Praktyka absolwentów średnich szkół zawodowych.

Monitor Polski

M.P.1956.57.621

Akt utracił moc
Wersja od: 12 lipca 1956 r.

UCHWAŁA NR 239
PREZYDIUM RZĄDU
z dnia 14 maja 1956 r.
w sprawie praktyki absolwentów średnich szkół zawodowych.

Ze względu na to, że do prawidłowego wykonywania pracy na przeważającej ilości stanowisk inżynieryjno-technicznych i równorzędnych, wymagających średniego wykształcenia zawodowego, potrzebne jest ponadto doświadczenie praktyczne, Prezydium Rządu uchwala, co następuje:
1.
Absolwenci średnich szkół zawodowych obowiązani są odbyć praktykę przed objęciem stanowisk inżynieryjno-technicznych i równorzędnych wymagających doświadczenia praktycznego, które określą właściwi ministrowie (kierownicy urzędów centralnych).
2.
Okres odbywania praktyki nie powinien przekraczać jednego roku.
3.
Dyrektorzy przedsiębiorstw (kierownicy zakładów pracy) mogą przedłużyć do lat dwóch praktykę w produkcji o trudnych i niebezpiecznych procesach technologicznych.
4.
Okres odbywania praktyki zalicza się do okresu wykonywania obowiązku przewidzianego w art. 1 ustawy z dnia 7 marca 1950 r. o planowym zatrudnianiu absolwentów średnich szkół zawodowych oraz szkół wyższych (Dz. U. Nr 10, poz. 106).
Ministrowie (kierownicy urzędów centralnych) ustalą:
1)
wykaz stanowisk pracy lub grup stanowisk pracy, do objęcia których wymagane jest uprzednio odbycie praktyki przez absolwentów średnich szkół zawodowych,
2)
szczegółowy program odbywania praktyki zawierający określenie stanowisk roboczych, prac wykonywanych oraz harmonogram pracy na poszczególnych stanowiskach.
Kierownicy zakładów pracy, w których absolwenci średnich szkół zawodowych odbywają praktykę, wyznaczą osoby, które będą sprawowały opiekę nad absolwentami w okresie odbywania przez nich praktyki i będą odpowiedzialne za prawidłowy przebieg tej praktyki.
1.
W okresie odbywania praktyki na stanowiskach robotników stosunek pracy absolwentów normują przepisy dotyczące pracy robotników.
2.
W okresie praktyki na stanowiskach robotników absolwenci otrzymują zryczałtowane wynagrodzenie w wysokości przewidzianej dla najniższej grupy uposażenia pracowników inżynieryjno-technicznych (równorzędnych). Wynagrodzenie powinno być wypłacane w terminach dwutygodniowych (art. 32 rozporządzenia z dnia 16 marca 1928 r. o umowie o pracę robotników).
3.
Na wniosek absolwenta należy mu przyznać wynagrodzenie za pracę zgodnie ze stawką płacową wynikającą z kategorii zaszeregowania stanowiska pracy, na którym odbywa praktykę, wraz z dodatkami płacowymi przywiązanymi do tego stanowiska.
Ministrowie (kierownicy urzędów centralnych) mogą upoważnić:
a)
dyrektorów centralnych zarządów (jednostek równorzędnych) do ustalenia wykazu stanowisk pracy, do objęcia których wymagane jest odbycie praktyki, oraz programu odbywania tej praktyki,
b)
dyrektorów przedsiębiorstw (kierowników zakładów pracy) do skrócenia czasu trwania praktyki absolwentom, którym ze względu na wyniki ich pracy i stopień opanowania zagadnień będących przedmiotem ich pracy można powierzyć stanowiska pracy, do objęcia których wymagane było odbycie praktyki.
Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.