§ 2. - Powszechna rewizja założeń i dokumentacji projektowo-kosztorysowej inwestycji planu 5-letniego na lata 1961-1965.

Monitor Polski

M.P.1960.61.288

Akt utracił moc

Wersja od: 30 czerwca 1960 r.

§  2.

1. Przy rewizji założeń konkretnych inwestycji należy w szczególności zwrócić uwagę na następujące zagadnienia:

- prawidłowość ustalonego zapotrzebowania na dany produkt lub usługę,

- stwierdzenie niezbędności i na podstawie analizy ekonomicznej efektywności stwierdzenie opłacalności uruchomienia lub zwiększenia produkcji danych wyrobów lub świadczenia danych usług ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień handlu zagranicznego,

- w oparciu o szczegółowe zbadanie zdolności produkcyjnych lub usługowych istniejących zakładów, między innymi w oparciu o wyniki powszechnej inwentaryzacji ustalenie możliwości uzyskania przyrostu produkcji lub usług w drodze bezinwestycyjnej lub najmniej kapitałochłonnej przez zastosowanie posunięć organizacyjno-technicznych, modernizację, rekonstrukcję bądź rozbudowę istniejących zakładów lub obiektów i w związku z tym możliwości zrezygnowania z nowych inwestycji. Ponadto należy zbadać możliwość lepszego wykorzystania zdolności produkcyjnych zakładów nie rozbudowywanych i przez przesunięcie programu produkcji podstawowej lub pomocniczej na te zakłady - zrezygnowania z nowych inwestycji lub ograniczenia ich w zakładach przewidzianych pierwotnie do rozbudowy. Między innymi należy badać możliwość wykorzystania istniejących obiektów pomocniczych, takich jak narzędziownie, warsztaty remontowe, odlewnie itp., w czynnych zakładach i ograniczenia tych inwestycji w zakresie nowych lub rozbudowywanych zakładów. Badania te należy przeprowadzić zarówno na płaszczyźnie określonej branży, gałęzi, jak i w skali danego województwa lub powiatu; w szczególności badania powyższe powinny koncentrować się na kontynuowaniu zadań przemysłu kluczowego i przemysłu terenowego, jak też powinny uwzględnić wszechstronnie wykorzystanie zdolności produkcyjnych i usługowych wszystkich zakładów na danym terenie. Należy przy tym przestrzegać zasady, że realizacja nowych inwestycji dopuszczalna jest tylko wtedy, gdy inne drogi zwiększenia zdolności produkcyjnych zostały już wyczerpane lub okazały się nieopłacalne;

- optymalność przyjętej wielkości zakładu lub obiektu z uwzględnieniem warunków surowcowych oraz wielkości terenu obsługiwanego przez dany zakład;

- prawidłowość przyjętego asortymentu produkcji z uwzględnieniem zagadnień specjalizacji i kooperacji oraz potrzeb handlu zagranicznego;

- prawidłowość wyboru lokalizacji;

- zapewnienie niezbędnych zasobów surowcowych dla zakładów bazujących na kopalinach, surowcach rolniczych, leśnych itp. oraz prawidłowość wyboru surowców;

- prawidłowe rozmieszczenie w czasie budowy poszczególnych zakładów i obiektów z uwzględnieniem zasady koncentracji inwestycji, maksymalnego skrócenia cykli budowy oraz realności pokrycia finansowego i materiałowego;

- właściwy zakres inwestycji towarzyszących, niezbędnych dla działalności danego zakładu, oraz inwestycji produkcyjnych i usługowych bazujących na odpadach i usługach tego zakładu;

- stosowanie rachunku efektywności inwestycji jako jednego z podstawowych kryteriów przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych; w szczególności analiza efektywności inwestycji powinna uwzględnić porównanie efektów uzyskiwanych w formie zwiększenia produkcji z efektami inwestycji zamiennych, przynoszących oszczędności w zużyciu surowców albo też zamienialność inwestycji dających zwiększenie eksportu przez inwestycje zapewniające ograniczenie importu, zwłaszcza surowców.

