Przerachowanie na nowy pieniądz wpłat dokonanych przez płatników podatków.

Monitor Polski

M.P.1951.A-18.241

Akt nienormatywny

Wersja od: 7 marca 1951 r.

OKÓLNIK

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 31 stycznia 1951 r.

w sprawie przerachowania na nowy pieniądz wpłat dokonanych przez płatników podatków.

W związku z instrukcją Ministra Finansów z dnia 28 października 1950 r. w sprawie czynności kasowych urzędów, przedsiębiorstw i instytucji w związku ze zmianą systemu pieniężnego wyjaśnia się, co następuje:

Przepis § 5 powołanej instrukcji nakłada na osoby, obowiązane do wyliczenia się z sum zainkasowanych na rzecz urzędów, obowiązek złożenia rozliczenia i wpłacenia zainkasowanych sum w dniu 30 października 1950 r. wymieniając przykładowo jako obowiązanych do wykonania tych czynności inkasentów i poborców podatkowych.

Z uwagi na to, że poszczególne przepisy ustaw podatkowych, ustanawiające płatników podatków, nakładają na tych płatników obowiązek okresowego wyliczania się z pobranych na rzecz Państwa danin publicznych - powołany przepis § 5 instrukcji Ministra Finansów ma zastosowanie do płatników podatków: obrotowego, dochodowego, od wynagrodzeń, od nabycia praw majątkowych oraz opłaty skarbowej i S.F.O. Płatnicy ci obowiązani byli zatem złożyć rozliczenie i wpłacić pobrane kwoty w dniu 30 października 1950 r. do kasy organu finansowego bez względu na to: jakie terminy wpłat pobranych kwot przewidywały poszczególne przepisy podatkowe. Zachowanie powyższego terminu zwalnia płatnika od obowiązku wpłacenia różnicy wynikającej z przeliczenia pobranych kwot w stosunku sto złotych dotychczasowych równe trzem złotym nowym. Natomiast przekazanie pobranych kwot oraz wyliczenia (deklaracji) w terminie późniejszym pociąga za sobą obowiązek wyrównania różnicy zgodnie z brzmieniem zdania ostatniego § 5 powołanej instrukcji.