpisu. Przepis niniejszy nie ma zastosowania, gdy zakład pracy, który powinien dokonać wpisu, uległ likwidacji.

2. Organ zatrudnienia może poprzestać na okazaniu przez poszukującego pracy świadectwa z poprzedniego miejsca pracy, gdy osoba poszukująca pracy:

1) była zatrudniona w zakładzie pracy nie posiadającym uprawnienia do dokonywania wpisów w dowodach osobistych (np. w każdym prywatnym zakładzie pracy),

2) wymieniła dowód osobisty po rozwiązaniu umowy o pracę.

3. Adnotacja w dowodzie osobistym (tymczasowym zaświadczeniu tożsamości) bądź okazanie świadectwa pracy nie jest wymagane przy kierowaniu do pracy osób, które po raz pierwszy przystępują do pracy.

§ 4. Organy zatrudnienia przy dokonywaniu kontroli w zakładach pracy w zakresie przestrzegania obowiązujących przepisów w dziedzinie zatrudnienia sprawdzają wyrywkowo, czy pracownicy zatrudnieni w kontrolowanych zakładach pracy mają wpisaną w dowodzie osobistym (tymczasowym zaświadczeniu tożsamości) datę przyjęcia do pracy.

§  5.

1. W razie stwierdzenia niezamieszczenia przez zakład pracy wpisów o dacie przyjęcia i zwolnienia z pracy, organ zatrudnienia przypomina zakładowi pracy o obowiązku zamieszczania tych wpisów i o sankcjach karnych za nieprzestrzeganie tego obowiązku.

2. W razie dwukrotnego stwierdzenia niedopełnienia przez zakład pracy takiego obowiązku, organ zatrudnienia zawiadamia o tym jednostkę nadrzędną nad zakładem pracy. Jeżeli wypadki niedokonywania wpisów występują nadal mimo interwencji, organ zatrudnienia kieruje do kolegium karno-administracyjnego wniosek o ukaranie osoby odpowiedzialnej w myśl przepisu art. 22 ust. 2 dekretu z dnia 22 października 1951 r. o dowodach osobistych.

§ 6. Wydziały zatrudnienia prezydiów wojewódzkich rad narodowych obowiązane są do przeprowadzania systematycznej kontroli przestrzegania przez podległe organy zatrudnienia zaleceń niniejszego pisma okólnego.