Polityka kulturalna państwa.

Monitor Polski

M.P.1987.29.224

Akt nienormatywny

Wersja od: 9 października 1987 r.

UCHWAŁA

SEJMU POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

z dnia 24 września 1987 r.

w sprawie polityki kulturalnej państwa.

W okresie pięciu lat, które upłynęły od podjęcia przez Sejm w maju 1982 r. uchwały o sytuacji i zadaniach w kulturze, rozwiązane zostały pomyślnie dwa główne problemy, stanowiące wówczas przedmiot szczególnej troski Sejmu.

Za sprawą polityki porozumienia narodowego kultura przestała być terenem dramatycznych konfrontacji. Konsekwentny i konstruktywny dialog ze środowiskami twórczymi przyczynił się do odczuwalnej poprawy sytuacji w dziedzinie sztuki. Rozszerzyła się swoboda wypowiedzi artystycznej, wzrósł udział twórców we współdecydowaniu o żywotnych sprawach kultury.

Również w dziedzinie dostosowywania finansowych podstaw funkcjonowania kultury do warunków reformy gospodarczej wprowadzone zostały rozwiązania pozwalające przezwyciężyć zarysowujące się sprzeczności. Zdała egzamin koncepcja Funduszu Rozwoju Kultury, choć jego środki nadal nie pozwalają zaspokoić wszystkich niezbędnych potrzeb i wymagają również większego wsparcia społecznego. Korzystnie ocenić należy działanie ustawy o upowszechnianiu kultury oraz o prawach i obowiązkach pracowników upowszechniania kultury, jak również ustawy o instytucjach artystycznych. Pożądane zmiany powinna przynieść uchwalona w bieżącym roku ustawa o kinematografii.

Sejm podkreśla konieczność kontynuowania i dalszego rozwijania przez Rząd polityki zapewniającej podnoszenie kulturalnego poziomu społeczeństwa.

Zarówno w pracy zawodowej, jak i w życiu społecznym cechy człowieka kulturalnego - wrażliwość, wyobraźnia, motywacja - decydują o powodzeniu zbiorowego wysiłku i uzasadniają konieczność całościowego traktowania gospodarki i kultury. Sejm stoi na stanowisku, że poziom kultury społeczeństwa jest jednym z kluczowych czynników rozstrzygających o gospodarczym i cywilizacyjnym rozwoju Polski na przełomie XX i XXI wieku.

Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, przyjmując do wiadomości bieżącą informację Rządu o polityce kulturalnej państwa, zwraca się do Rządu o przedłożenie programu rozwoju kultury narodowej do roku 2000. Program ten, poza sferą objętą działaniem Ministra Kultury i Sztuki, powinien obejmować całokształt zamierzeń Rządu w przyszłym dziesięcioleciu, a zwłaszcza zadania systemu oświaty i wychowania oraz zadnia telewizji, radia i prasy - szczególnie ważne w dobie rosnącego znaczenia środków audiowizualnych. Wymaga to wzmocnienia funkcji koordynacyjnych Ministra Kultury i Sztuki.

Sejm oczekuje od Rządu kompleksowych propozycji dotyczących usytuowania kultury w II etapie reformy gospodarczej.

Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej zwraca się do wszystkich środowisk społecznych, do twórców i działaczy kultury, do radnych rad narodowych, do związków zawodowych i spółdzielczości oraz społeczno-zawodowych organizacji rolników o wzmożenie wysiłków i starań służących rozwojowi kultury narodowej - wspólnego dobra wszystkich Polaków.