Rozdział 2 - Przepisy ogólne. - Podatek obrotowy od nadmiernych ubytków produktów.

Monitor Polski

M.P.1969.1.3

Akt utracił moc

Wersja od: 25 stycznia 1972 r.

II.

Przepisy ogólne.

§ 2. Opodatkowaniu podatkiem obrotowym podlegają nadmierne ubytki spirytusu i wódek, cukru, piwa oraz napojów winnych (§ 5 ust. 2 pkt 3 uchwały).

§ 3. Przez ubytek produktów należy rozumieć:

1) przy magazynowaniu produktu - różnicę między ilością produktów wpisaną w księgowości na przychód łącznie ze stanem początkowym, pomniejszoną o prawidłowo zaksięgowany rozchód produktów, a ustaloną w wyniku badania stanu magazynu rzeczywistą ilością tych produktów;

2) przy wytwarzaniu, przerobie, wykończeniu i zużyciu produktu - różnicę między ilością produktu wziętą do dalszej produkcji, do przerobu bądź wykończenia lub zużytą zgodnie z prawidłowo dokonanym zapisem w księgowości a ilością produktu obliczoną z ilości rzeczywiście otrzymanych w wyniku powyższych czynności wyrobów gotowych, produkcji w toku, produktów ubocznych i odpadów;

3) przy przewozie - różnicę między ilością produktu wynikającą z dokumentu przewozowego (świadectwa, faktury), wystawionego przez dostawcę, a ilością produktu rzeczywiście ustaloną przy odbiorze przesyłki.

§  4.

1. Za przerób uważa się czynności określone w § 6 ust. 3 uchwały.

2. Za zużycie uważa się takie zastosowanie produktu, nie będące przerobem, w którego wyniku produkt ulega zniszczeniu bądź nie nadaje się do użytku bez uprzednich szczególnych zabiegów.

3. Przez dopuszczalne zaniki rozumieć należy ustalone przez uprawnione do tego organy wielkości maksymalnych strat naturalnych powstających przy prawidłowych czynnościach, o których mowa w § 3.

4. Jeśli dla poszczególnych produktów lub ich grup ustalono odrębne normy dopuszczalnych zaników, wydajności lub zużycia, wówczas - z wyjątkiem wypadków określonych w przepisach szczególnych - nadmierne ubytki jednych produktów lub ich grup nie mogą być zmniejszane o nie wykorzystane zaniki bądź nadwyżki innych produktów lub grup produktów.

§  5.

1. Ubytki produktów, dla których nie ustalono norm dopuszczalnych zaników, norm wydajności bądź norm zużycia, podlegają opodatkowaniu w całości.

2. Przepis ust. 1 stosuje się po upływie 6 miesięcy od miesiąca, w którym rozpoczęto produkcję lub przerób danego produktu lub w którym po raz pierwszy zużyto dany produkt.

§  6.

1. Zwalnia się od podatku obrotowego nadmierne ubytki produktów powstałe wskutek ich zniszczenia w następstwie zdarzenia niezależnego od jednostki gospodarczej odpowiedzialnej podatkowo za nadmierny ubytek.

2. Nie uważa się za zdarzenie niezależne od jednostki gospodarczej zdarzenia zaistniałego wskutek niewykonania przez powołane do tego osoby obowiązku ochrony własności społecznej, a w szczególności przez zaniedbanie wykonania czynności koniecznych z punktu widzenia prawidłowej gospodarki.

§ 7. Przepisu § 6 ust. 1 nie stosuje się, jeżeli:

1) jednostka gospodarcza odpowiedzialna podatkowo za nadmierny ubytek produktu ma prawo otrzymać odszkodowanie z tytułu ubezpieczenia produktu, obliczone po cenie zawierającej podatek obrotowy,

2) zniszczenie (zaginięcie) produktu nastąpiło w czasie jego przewozu, a jednostka gospodarcza odpowiedzialna podatkowo za nadmierny ubytek produktu ma prawo otrzymać z powyższego tytułu od przewoźnika odszkodowanie zawierające podatek obrotowy.

§  8.

1. W celu uzyskania zwolnienia od podatku (§ 6 ust. 1) jednostka gospodarcza powinna zgłosić fakt zniszczenia produktu organowi finansowemu najpóźniej w terminie 5 dni, licząc od dnia stwierdzenia przez nią powyższego faktu bądź zawiadomienia jej o tym fakcie.

2. Do zgłoszenia (ust. 1) powinien być dołączony protokół zniszczenia, w którym powinny być ustalone między innymi:

1) ilości zniszczonego produktu;

2) przyczyna zniszczenia produktu oraz bliższe okoliczności towarzyszące temu faktowi.

3. Protokół zniszczenia powinien być sporządzony zgodnie z przepisami obowiązującymi jednostkę gospodarczą (przewoźnika), w której posiadaniu znajdował się produkt w chwili powstania ubytku. W gorzelniach rolniczych - o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej - protokół powinien sporządzić kierownik gorzelni, przy udziale dwóch świadków, którymi powinni być kierownik lub główny księgowy przedsiębiorstwa oraz przedstawiciel rady zakładowej.

