§ 3. - Podnoszenie w formach pozaszkolnych kwalifikacji zawodowych robotników zatrudnionych w jednostkach gospodarki uspołecznionej.

Monitor Polski

M.P.1974.7.50

Akt utracił moc

Wersja od: 27 lutego 1974 r.

§  3.

1. Podnoszenie kwalifikacji zawodowych robotników odbywa się w następujących formach pozaszkolnych:

1) szkolenia wewnątrzzakładowego (przywarsztatowego, kursów zawodowych),

2) kursów zawodowych, organizowanych poza zakładami pracy,

3) praktyk zawodowych.

2. Szkolenie przywarsztatowe odbywa się na stanowisku pracy w systemie indywidualnym lub brygadowym i kończy się złożeniem przez robotnika egzaminu przed zakładową komisją kwalifikacyjną.

3. Kursy zawodowe prowadzone są na podstawie ustalonych programów nauczania i kończą się egzaminem lub inną formą sprawdzenia wiadomości. Kursy zawodowe mogą być w uzasadnionych wypadkach łączone ze szkoleniem przywarsztatowym.

4. Praktyka zawodowa polega na oddelegowaniu robotnika przez macierzysty zakład pracy do zakładu pracy przodującego w wytwarzaniu danego rodzaju wyrobów lub w danym rodzaju produkcji, w celu zapoznania go z nową technologią lub organizacją produkcji. Praktyka zawodowa powinna trwać co najmniej 14 dni.

5. Zakłady pracy mogą wprowadzić również inne niż wymienione w ust. 1 formy podnoszenia kwalifikacji zawodowych robotników.

6. Zasady organizowania i finansowania szkolenia przywarsztatowego oraz kursów i praktyk zawodowych, o których mowa w ust. 1, a także zasady i formy podnoszenia kwalifikacji z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy regulują odrębne przepisy.