2. Przy rewizji dokumentacji projektowo-kosztorysowej należy zwrócić uwagę w szczególności na następujące sprawy:

- wprowadzenie bardziej nowoczesnych i ekonomicznych rozwiązań technologicznych, bardziej wydajnych maszyn i urządzeń, przy równoczesnym w miarę możliwości ograniczeniu importu, w szczególności z krajów kapitalistycznych;

- zmniejszenie wielkości nakładów inwestycyjnych, a w szczególności zmniejszenie zakresu robót budowlanych przez ograniczenie obudowy, wyeliminowanie przerostów kubaturowych, stosowanie lżejszych konstrukcji itp.;

- zmniejszenie powierzchni terenów zakładów przemysłowych, osiedli mieszkaniowych, obiektów usługowych itp., między innymi przez zwiększenie wskaźnika zabudowy, scalenie budynków;

- zmniejszenie zakresu obiektów pomocniczych i usługowych oraz sieci energetycznych, komunikacyjnych i innych;

- stosowanie tańszych i niedeficytowych materiałów i konstrukcji, w szczególności w zakresie oszczędności stali;

- stosowanie w możliwie dużym zakresie kooperacji usług w szczególności w sąsiadujących ze sobą zakładach;

- obniżenie kosztów własnych produkcji projektowanych zakładów;

- zmniejszenie ilości zatrudnionych i uzyskanie w projektowanych zakładach wydajności na poziomie przodujących zakładów zagranicznych;

- zwiększenie zdolności produkcyjnych lub usługowych ponad poziom przyjęty w projektach w drodze stwierdzenia możliwości uzyskania wyższych wskaźników od zaprojektowanych oraz przez zlikwidowanie wąskich miejsc w poszczególnych wydziałach produkcyjnych i pomocniczych.

3. Przy przeprowadzaniu akcji rewizji założeń i dokumentacji projektowo-kosztorysowej należy zwrócić szczególną uwagę na te inwestycje i kierunki inwestowania, które mają poważny wpływ na wyniki handlu zagranicznego. W szczególności należy zbadać możliwość:

- rozszerzenia produkcji przeznaczonej na eksport;

- zmniejszenia zużycia surowców i półfabrykatów pochodzenia zagranicznego;

- ograniczenia zapotrzebowania inwestycyjnego na maszyny i urządzenia pochodzące z importu i zastąpienia ich maszynami i urządzeniami z produkcji krajowej;

- rozszerzenia produkcji zastępującej nieopłacalny import.

4. W ramach rewizji dokumentacji projektowo-kosztorysowej należy zbadać prawidłowość założonych terminów rozpoczynania i kończenia inwestycji oraz ich zgodność z obowiązującymi normatywami cyklu budowy, skracając planowany cykl realizacji przez przesunięcie terminów rozpoczęcia budowy obiektów przy jednoczesnym zachowaniu terminów ich zakończenia oraz dokonując odpowiednich przesunięć wewnątrz harmonogramu budowy zakładów, tak aby terminy oddania do eksploatacji zdolności produkcyjnych i usługowych ustalone w planie 5-letnim nie uległy opóźnieniu, a okres zamrożenia nakładów inwestycyjnych został maksymalnie ograniczony. Należy ponadto maksymalnie skracać okresy eksploatacji wstępnej.

5. W zakresie inwestycji pozaprzemysłowych, a w szczególności dla inwestycji komunikacyjnych, łączności, rolnictwa, gospodarki komunalnej i mieszkaniowej, inwestycji socjalno-kulturalnych itp., właściwi ministrowie powinni wydać z uwzględnieniem zawartych w niniejszej uchwale wytycznych - szczegółowe wytyczne i zalecenia dostosowane do specyfiki gospodarczej i organizacyjnej tych działów i gałęzi gospodarki narodowej.