4. Jeżeli dowód, o którym mowa w ust. 2, nie może być dostarczony łącznie ze zgłoszeniem, należy go przedstawić w ciągu 30 dni od dnia określonego w ust. 1.

5. Niezachowanie warunków określonych w ust. 1-4 pozbawia jednostkę gospodarczą możliwości uzyskania zwolnienia od podatku, o którym mowa w § 6 ust. 1.

§  9.

1. Jeżeli ubytek powstał z powodu nielegalnego usunięcia produktu, opodatkowaniu podlega cały ubytek, bez potrącenia dopuszczalnego zaniku.

2. Jeżeli nielegalne usunięcie produktu nastąpiło w czasie przerobu, opodatkowaniu podlega różnica pomiędzy ilością produktu wprowadzonego do przerobu a ilością produktu znajdującego się w gotowym wyrobie w stanie wolnym lub związanym (przerobionym na inne związki chemiczne) i zawartego w produkcji w toku.

3. Naruszenie w czasie przewozu produktu zabezpieczeń nałożonych na jego opakowaniu, naczyniu z produktem bądź na środku transportowym nie stanowi dowodu nielegalnego usunięcia produktu, o ile faktu tego nie potwierdzają inne okoliczności.

4. Jeżeli partię produktów objętą jednym dokumentem przewozowym przewozi się w więcej niż w jednym naczyniu (opakowaniu), wówczas w razie nielegalnego usunięcia produktu tylko z jednego lub kilku naczyń (opakowań) przepis ust. 1 stosuje się tylko do ubytku produktu stwierdzonego w powyższych naczyniach (opakowaniach).

§  10.

1. Nadmierne ubytki produktów - o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej - podlegają opodatkowaniu w wysokości określonej dla danego produktu, przy uwzględnieniu przepisów ust. 2-4.

2. Jeżeli w zależności od przeznaczenia produktu (bądź osoby odbiorcy) produkt jest opodatkowany w różnej wysokości albo posiada zróżnicowane ceny, nadmierne ubytki podlegają opodatkowaniu według najwyższej stawki podatkowej, przewidzianej dla danego produktu, a przy podatku procentowym - podatek ponadto jest obliczany od najwyższej ceny obowiązującej dla danego produktu.

3. Za najwyższą cenę produktu (ust. 2) uważa się najwyższą cenę zbytu, a jeśli chodzi o środki konsumpcji - najwyższą cenę detaliczną produktu, zmniejszoną o obowiązujące marże handlowe.

4. Jeżeli dla określonego produktu, w zależności od jego rodzaju lub gatunku, obowiązują stawki podatku w różnej wysokości, a w toku kontroli nie da się ustalić, w jakim rodzaju lub gatunku powstał nadmierny ubytek - wówczas należy stosować najwyższą stawkę podatku.

§ 11. Do uiszczenia podatku obrotowego od nadmiernych ubytków obowiązana jest:

1) przy magazynowaniu produktu oraz przy czynnościach, o których mowa w § 3 pkt 2 - jednostka gospodarcza uprawniona do dysponowania produktem,

2) przy przewozie produktów - jednostka gospodarcza wysyłająca (dostawca), jeżeli przepisy dotyczące opodatkowania nadmiernych ubytków poszczególnych produktów nie stanowią inaczej.

§ 12. Nadwyżki produktów stwierdzone przy odbiorze przesyłki wpisuje się na rozchód jednostki wysyłającej oraz na przychód u odbiorcy.

§  13.

1. Podatek obrotowy od nadmiernych ubytków produktów jest płatny w obowiązującym jednostkę gospodarczą terminie, określonym do uiszczenia podatku przypadającego w razie sprzedaży tych produktów.

2. Jeżeli jednostka gospodarcza uiszcza podatek w drodze potrącenia go przez bank przy inkasie faktur, podatek od nadmiernych ubytków płatny jest za okresy miesięczne w terminie przewidzianym do złożenia miesięcznego rozliczenia podatkowego.

§ 13a. 2

1. Jednostki gospodarcze rozliczają podatek obrotowy od nadmiernych ubytków produktów za okresy:

1) miesięczne, jeżeli są obowiązane do uiszczania podatku za okresy dekadowe, miesięczne lub krótsze,

2) kwartalne, jeżeli są obowiązane do uiszczania podatku za okresy kwartalne.

2. Przepis ust. 1 pkt 1 stosuje się odpowiednio do jednostek gospodarczych, które nie są obowiązane do uiszczania podatku obrotowego z innych tytułów.

3. Wszystkie jednostki gospodarcze obowiązane są do dokonywania ostatecznego rozliczenia podatku za rok podatkowy.

4. Rozliczenia podatku dokonuje się przez przedstawienie organowi finansowemu odpowiednich dokumentów rozliczeniowych na zasadach i w trybie określonych w odrębnych przepisach.

² § 13a dodany przez § 1 pkt 2 zarządzenia z dnia 28 grudnia 1971 r. (M.P.72.4.20) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 25 stycznia 1972 r.