Rozdział 3 - Zasady zbywania zbędnych pojazdów. - Postępowanie ze zbędnymi pojazdami samochodowymi.

Monitor Polski

M.P.1966.4.32

Akt utracił moc

Wersja od: 11 lutego 1966 r.

Rozdział  3

Zasady zbywania zbędnych pojazdów.

§  5.

1. Jednostka posiadająca pojazd zbędny z przyczyn określonych w § 3 ust. 2 przesyła jeden egzemplarz protokołu uznania pojazdu za zbędny jednostce nadrzędnej, która powinna w terminie trzech tygodni zlecić odpłatne przekazanie pojazdu innej jednostce.

2. Jeżeli jednostka nadrzędna nie wskaże nabywcy w terminie określonym w ust. 1 lub wskazany nabywca odmówi przyjęcia pojazdu, jednostka posiadająca zbędny pojazd powinna zgłosić ten pojazd, załączając jeden egzemplarz protokołu uznania pojazdu za zbędny, właściwemu ze względu na swą siedzibę wydziałowi komunikacji prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa), który w terminie trzech tygodni wskaże innego nabywcę spośród jednostek.

§ 6. Jeżeli postępowanie określone w § 5 nie da wyniku, jednostka posiadająca pojazd zbędny z przyczyn określonych w § 3 ust. 2 może go przekazać odpłatnie dowolnej jednostce (§ 1 ust. 1).

§  7.

1. Za zgodą jednostki nadrzędnej zbędny pojazd może być przekazany nieodpłatnie uprawnionym do szkolenia kierowców szkołom, placówkom wychowawczym i organizacjom społecznym dotowanym z budżetu Państwa; zbędny autobus może być ponadto przekazany nieodpłatnie jednostce obrony terytorialnej kraju.

2. Niezależnie od przepisu ust. 1 pojazd zbędny z przyczyn określonych w § 3 ust. 2 może być przekazany nieodpłatnie, za zgodą jednostki nadrzędnej, innej jednostce podporządkowanej tej samej jednostce nadrzędnej, co jednostka przekazująca.

3. Oprócz wypadków określonych w ust. 1 i 2 eksploatowane przez terenowe przedsiębiorstwo (zakład) gospodarki komunalnej i zbędne z przyczyn określonych w § 3 ust. 2:

1) służące do oczyszczania miast: samochód specjalny i samochód ciężarowy z nadwoziem specjalnym oraz

2) autobus komunikacji miejskiej,

- mogą być przekazane nieodpłatnie za zgodą właściwego prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa) innemu przedsiębiorstwu (zakładowi) gospodarki komunalnej prowadzącemu taką samą działalność.

4. Przepisy ust. 1-3 nie dotyczą samochodów pożarniczych zbędnych z przyczyn określonych w § 3 ust. 2; samochody takie mogą być przekazywane nieodpłatnie z zachowaniem przepisów § 5 uchwały nr 349 Rady Ministrów z dnia 8 listopada 1962 r. w sprawie podniesienia stanu bezpieczeństwa pożarowego w gospodarce narodowej (Monitor Polski Nr 86, poz. 402).

5. Przekazywanie pojazdów pomiędzy państwowymi jednostkami organizacyjnymi, wynikające z realizacji przepisów uchwały nr 287 Rady Ministrów z dnia 16 września 1964 r. w sprawie koncentracji i usprawnienia towarowego transportu samochodowego (Monitor Polski Nr 71, poz. 334), następuje nieodpłatnie z zachowaniem przepisów § 6 ust. 4 tej uchwały.

§  8.

1. Dysponowanie, o którym mowa w § 5 ust. 1 i § 7 ust. 1 i 2, pojazdami zbędnymi należącymi do jednostek centralnych i prezydiów wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) należy do tych jednostek i prezydiów.

2. Organ naczelny (centralny) lub prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa) w odniesieniu do niektórych lub wszystkich rodzajów pojazdów może zastrzec sobie dysponowanie pojazdami zbędnymi, o którym mowa w § 5 ust. 1 i § 7 ust. 1, 2 i 3, w ramach jednostek przez siebie nadzorowanych.

§  9.

