Organizowanie prac komisji poborowych poza godzinami służbowymi oraz wynagrodzenie za udział w takich pracach i za badania rentgenowskie wykonywane dla potrzeb tych komisji.

Monitor Polski

M.P.1965.8.23

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1965 r.

UCHWAŁA Nr 5

RADY MINISTRÓW

z dnia 8 stycznia 1965 r.

w sprawie organizowania prac komisji poborowych poza godzinami służbowymi oraz w sprawie wynagrodzenia za udział w takich pracach i za badania rentgenowskie wykonywane dla potrzeb tych komisji.

W celu stworzenia warunków umożliwiających poborowym zatrudnionym w uspołecznionych zakładach pracy lub pobierającym naukę stawienie się przed komisjami poborowymi bez odrywania ich od pracy lub nauki Rada Ministrów uchwala, co następuje:

§ 1. Prezydia rad narodowych powołujące komisje poborowe w myśl art. 21 i 38 ustawy z dnia 30 stycznia 1959 r. o powszechnym obowiązku wojskowym (Dz. U. z 1963 r. Nr 20, poz. 108) powinny w miarę potrzeby organizować prace komisji poborowych oraz badania rentgenowskie dla potrzeb tych komisji poza godzinami służbowymi, uzależniając czas tych czynności od godzin pracy w miejscowych zakładach pracy i nauki.

§  2.

1. Za udział w pracach wojewódzkich i powiatowych (równorzędnych) komisji poborowych oraz za badania rentgenowskie wykonywane dla potrzeb komisji poborowych przysługuje wynagrodzenie.

2. Wynagrodzenie za udział w pracach komisji poborowych przysługuje wtedy, gdy posiedzenia komisji odbywają się co najmniej 3 godziny poza godzinami służbowymi.

3. Wynagrodzenie za badania rentgenowskie przysługuje wtedy, gdy są przeprowadzane dla komisji poborowych odbywających swe posiedzenia poza godzinami służbowymi oraz warunkiem, że badania te wykonywane są w danym powiecie (mieście - dzielnicy):

1) poza godzinami służbowymi - w okresie poprzedzającym pobór,

2) w godzinach ustalonych przez przewodniczącego komisji - w czasie poboru.

4. Czas pracy przy badaniach rentgenowskich wykonywanych poza godzinami służbowymi nie może przekraczać 3 godzin.

§  3.

1. Wynagrodzenie za udział w posiedzeniu (§ 2 ust. 2) wynosi:

1) dla przewodniczącego komisji 75 zł,

2) dla członka komisji 57 zł,

3) dla osoby prowadzącej dokumentację komisji 38 zł,

4) dla pozostałych osób cywilnego personelu pomocniczego komisji po 25 zł.

2. Personel pomocniczy (ust. 1 pkt 3 i 4), któremu przysługuje wynagrodzenie, nie może liczyć więcej niż 3-4 osoby.

3. Wynagrodzenie za badania rentgenowskie przeprowadzone w ciągu jednego dnia (§ 2 ust. 3) wynosi dla lekarza rentgenologa 57 zł, a dla laboranta medycznego 38 zł.

§  4.

1. Wynagrodzenie dla przewodniczącego, członków komisji i personelu pomocniczego wypłaca się według imiennej listy sporządzonej na podstawie powiatowego (wojewódzkiego) planu poboru i protokołów dziennych komisji poborowej, a dla lekarza rentgenologa i laboranta medycznego - na podstawie zaświadczenia właściwego do spraw zdrowia organu prezydium rady narodowej stwierdzającego, że badania rentgenowskie przeprowadzone zostały w myśl zasady określonej w § 2 ust. 3.

2. Wynagrodzenie wypłaca właściwy do spraw wewnętrznych organ prezydium rady narodowej powołującego komisję poborową.

§ 5. Przepisów niniejszej uchwały nie stosuje się do lekarzy wykonujących dla potrzeb komisji poborowych powtórne badania rentgenowskie oraz do cywilnych lekarzy - członków komisji poborowych, otrzymujących wynagrodzenie za udział w komisjach poborowych na podstawie odrębnych przepisów.

§  6.

1. Osobom określonym w § 3 przysługuje wynagrodzenie również za prace w związku z poborem w 1964 r., jeżeli wykonywane one były w myśl zasad ustalonych w § 2 ust. 2 i 3.

2. Zobowiązuje się Ministra Finansów do przyznania radom narodowym w 1965 r. dotacji z budżetu centralnego na pokrycie wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1 i § 2.

§ 7. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1965 r.