Przekazywanie i ochrona znaków geodezyjnych.

Monitor Polski

M.P.1970.33.263

Akt utracił moc
Wersja od: 19 października 1970 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH
z dnia 10 października 1970 r.
w sprawie przekazywania i ochrony znaków geodezyjnych.

Na podstawie art. 9 ust. 2 pkt 4 i art. 13 ust. 2 dekretu z dnia 13 czerwca 1956 r. o państwowej służbie geodezyjnej i kartograficznej (Dz. U. Nr 25, poz. 115) zarządza się, co następuje:
Ilekroć w zarządzeniu użyto określenia:

organ służby geodezyjnej - oznacza to jednostkę służby geodezyjnej prezydium powiatowej rady narodowej, rady narodowej miasta stanowiącego powiat lub dzielnicowej rady narodowej w mieście wyłączonym z województwa, a jeżeli w prezydium dzielnicowej rady narodowej jednostka taka nie została zorganizowana - jednostkę służby geodezyjnej prezydium rady narodowej miasta wyłączonego z województwa,

osoba władająca nieruchomością - oznacza to właściciela nieruchomości albo inną osobę fizyczną lub prawną, w której faktycznym władaniu znajduje się nieruchomość.

Przekazaniu pod ochronę podlegają:
1)
założone w terenie znaki punktów, wykonane z kamienia, betonu lub innego trwałego materiału, których istotną część stanowią centry znaków przeznaczone do oznaczania miejsca położenia poziomych i wysokościowych punktów osnów geodezyjnych oraz osnów grawimetrycznych i magnetycznych,
2)
przyjęte w charakterze znaku geodezyjnego elementy trwałe budynków i budowli, jak gałki, krzyże, maszty na wieżach, specjalnie zainstalowane tarcze, obeliski, cylindry, pręty itp.,
3)
wieże i sygnały triangulacyjne, znaki rozpoznawcze oraz specjalne rusztowania i inne urządzenia do ustawiania instrumentów pomiarowych lub wskazujące miejsca celu.
Nie podlegają przekazaniu pod ochronę:
1)
znaki celowo ukryte pod powierzchnią ziemi,
2)
znaki umieszczone na okres przejściowy, np. w związku z prowadzoną inwestycją,
3)
graniczne znaki nieruchomości, jak również graniczne znaki jednostek podziału administracyjnego, jeżeli nie są one równocześnie znakami osnów geodezyjnych,
4)
znaki umieszczone na terenach użytkowanych lub zastrzeżonych przez władze wojskowe.
Ochrona znaków ma na celu zabezpieczenie znaków przed zniszczeniem, uszkodzeniem lub przesunięciem.
Znak bezpośrednio po jego umieszczeniu w terenie przekazywany jest przez wykonawcę robót geodezyjnych pod ochronę osobie władającej nieruchomością. Z czynności przekazania znaku wykonawca sporządza protokół według ustalonego wzoru. Protokół podpisują wykonawca roboty geodezyjnej jako przekazujący i osoba władająca nieruchomością jako przejmująca znak pod ochronę.
1.
Osoba władająca nieruchomością ma obowiązek niezwłocznego zawiadomienia biura gromadzkiej rady narodowej lub organu prezydium miejskiej, dzielnicowej lub osiedlowej rady narodowej o zniszczeniu, uszkodzeniu lub przesunięciu znaku. Obowiązek zawiadomienia ciąży na osobie władającej nieruchomością również w wypadku, gdy stan zabudowy punktu geodezyjnego (wieży, sygnału lub innego urządzenia) zagraża bezpieczeństwu.
2.
Biuro gromadzkiej rady narodowej lub organ prezydium miejskiej rady narodowej miasta nie stanowiącego powiatu, dzielnicowej rady narodowej w mieście stanowiącym powiat albo rady narodowej osiedla przekazuje bezzwłocznie otrzymane zawiadomienie właściwemu organowi służby geodezyjnej.
1.
Nadzór nad ochroną znaków sprawuje terenowo właściwy organ służby geodezyjnej.
2.
Nadzór nad ochroną znaków obejmuje:
1)
przekazywanie znaków pod ochronę,
2)
sprawowanie ochrony znaków przez osoby władające nieruchomościami,
3)
przekazywanie zawiadomień o zniszczeniu, uszkodzeniu lub przesunięciu znaków.
Zasady przekazywania znaków punktów szczegółowych osnów geodezyjnych na terenach lasów państwowych, obszarach kolejowych, terenach zamkniętych obiektów przemysłowych i na terenach kopalń pod powierzchnią ziemi określają instrukcje resortowe, wydane w porozumieniu z Głównym Urzędem Geodezji i Kartografii.
1.
Organy służby geodezyjnej prowadzą ewidencję znaków punktów podstawowej i szczegółowej osnowy geodezyjnej, położonych na terenie ich działania, przechowują w swych składnicach niezbędne materiały oraz aktualizują mapy przeglądowe i zbiory opisów topograficznych osnów geodezyjnych na podstawie materiałów dotyczących robót bieżących.
2.
Jednostki służby geodezyjnej resortu komunikacji oraz resortu leśnictwa i przemysłu drzewnego wykonują zadania, o których mowa w ust. 1, w stosunku do znaków umieszczonych na obszarze kolejowym i terenach państwowego gospodarstwa leśnego, łącznie ze znakami umieszczonymi na granicy gruntów tych jednostek.
1.
Inwentaryzację znaków podstawowej osnowy geodezyjnej przeprowadza Główny Urząd Geodezji i Kartografii.
2.
Inwentaryzację znaków punktów szczegółowych osnów geodezyjnych przeprowadzają:
1)
jednostki służby geodezyjnej resortu leśnictwa i przemysłu drzewnego - na terenach państwowego gospodarstwa leśnego,
2)
jednostki służby geodezyjnej resortu komunikacji - na obszarze kolejowym i pasach drogowych,
3)
organy służby geodezyjnej - na pozostałych terenach.
1.
Główny Urząd Geodezji i Kartografii przeprowadza przeglądy znaków punktów podstawowej osnowy poziomej i znaków punktów sieci grawimetrycznej i magnetycznej, przeglądy znaków punktów podstawowej osnowy wysokościowej oraz konserwuje i odtwarza znaki punktów podstawowej osnowy geodezyjnej.
2.
Organy służby geodezyjnej przeprowadzają przeglądy znaków punktów szczegółowej osnowy poziomej i wysokościowej oraz konserwują i odtwarzają znaki szczegółowych osnów geodezyjnych, z wyłączeniem znaków umieszczonych na obszarze kolejowym i terenach państwowego gospodarstwa leśnego.
3.
Jednostki służby geodezyjnej resortu komunikacji oraz resortu leśnictwa i przemysłu drzewnego przeprowadzają, odpowiednio na obszarze kolejowym i terenach państwowego gospodarstwa leśnego, przeglądy znaków punktów szczegółowej osnowy poziomej i osnowy wysokościowej oraz konserwują i odtwarzają te znaki.
4.
Przeglądy, konserwacje i odtwarzanie znaków przeprowadza się w ramach planów rocznych oraz doraźnie w miarę potrzeby na podstawie zgłoszeń wykonawców robót i zawiadomień osób władających nieruchomością.
Zasady ewidencji, inwentaryzacji, przeglądów, konserwacji i odtwarzania znaków określi instrukcja Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii wydana w porozumieniu z zainteresowanymi resortami.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem 1 listopada 1970 r.