1. Sprzedaż pojazdów zbędnych z przyczyn określonych w § 3 ust. 2, o ile nie zostaną one przekazane w trybie §§ 5, 6 i 7 - oraz pojazdów zbędnych z przyczyn określonych w § 3 ust. 1 odbywa się:

1) jeżeli chodzi o motocykle i samochody osobowe - w drodze publicznego przetargu nieograniczonego;

2) jeżeli chodzi o samochody ciężarowe o dopuszczalnym ciężarze całkowitym do 8 ton, ciągniki drogowe, samochody specjalne, przyczepy i naczepy - w drodze publicznego przetargu ograniczonego.

2. Autobusy, ciągniki rolnicze oraz samochody ciężarowe o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 8 ton nie podlegają sprzedaży w drodze przetargu publicznego i mogą być zbywane wyłącznie innym jednostkom (§ 1 ust. 1).

§  10.

1. Prawo udziału w przetargu ograniczonym posiadają osoby fizyczne, które w razie nabywania pojazdu określonego w § 9 ust. 1 pkt 2 przedstawią zaświadczenie stwierdzające, że nabycie tego pojazdu jest uzasadnione w związku z ich działalnością gospodarczą lub zawodową.

2. Zaświadczenia, o których mowa w ust. 1, wystawiają wydziały komunikacji:

1) prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa) - jeżeli pojazd ma być wykorzystany do prowadzenia publicznego ciężarowego transportu drogowego w zakresie nieregularnego przewozu ładunków ciężarowymi pojazdami samochodowymi;

2) prezydium powiatowej (dzielnicowej) rady narodowej - jeżeli pojazd ma być wykorzystany do publicznego ciężarowego transportu drogowego w zakresie nieregularnego przewozu ładunków (bagażu) taksówkami i dorożkami samochodowymi lub do innych celów, nie wymienionych w pkt 1.

3. Przetarg w jednostce posiadającej zbędny pojazd przeprowadzają osoby wyznaczone przez kierownika jednostki.

4. Przetarg może być przeprowadzony również przez jednostkę nadrzędną, a także na jej zlecenie przez inną jednostkę.

5. Tryb i warunki sprzedaży pojazdów w drodze przetargu określone są w załączniku nr 2 do niniejszego zarządzenia.

6. Przystępujący do przetargu wyrażają pisemną zgodą na warunki przetargu, zawarte w załączniku nr 2 do zarządzenia.

§  11.

1. Samochody ciężarowe o konstrukcji nadwozia pochodnej od samochodu osobowego oraz samochody sanitarne o takiej konstrukcji mogą być sprzedawane w trybie ustalonym dla samochodów osobowych, jeżeli nie zostały przekazane w trybie określonym w §§ 5, 6 i 7. Samochód sprzedany w trybie ustalonym dla samochodów osobowych może być dopuszczony do ruchu tylko jako samochód osobowy, po odpowiednim jego dostosowaniu.

2. Pojazdy podlegające sprzedaży w drodze przetargu nieograniczonego mogą być zbyte w drodze sprzedaży komisowej, przeprowadzonej przez uspołecznioną jednostką handlową lub usługową, uprawnioną do tego rodzaju działalności.

§ 12. Cenę pojazdu przeznaczonego do odpłatnego przekazania, sprzedaży bez przetargu lub cenę wywołania przy sprzedaży w drodze przetargu ustala się zgodnie z obowiązującymi przepisami wydanymi przez Państwową Komisję Cen, przy szczególnym uwzględnianiu stopnia zużycia pojazdu, określonego w protokole uznania pojazdu za zbędny.

§ 13. Jeżeli sprzedaż samochodu osobowego, motocykla lub samochodu ciężarowego o konstrukcji nadwozia pochodnej od samochodu osobowego oraz samochodu sanitarnego o takiej konstrukcji w drodze przetargu nie doszła do skutku wobec braku reflektantów, pojazd taki może być sprzedany bez przetargu dowolnej jednostce, osobie prawnej albo osobie fizycznej zatrudnionej w gospodarce uspołecznionej za cenę szacunkową, ustaloną przez kierownika jednostki, przy czym cena ta nie może być niższa niż 50% ceny wywołania przy przetargu.